همسر
اگر شما ازدواج کرده‌اید، به دلیل آنچه که دانشمندان محیط مشترک می‌نامند، شانس ابتلا به بیماری چاقی مفرط در شما، ۳۷ درصد بیشتر از افراد مجرد است. شما باید کار گروهی انجام دهید؛ به عبارت دیگر، غذای خود را از غذای همسرتان جدا کنید. زمانی که به همراه همسر خود غذا می‌خورید، بشقاب‌های خانوادگی را استفاده نکنید و اجازه دهید هر کسی یک بشقاب مجزا داشته باشد. در این صورت، می‌توانید میزان غذای خود را کنترل کنید و دچار وسوسه برای کمک به فرد مقابل نشوید.
فرزندان
طبق یک تحقیق، مادرها روزانه ۴۰۰ کالری بیشتر از آنچه یک زن بدون فرزند مصرف می‌کند، دریافت می‌کنند. اگر زمان ساندویچ بعد از مدرسه فرا رسیده است، برای خودتان یک میان وعده سالم آماده کنید. به هنگام صرف شام، غذای خود را از غذای فرزندان جدا کنید؛ تکه مرغ خود را به همراه سبزی‌های مختلف میل کنید و تکه مرغ فرزندانتان را به همراه پاستای پنیری سرو کنید. در این صورت همه خوشحال و راضی هستند و غذای مناسبی میل کرده‌اند.
دوستان
به این موضوع توجه کنید: اگر دوست صمیمی شما چاق است، خطر ابتلا به بیماری چاقی مفرط، ۵۷ درصد افزایش می‌یابد. اگر می‌خواهید برای صرف یک غذای مختصر بیرون بروید، به دوست خود بگویید که قصد دارید یک غذای سالم سفارش دهید. شما می‌توانید غذا را با دوست خود تقسیم کرده و در کنار آن یک سالاد بخورید. طبق یک تحقیق در دانشگاه Arizona State، بیشتر دوستان از یکدیگر تقلید می‌کنند؛ به عبارت دیگر، اگر شما در این زمینه پیشرو باشید، احتمالاً دوست شما نیز از شما پیروی خواهد کرد.
همکاران
گاهی برای صرف ناهار با همکارانتان بیرون می‌روید. این بیرون رفتن‌ها برای تحکیم روابط دوستی میان شما و همکارانتان فوق‌العاده است؛ اما برای تغذیه شما خوب نیست. طبق یک تحقیق در دانشگاه Georgia State، اگر به همراه ۷ نفر یا بیشتر غذا می‌خورید، احتمالاً ۹۶ درصد بیشتر از حد معمول غذا می‌خورید. بهترین روش برای رفع این مشکل، برنامه‌ریزی استراتژیک است. قبل از شروع غذا، فهرست غذاها را بررسی کنید. سپس به گارسون بگویید که تنها از این غذا می‌خواهم و سعی کنید به همراه غذا، سالاد نیز سفارش دهید.
