تحقیقات جدید از مرکز سرطان دیویس در دانشگاه کالیفرنیا پیشنهاد میکند که این تئوری به زودی به واقعیت خواهد پیوست. با چسباندن یک ماژول تشخیص تومور به یک نانوروبات، پزشکان قادر خواهند بود غده سرطانی را شناسایی و دارو را مستقیماً به کارسینوما (غده سرطانی) تزریق کنند. این حالت تنها سلولهای بدخیم را هدف قرار میدهد و به نواحی اطراف کاری ندارد. وقتی نام الماس نانو را میشنویم، فناوری یک گام جلوتر میرود. این فناوری با روش معالجه از طریق شیمیدرمانی تضاد کامل دارد که پوشاندن نوع خاصی از سلول است که به جاهای دیگر نیز آسیب میرساند. کسی چه میداند. شاید روزی برسد که دیگر بیماران سرطانی موهایشان نریزید و استخوانهایش تحلیل نرود. شاید خیلی دور نباشد!
سعیده اکبری
0 نظر
احسنت به دانشمندان امریکایی که اگه نبودن خدا میدونه الان بشر کجا بود !