ماریجوانا چیست؟
ماری جوانا یکی از متداولترین موادمخدر است که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماریجوانا میکس خشک و سبز/قهوه‌ای رنگی از گل ها، شاخه‌ها و برگ‌های گیاه کانابیس ساتیوا است. نوع قوی‌تر ماریجوانا که حشیش نامیده می‌شود شبیه به کیک یا توپ سیاه یا قهوه‌ای رنگ است. ماریجوانا گاهی علف یا گرس هم خوانده می‌شود.
ماریجوانا معمولا به صورت سیگار و پیپ کشیده می‌شود. برخی آن را با غذا مخلوط می‌کنند یا به شکل چای دم می‌کنند.
عوارض کوتاه مدت
اصلی‌ترین ماده‌شیمیایی فعال در ماریجوانا THC است. وقتی ماریجوانا کشیده می‌شود، THC از ریه‌ها به جریان خون وارد می‌شود که از طریق آن به مغز و سایر اندام‌های بدن می‌رسد. THC وقتی به مغز می‌رسد با یک گیرنده خاص در سلول‌های عصبی در قسمت‌هایی که بر هماهنگی، فکر، حافظه، تمرکز، درک حسی و زمانی و لذت تاثیر دارد، ارتباط برقرار می‌کند. این موجب می‌شود که ماریجوانا به اصطلاح high شدن فرد شود.
مصرف‌کنندگان ماریجوانا ممکن است این عوارض کوتاه‌مدت را تجربه کنند:
• مشکل در فکر کردن و حل مشکل
• مشکل حافظه و یادگیری
• از دست دادن هماهنگی
• اختلال درک
این تاثیرات می تواند در فعالیت‌هایی مثل رانندگی اختلال ایجاد کند.
تاثیرات دراز مدت
تحقیقات نشان داده است که عوارض مصرف ماریجوانا در دراز مدت عبارتند از:
• تغییر در مغز. ماریجوانا می‌تواند بر نواحی از مغز که در واکنش به استرس، انگیزه و پاداش نقش دارد تاثیر بگذارد.
• مشکل ناباروری. تحقیق بر روی حیوانان نشان داده است که استفاده شدید از ماریجوانا در باروری مشکل ایجاد کرده و موجب می‌شود که فرد اسپرم کمتری تولید کند. ازاینرو این امکان وجود دارد که افرادیکه به میزان زیاد از ماریجوانا استفاده می‌کنند در بچه‌دار شدن دچار مشکل شوند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که بچه‌هایی که از مادرانی که در دوران بارداری خود از ماریجوانا استفاده می‌کرده‌اند، متولد می‌شوند، بیشتر دچار مشکلات رشدی و رفتاری می‌شوند.
• مشکلات تنفسی. افرادیکه ماریجوانا می‌کشند بیشتر دچار مشکلات تنفسی می‌شوند—مثلا خلط بیشتری تولید می‌کنند، سرفه‌های مزمن بیشتری داشته و بیشتر دچار برونشیت می شوند.
• تغییر در فشارخون. به مرور زمان، استفاده مداوم از ماریجوانا می‌تواند موجب افت فشارخون شود که باعث سرگیجه می‌شود. همچنین به نظر می‌رسد که توانایی بدن برای مقابله با عفونت‌ها و سایر بیماری‌ها را نیز کاهش می‌دهد.
• مشکلات احساسی. معتادان به ماریجوانا بیشتر علائمی از افسردگی نشان می‌دهند. این افراد همچنین احساس اضطراب بیشتری داشته، بیشتر دچار اختلالات شخصیتی می‌شوند، و در خطر ابتلا به شیزوفرنی، یک نوع بیماری روانی جدی، قرار دارند.
مشکلات احتمالی دیگر
علاوه بر عوارض بلند وکوتاه مدت ماریجوانا، ممکن است شنیده باشید که می‌تواند موجب اعتیاد به سایر موادمخدر نیز شود. بااینکه قطعی نیست که ماریجوانا می‌تواند علت مستقیم این مشکل باشد اما افرادیکه از ماریجوانا استفاده می‌کنند تا هشت مرتبه بیشتر احتمال مصرف کوکائین و تا ۱۵ مرتبه بیشتر احتمال مصرف هروئین داشته و تا ۵ مرتبه بیشتر به درمان اعتیاد نیاز پیدا می‌کنند.
مصرف ماریجوانا جنبه‌های قانونی نیز دارد: در کشور ما مصرف این نوع داروها و موادمخدر و همچنین خرید و فروش آن جرم محسوب شده و مجازات خاص خود را دارد. افرادی که به موادمخدر روی می‌آورند معمولا سابقه جنایی پیدا می‌کنند که می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های آنها برای رفتن به دانشگاه یا کار کردن اختلال ایجاد کند.
بسیاری از شرکت‌ها و اداره‌جات نیز این روزها برای استخدام تست اعتیاد می‌خواهند. ممکن است هفته‌ها طول بکشد تا ماریجوانا از بدن فرد به طور کامل بیرون برود. بنابراین افرادیکه از آن استفاده می‌کنند ممکن است نتوانند کار موردنظر خود را پیدا کنند یا ممکن است کار خود را از دست بدهند.
مصرف پزشکی ماریجوانا
ماریجوانا می‌تواند در افراد مبتلا به سرطان و ایدز حالت‌تهوع را از بین رده و اشتها را برگرداند. بااینکه بحث بر سر استفاده پزشکی ماریجوانا هنوز ادامه دارد اما اداره غذا و دارو ایالات متحده امریکا (FDA) مصرف قرص‌هایی را با تجویز پزشک تایید کرده است که حاوی THC هستند، همان ماده فعالی که در ماریجوانا یافت می‌شود. قرص THC فقط در برخی کشورها یافت می‌شود.
در حال حاضر اطلاعات کافی برای تعیین این مسئله که آیا کشیدن ماریجوانا خطرناک‌تر است یا مصرف آن به صورت قرص، در اختیار دانشمندان قرار ندارد اما بااین‌وجود تحقیقات هنوز ادامه دارند.
اگر بخواهم ترک کنم چه؟
افرادیکه بعد از مدتی استفاده مداوم، سعی در ترک ماریجوانا می‌کنند، ممکن است علائم ترک از خود نشان دهند. این علائم می‌تواند شامل آسیب‌پذیری، بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی و بی‌اشتهایی باشد. در این مورد نیز مثل اعتیاد به کافئین، علائم ترک در یک تا دو روز اول بعد از کنار گذاشتن، بدتر خواهد بود و به مرور زمان بعد از گذشت یک تا دو هفته کاهش می‌یابد.
اگر خودتان یا کسی که می‌شناسید قصد ترک ماریجوانا را دارد، حتما از یک مشاور کمک بگیرید. تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از مشاوره فردی و جلسات درمانی گروهی بهترین رویکرد در ترک ماریجوانا است.
