Driggs-Campbell به همراه تیم خود توانست الگوریتمی ایجاد کند که میتواند با ۹۲ درصد دقت پیشبینی کند آیا یک راننده انسان قصد دارد لاین خود را تغییر دهد یا خیر. اگر تاکنون اتومبیلی بر سر راه شما پیچیده باشد و شما را در موقعیت خطرناکی قرار داده باشد، میدانید که این نوع پیشبینی تا چه اندازه در رانندگی اهمیت دارد.
این تیم تحقیقاتی از داوطلبان خواستند روی یک دستگاه شبیهساز رانندگی کنند. هر بار که این افراد میخواستند لاین خود را تغییر دهند، بایستی دکمهای را روی فرمان فشار میدادند تا تصمیم تغییر لاین خود را اعلام کنند. این امر به محققان اجازه داد ببینند چه نوع عواملی در زمان اتخاذ این تصمیمات مؤثر بودند، مانند محل اتومبیلهای دیگر، سرعت اتومبیل، تغییر سرعت به هنگام تغییر لاین و فضایی که برای تغییر لاین وجود داشت.
بدین طریق محققان به یک کامپیوتر یاد دادند همانند یک انسان فکر کند و در تستهای اولیه، این اتومبیل که با الگوریتم کار میکرد، به درستی پیشبینی کرد کجا و چه زمانی تغییر لاین صورت خواهد گرفت.
البته امکان خواندن ذهن انسان توسط یک کامپیوتر تنها نیمی از کاری است که باید انجام شود. انسانها نیز بایستی به رانندگی در کنار اتومبیلهای خودران در بزرگراهها و خیابانهای مجاور محل زندگی خود عادت کنند. متخصصین معتقدند این موضوع ممکن است چالشبرانگیزتر باشد. اگرچه انسانها و اتومبیلهایی که توسط انسانها به کار گرفته میشوند، به هنگام اتخاذ تصمیم در مورد حرکت بعدی خود علائم یکسانی نشان میدهند؛ اما این اتومبیلها ممکن است الگوهای رفتاری مشابهی نداشته باشند.
طبق گفته Driggs-Campbell، در آینده یک مرحله جابهجایی وجود خواهد داشت. چگونه میتوان اطمینان یافت اتومبیلهای خودران با انسانها به تعامل میپردازند و چگونه میتوان فهمید انسانها عملکرد این اتومبیلها را میفهمند؟
در نتیجه بهتر است به تدریج همانند یک روبات فکر کنید؛ زیرا به زودی روباتها در اتومبیل مجاور شما حضور خواهند داشت.