راهبان دومینیکن مسیحی برای اولین بار در سال ۱۷۵۰ در شهر موصل سکنی گزیدند و در اوایل قرن نوزدهم میلادی، ابزار چاپ را با خود به عراق آورده و شروع به چاپ اسناد و مدارک مسیحی کردند. مسیحیان عراق برای قرن‌ها در موصل در کنار مسلمانان در صلح و آرامش کامل به سر می‌بردند تا سال ۲۰۰۸ که تندرویان اسلام‌گرا به تهدید زندگی آن‌ها و خراب کردن کتابخانه‌هایشان پرداختند و راهبان مسیحی به همراه اسناد تاریخیشان مجبور به گریز به شهر بغداد شدند.
تابستان گذشته با تهدید روز افزون دولت اسلامی، جامعه مسیحیان مجبور شد تا بار دیگر نقل مکان کرده و به شهر اربیل بگریزند. کلیسا و بسیاری دیگر از خیریه‌های موجود در این شهر، به گروه مسیحیان پناه داده و غذای آن‌ها را تأمین کرده‌اند.
یکی از مسیحیان مقیم عراق، پدر نجیب میکائیل توضیح می‌دهد که چگونه او و راهب همراهش، تمامی مجموعه بزرگ اسناد تاریخی و دست نوشته‌ها را در ساعت ۵ صبح در کامیونی بزرگ جا داده تا آن‌ها را به مکان امنی برسانند. او می‌گوید که ۳ ایست بازرسی را بدون مشکل پشت سر گذاشته‌اند، اما مجبور شده‌اند تا بیش از ۵۰۰۰۰ کتاب معمولی را در کتابخانه رها کنند.
راهبان مسیحی عراق معتقدند که ناامنی و عدم ثبات در عراق ممکن است باعث فرار کامل اقلیت مسیحی از این کشور شود، هرچند که در حال حاضر آن‌ها تمام تلاش خود را خواهند کرد تا میراث فرهنگیمسحیان عراق را قبل از این که از بین برود و یا آسیب ببیند، حفظ کنند.
