به سختی می‌توان گفت که چه تعداد از مردم غنا بر اثر غرق‌شدگی در آب‌های این کشور جان خود را از دست می‌دهند زیرا هیچ آمار رسمی در این زمینه وجود ندارد. از طرف دیگر، آب‌های خلیج گینه که جریان‌های خروشانی دارد بسیار خطرناک هستند و بسیاری از شناگران بومی نمی‌دانند که چطور باید در این آب‌ها شنا کنند.
بخش امداد دریایی غنا (GNARU) در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد. تأسیس این بخش زمانی اتفاق افتاد که مؤسس آن شاهد غرق شدن یک دختر بچه ۳ ساله و بدون کمک در ساحل لابادی بود. این ساحل یکی از پرطرفدارترین سواحل پایتخت غنا، شهر آکرا، به شمار می‌رود.
افراد داوطلب در جلسات آموزش شنا که توسط امداد دریایی برگزار می‌شود شرکت می‌کنند. کارمندان آژانس ملی مدیریت بحران، پرسنل نظامی یا آتش نشان‌ها نیز تعدادی از افرادی هستند که در این جلسات تمرینی شرکت می‌کنند. نکته قابل تأمل در این است که در بیشتر مناطق شنا تعداد افرادی که غرق می‌شوند بالاست؛ مخصوصاً در ایام تعطیلات.
اعضای شرکت‌کننده در تمرینات بعد از گرم کردن خودشان به صورت نمادین غرق شدگی را به نمایش می‌گذارند تا تمرینات امداد دریایی انجام شود. حدود ۵۰ نفر داوطلب در این برنامه‌های تمرینی و آزمایشی شرکت می‌کنند. انجام ماساژ قلبی و احیا توسط اعضای غریق نجات یکی دیگر از بخش‌های امدادرسانی به غرق‌شدگان است.
با این که این شغل مزد و حقوقی ندارند اما بسیاری از افراد مشتاقانه در آن شرکت می‌کنند تا بتوانند جان دیگران را در موارد اضطراری نجات دهند. یکی از داوطلبان می‌گوید: «اگر من شنا بلد باشم و دیگران بلد نباشند، بهترین کار کمک به آنها و نجات جانشان است.»
