امروزه همه ما می‌دانیم که بیشتر بزرگسالان تحرک پایینی دارند و زمان طولانی را صرف تماشای صفحه‌های نمایش و رسانه‌های تصویری و مجازی می‌کنند.
طبق گزارش وزارت بهداشت و خدمات انسانی، تنها ۵ درصد از بزرگسالان از لحاظ فیزیکی به مدت ۳۰ دقیقه در روز فعال هستند و فقط یک نفر از هر سه نفر، میزان توصیه شده معادل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی در هفته را رعایت می‌کنند. دلیل عمده می‌تواند این باشد که با بالا رفتن سن افراد، فعالیت بدنی آنها پایین می‌آید، اما ما همیشه کودکان را شخصیت‌هایی می‌دانیم که فعالیت و جنب و جوش بالایی دارند. با این حال طبق یک مطالعه، مشخص شده است که این روزها نیمکت نشینی از دوران کودکی آغاز می‌شود.
محققان به عنوان بخشی از پروژه چاقی در دوران کودکی در اروپا، ۶۰۰ کودک ۶ تا ۱۱ ساله را دنبال کردند و میزان فعالیت فیزیکی آنها را اندازه‌گیری کردند. آنها دریافتند که فعالیت بدنی، حتی از سن ۶ سالگی کمتر از حد انتظار است و تنها ۸۰ درصد برای ۶۰ دقیقه توصیه شده در روز فعال بودند. محققان دریافتند که آنها در تعطیلات آخر هفته، تعطیلات مدرسه یا حتی در هنگام ناهار فعال نبودند، در حالی که عمدتا گوشه‌گیر بودند.
همچنین فعالیت بچه‌ها در سنین ۸ تا ۱۱ سالگی به شدت کاهش یافته بود که تنها ۲۰ درصد برای یک ساعت توصیه شده در روز فعال بودند. پسران بیشتر به فعالیتهای شدیدتر نسبت به دختران مشغول بودند. جالب توجه بود که کودکان دارای اضافه وزن کمتر از کودکان دارای وزن سالم فعال هستند که می‌توادن نتیجه گرفت چاقی نه تنها نتیجه فقدان فعالیت بدنی است، بلکه علت آن است.
برای فردی که با کودکان ارتباط برقرار کرده یا تعامل داشته باشد، این اطلاعات احتمالا شگفت انگیز نیستند. همانطور که مطالعه یادآور می‌شود، در دهه‌های گذشته، فعالیتهای نشسته در کودکان افزایش چشمگیری داشته است. بسیاری از این موارد مربوط به صفحه نمایش است – که در ابتدا با بازی‌های ویدئویی شروع می‌شود و در حال حاضر شامل رسانه‌های اجتماعی و فعالیتهای دیگری است که بچه‌ها بر روی گوشی‌های خود انجام می‌دهند. بیرون رفتن و بازی کردن کمتر شده است. فعالیتهای فیزیکی تنها در محیط‌های ورزشی سازمان یافته آن هم به جز چند استثنا، هر چند روز یک بار به ندرت اتفاق می‌افتد.
برای بسیاری از کودکان کم درآمد، فضای امن کمی برای بازی در بیرون وجود دارد و والدین آنها نه تنها قادر به پرداخت هزینه فعالیتهای ورزشی کودکان خود نیستند، بلکه به دلیل کار و دیگر واقعیت‌های زندگی قادر به نظارت بر بازی یا ورزش ایمن فرزندان خود نیز نخواهند بود.
همه اینها مهم است – زیرا عادت فعالیتهای فیزیکی از سنین پایین شروع می‌شود. کودکانی که می‌نشینند به نوجوانان بی تحرک تبدیل می‌شوند. و بی تحرک بودن نه تنها افراد را در معرض خطر چاقی قرار می‌دهد، بلکه به عنوان یک عامل خطر برای بسیاری از شرایط و ریسک‌های سلامتی است. اگر می‌خواهیم که فرزندانمان یک زندگی سالم داشته باشند، باید آنها را تشویق به فعالیتهای فیزیکی کنیم.
چگونه فعالیت کودکان خود را افزایش دهیم؟
چند ایده وجود دارد:
- از ورزش فرزند خود در مدرسه حمایت کنید و کشف کنید که علاقه و استعداد فرزندتان در چه ورزشی بیشتر است.
- اگر نمی‌توانید هزینه بالایی برای برنامه فعالیتهای فرزند خود پرداخت کنید، به تیم‌های ورزشی و سایر فرصت‌های فعالیت فیزیکی در جامعه خود نگاه کنید. بسیاری از فعالیت‌ها می‌توانند کم هزینه باشند.
- برای بچه‌های ابتدایی، به جای اینکه فرزندتان را تنها با ماشین یا اتوبوس به مدرسه ببرید و بلافاصله پس از اتمام کلاس به خانه برگردانید، اگر کمی وقت دارید بگذارید تا فرزندتان مدتی در پارک بازی کند.
- زمان تماشای صفحه نمایش (از هر نوع) را محدود کنید. کودکان نباید بیش از دو ساعت در روز سرگرم رسانه‌های مجازی شوند. اگر فرزند شما زمان زیادی را صرف گوشی خود می‌کند، بهتر است هرازگاهی گوشی او را مصادره کنید.
- اگر به هر دلیلی بیرون رفتن و ورزش کردن در بیرون دشوار است، به فکر ورزش و خلاقیت‌های ورزشی در منزل باشید. از تجهیزات ورزشی مانند دوچرخه ثابت استفاده کنید. ویدیوهای ورزشی به طور گسترده در اینترنت در دسترس هستند؛ مبلمان را جابجا کنید و مقداری فضای باز ایجاد کنید و کلاس زومبا را در خانه خود برگزار کنید. حتی مقداری رقص با موسیقی نیز نوعی ورزش محسوب می‌شود.
- با اعضای خانواده، همه با هم پیاده‌روی، نرمش و ورزش کنید. با این کار، نه تنها برای فرزند خود الگو می‌شوید و به او انگیزه تحرک می‌دهید، بلکه سلامتی تمام اعضای خانواده را نیز تضمین می‌کنید.
این مطالعه همچنین اشاره می‌کند که فعالیت بدنی را باید در همان سنین کودکی آغاز کرد چرا که ممکن است عادات بی تحرکی از همان سنین کودکی شروع شود. به جای گذاشتن کودک خود بر روی صندلی‌ها و تخت‌های نرده‌دار، او را بر روی زمین قرار دهید تا خزیدن، بلند شدن و ایستادن را یاد بگیرد. به محض اینکه کودک شما بتواند حرکت کند، باید فرصت‌های فراوانی به او ارائه دهید – و باید این فرصت‌ها را در طول دوران کودکی او حفظ کنیم چرا که سلامت آینده آنها، بستگی به این فعالیت‌ها دارد.
