این برج غول‌پیکر در شهر روتردام کشور هلند واقع شده است. ایده اولیه این برج توسط شخصی به نام باب اورسم که متخصص ذرات نانو است، ارائه و توسط هنرمندی هلندی به نام دان روسگارد طراحی شده است. عملکرد داخلی این آسمان‌خراش باعث می‌شود همانند یک جاروبرقی غول‌پیکر هوای آلوده را بمکد و با استفاده از فناوری یونی هوای آلوده را تصفیه کند. سپس هوای پاک را از طریق منافذ روی برج به محیط بازگرداند. این فرآیند، بسیار کارآمد است؛ زیرا باعث می‌شود این ساختمان در هر ساعت ۳۰٬۰۰۰ مترمکعب هوا را تصفیه کند.
آزمایش این آسمان‌خراش در فضای باز نشان داد که این نوع فیلتر می‌تواند تا ۶۰ درصد از هوا را تصفیه کند. برای ارزیابی میزان هوای تصفیه‌شده، از معیار میزان ذرات نانویی که از هوای آلوده حذف شده‌اند، استفاده شد.
این ایده می‌تواند منجر به پیاده‌سازی این شاهکار در کشورهایی شود که هزینه زیادی را صرف بهبود کیفیت هوا می‌کنند. مصداق چنین شرایطی را می‌توان در هوای آلوده کشور چین مشاهده کرد که هر روز هشدار‌های بهداشتی اعلام می‌شود. برای درک بهتر میزان آلودگی هوای چین، باید بگوییم زمانی که صدها کارخانه در چین تعطیل شدند و پنج میلیون دستگاه اتومبیل از جاده‌ها حذف شدند، آسمانی آبی به جای هوا سمی و خطرناک ظاهر شد.
با این حال هنوز هم محدودیت‌هایی در چنین فناوری‌هایی وجود دارد و تکیه بر این فناوری‌ها به عنوان عکس‌العملی برای از بین بردن جهانی سمی که روزبه‌روز در حال گرم‌تر شدن است، احمقانه به نظر می‌رسد. برای رفع این مشکل بایستی علل ریشه‌ای شناسایی و رفع شوند. از جمله راه‌حل‌های کاهش آلودگی هوا می‌توان به کاهش آلودگی ناشی از فرآیندهای تولیدی، حمل‌ونقل و پایان روند قطع درختان جنگل آمازون اشاره کرد.
علاوه بر این قیمت فیلترهایی که در این برج استفاده می‌شوند، از ۱٬۶۰۰ یورو تا ۱۱۸٬۰۰۰ یورو متغیر است. سازندگان این برج هنوز آمار مربوط به هزینه‌ها را دقیقاً مشخص نکرده‌اند؛ اما مطمئناً همه می‌دانند که این پروژه هزینه بالایی خواهد داشت.
یک وب‌سایت جذاب به نام world air quality index مجموعه گسترده‌ای از اطلاعات مربوط به سطح آلودگی هوا در بسیاری از نقاط جهان را فراهم می‌کند. اگر وقت دارید، پیشنهاد می‌کنیم به این سایت نگاهی بیندازید.
