چندین دارو با نسخه و بدون نسخه وجود دارند که میتوانند ورزش کردن ما را به اختلال بکشانند. از صدمهای که ممکن است هنگام بلند کردن وزنه، وقتی خواب آلود هستید رخ دهد، تا ریسک دیهایدریت (کمبود آب بدن)، بالا رفتن فشار خون و بیش از حد گرم شدن، خطرات بالقوهای هستند که باید آنها را در نظر داشته باشید. به این ترتیب میتوانید با احتیاطهای لازم، یک ورزش ایمن داشته باشید.
این لیست، هر دارویی که میتواند به صورت منفی بر شما اثر بگذارد را پوشش نمیدهد بلکه برخی از داروها که اثرات منفی شایعی را هنگام ورزش بر ما میگذارند را پوشش میدهد.
۱- SSRI ها
مهار کنندههای بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)برای کمک به مدیریت علائم افسردگی و اضطراب استفاده میشوند.
SSRI ها مانند زولوفت (سرتالین) ممکن است سبب افزایش وزن شود و ورزش را دشوارتر کند.
علاوه بر این، یک متخصص کاهش وزن و متخصص قلب و عروق “دکتر لوئیزا پتر” میگوید: همچنین ممکن است خواب آلودگی را تجربه کنید که میتواند برسطح انرژی شما تاثیر بگذارد.
این داروها همچنین ممکن است باعث خشکی دهان و عرق بیش از حد شوند بنابراین هنگام ورزش احساس کمبود شدید آب را خواهید داشت.
حتی با این چالش ها، ورزش نباید رها و نادیده گرفته شود، به ویژه از آنجایی که به سلامت روح و جسم ما کمک میکند.
اگر داروهای SSRI مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید
- توصیه میشود با دکتر خود در مورد جایگزینها یا پایین آوردن دوز SSRI خود برای درمان افسردگی خود مشورت کنید. درحالت ایدهآل، اگر بتوانید صبح زود ورزش کنید و بعدا داروها را مصرف کنید میتوان این اختلال و عوارض را به حداقل رساند.
۲- بنزودیازپین ها
داروهایی مانند Xanax برای درمان اضطراب و اختلالات ترس هستند. پتر میگوید یک دارو مانند Xanax به اثرات آرام بخشی و کاهش تحریک فعالیتهای مغز کمک میکند.
به عنوان یک مهار کننده، عوارض جانبی احتمالی بنزودیازپین ها عبارتند از:
- خستگی
- خواب آلودگی
- آرامش ماهیچهها
- انرژی کمتر
این نوع داروها میتوانند سطح انرژی و توانایی شما برای ورزش کردن را مختل کنند.
اگر داروهای بنزودیازپین مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
از آنجایی که عوارض جانبی این داروها میتواند استقامت شما را برای ورزش کاهش دهد، توصیه میشود قبل از مصرف این داروها ورزش کنید زیرا این امر میتواند اثر منفی بنزودیازپینها را در طول ورزش کاهش دهد.
۳- تحریک کنندهها
اگر ورزش کنید و یک داروی تحریک کننده مانند Adderall مصرف کنید، باید بدانید که چگونه عوارض جانبی این محرک میتواند بر تمرینات شما تأثیر بگذارد – و نه لزوما از نوع خوب.
از آنجایی که Adderall در کلاس آمفتامینها قرار دارد – یک نوع محرک – با عوارض جانبی زیر همراهاند:
- افزایش ضربان قلب
- بالا رفتن فشار خون
- اضطراب
- تحریک و هیجان
- لرزش
- هیپرترمی (گرمای شدید)
- ریسک بالاتر احتمال حمله قلبی (اما به طور عمومی برای فردی پیش میآید که یا از قبل مشکل قلبی داشته یا دارو را بیش از حد مصرف کرده است)
اگر داروهای محرک کننده مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
ورزش را صبح انجام دهید، سپس داروی خود را دریافت کنید. علاوه بر این، توصیه می شود که تحمل و استقامت خود در ورزش را کنترل کرده و سپس با دکتر خود مشورت کنید تا تعیین کند که آیا دوزی که در حال حاضر مصرف میکنید کارساز است یا اینکه میتوانید آن را کاهش دهید.
۴- قرصهای خواب آور
قرصهای تجویزی خواب آور یکی از رایجترین کمک کنندههای خواب است که توسط بزرگسالان برای کمک به اختلالات خواب مانند بیخوابی استفاده میشود.
عوارض جانبی خواب آلودگی این قرصها میتواند به روز بعد منتقل شود و تمرینات روزانه یا صبحگاهی را مختل کند.
اگر قرصهای خواب آور مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
قرصهای خواب آور با خطر عدم تعادل و هماهنگی در حین ورزش همراهاند، بنابراین اگر این نوع قرصها را مصرف میکنید، طوری برنامهریزی کنید که ورزش را بعد از اینکه عوارض جانبی قرصها از بین رفت انجام دهید.
۵- داروهای مخصوص آلرژی و حساسیت
مانند بسیاری از داروهای دیگر، داروهای آلرژی مانند بنادریل میتواند موجب خواب آلودگی شما شوند.
هیستامینهای نسل اول مانند دیفن هیدرامین و هیدروکسیزین از مانع خون مغزی عبور میکنند و حافظه، هماهنگی و خواب آلودگی شخص را تحت تاثیر قرار میدهند.
شما میتوانید برندهای تجاری متعدد را آزمایش کنید تا زمانی که برندی را پیدا کنید که در طول تمرین با آن احساس راحتی میکنید، اما همه آنها باعث افزایش دمای بدن میشوند، که موجب اضافه گرمای بیش از حد و عرق کردن بیش از حد و در نتیجه کمبود آب بدن شخص میشود.
اگر قرصهای ضد آلرژی مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
صبر کنید و بعد از ورزش آنتی هیستامین را مصرف کنید. همچنین بعد از خوردن این داروها از دستگاههای ورزشی مانند دوچرخه، وزنهها و تردمیل خودداری کنید.
۶- ضد انعقادها
هنگامی که شما سرما خوردهاید یا دچار عفونت سینوسی شدهاید، مصرف تسکین دهندههایی از ضد انعقادها مانند سودوافدرین میتواند منطقی باشد.
با اینحال اگر این دارو را مصرف میکنید و قصد ورزش کردن دارید، آگاه باشید که ضد انعقادها میتوانند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهند.
بنابراین اگر فشار خون بالا یا مشکلات قلبی وجود داشته باشد، ضد انعقاد میتواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
اگر داروهای ضد انعقاد مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
بهتر است تا زمانی که احساس خوبی داشته باشید و دیگر نیازی به دارو نداشته باشید تمرین را کنار بگذارید.
۷- لاگزاتیوها
شاید بهتر باشد لاگزاتیوها را در دسته بندی لیست داروهایی که توضیح داده شد قرار ندهیم اما باید بدانید که این نوع داروها میتوانند به ورزش شما بیشتر از معمول آسیب وارد کنند.
برخی از این لاگزاتیوها با ایجاد انقباض عضلات در روده شما کار میکنند، که میتواند به درد و گرفتگی، منجر شود.
وقتی ورزش میکنید، خون کمتری به روده شما میرسد، زیرا خون به مغز و عضلات اسکلتی شما پمپاژ میشود، و اثر گرفتگی را بدتر می کند.
اگر لاگزیتیوها را مصرف میکنید، با دقتتر ورزش کنید!
برای جلوگیری از گرفتگی و درد شکم، هنگام ورزش این داروها را مصرف نکنید و سعی کنید شب قبل از روزی که قصد ورزش دارید دارو را مصرف کنید.