وقتی OpenAI نسخه دوم Sora را عرضه کرد، بی‌صبرانه منتظر امتحانش بودم. این برنامه وعده تولید ویدیوهایی سینمایی با استفاده از هوش مصنوعی نسل جدید را می‌داد و همه در فضای آنلاین از آن تعریف می‌کردند، البته هرکسی که موفق شده بود یک کد دعوت به دست آورد. تماشای چهره کسانی که برای اولین بار وارد Sora 2 می‌شوند جالب است؛ وقتی با انبوهی از ویدیوهای ده‌ثانیه‌ای مواجه می‌شوند که همگی شبیه هم هستند و فقط برای تشویق به اسکرول بی‌پایان طراحی شده‌اند. اما بعد از چند روز استفاده، متوجه شدم Sora 2 در واقع به مغزم آسیب می‌زند.
مشکل در فناوری نیست، چون ویدیوها از نظر فنی بد نیستند؛ مشکل در تجربه کاربری است. Sora 2 تولید ویدیو با هوش مصنوعی را به یک پلتفرم اجتماعی تبدیل کرده است که پر از محتوای سطحی است. این برنامه فید دارد، بخش نظرات، لایک، ری‌میکس، تمام ویژگی‌های تکراری تیک‌تاک. و همین مسئله مشکل اصلی است.
اگر بخواهم بی‌وقفه ویدیوهای کوتاه ببینم، به تیک‌تاک می‌روم. نیازی به برنامه‌ای دیگر ندارم که با محتوای اعتیادآور و بی‌ارزش ذهنم را درگیر کند. من از ابزارهای تولید ویدیو با هوش مصنوعی برای هدف دیگری استفاده می‌کنم: خلق چیزی الهام‌بخش و شخصی، نه غرق شدن در دریایی از ترندها.
خستگی اجتماعی در Sora 2
بخش اجتماعی Sora بیشتر شبیه ازدحام در ایستگاه قطار است تا الهام هنری. هر بار که برنامه را باز می‌کنی، با هجوم ایده‌های دیگران روبه‌رو می‌شوی. به‌جای اینکه وارد فضایی خالی برای خلق محتوا شوی، وارد جشنی بی‌پایان از میم‌ها و ویدیوهای هیپنوتیزم‌کننده می‌شوی. به‌جای انگیزه، این فضا باعث می‌شود احساس کنم تخیل من در قفس قرار گرفته است.
در نهایت فهمیدم که Sora 2 برای افراد خلاق مثل من ساخته نشده. بدتر اینکه این برنامه به‌قدری انرژی مصرف می‌کند که OpenAI مجبور شده برای تأمین زیرساخت، وارد قرارداد جدید چندساله‌ای شود.
طبق اعلام OpenAI، تراشه‌های جدید این شرکت در آینده می‌توانند تا ۱۰ گیگاوات توان محاسباتی برای مدل‌های هوش مصنوعی فراهم کنند، سطحی از مصرف انرژی که با مصرف برق کل برخی کشورهای کوچک برابری می‌کند.
بعد از این خبر، سهام شرکت Broadcom جهش یافت، نشانه‌ای از اعتماد سرمایه‌گذاران به آینده شتاب‌دهنده‌های سفارشی هوش مصنوعی. اما داستان واقعی در ردپای انرژی نهفته است. در زمانی که رشد سریع هوش مصنوعی به دلیل تأثیرات زیست‌محیطی‌اش زیر ذره‌بین قرار گرفته، جاه‌طلبی OpenAI نشان می‌دهد رقابت برای ساخت مدل‌های هوشمندتر، هم‌زمان رقابتی برای دستیابی به انرژی بیشتر نیز هست، در هر معنای ممکن از واژه «قدرت».
چرا Veo 3 محیطی خلاقانه‌تر است
Veo 3، مدل ویدیوی سینمایی گوگل، فضایی آرام‌تر و متمرکزتر بر خلاقیت است. در آن خبری از فید بی‌پایان و سروصدای اجتماعی نیست، مگر اینکه خودت بخواهی و به بخش اختیاری Flow TV بروی. من عاشق دیدن آثار دیگران هستم، اما دوست دارم خودم تصمیم بگیرم چه زمانی آن‌ها را ببینم، نه اینکه به‌محض ورود برنامه، به سمتم سرازیر شوند.
وقتی با Veo 3 کار می‌کنم، ذهنم درگیر لایک یا میزان تعامل نیست؛ تمرکزم روی تُن رنگ، حرکت و روایت است. تجربه‌ای آرامش‌بخش و نزدیک به مراقبه است. می‌توانم آزمایش کنم، خطا کنم، یا دوباره بسازم — بدون اینکه نگران نگاه تماشاگران باشم. اگر Sora 2 مثل یک کنسرت پرهیاهو است، Veo 3 بیشتر شبیه یک استودیوی خصوصی است. و در حال حاضر، همین سکوت خلاقانه چیزی است که به آن نیاز دارم.
سخن پایانی
Sora 2 شاید آینده ترکیب سرگرمی و هوش مصنوعی باشد، اما Veo 3 آینده واقعی خلاقیت با هوش مصنوعی است. اگر از تعامل اجتماعی، ترندها و دیده شدن لذت می‌بری، Sora 2 برایت هیجان‌انگیز خواهد بود. اما اگر مثل من به خلاقیت بدون هرج‌ومرج علاقه داری، آن‌وقت متوجه خواهی شد که در Veo 3 است که واقعاً «جریان خلاقیت» شکل می‌گیرد.
