تا همین اواخر دستیابی به گوشتهای آزمایشگاهی تقریبا یک داستان علمی‌تخیلی بود. اما پیشرفتهای متوالی در بیولوژی مولکولی و همچنین تکنولوژی سلولهای بنیادی باعث شده که این ایده آینده‌نگرانه موضوعی دست‌یافتنی تلقی شود. و اکنون به نظر می‌رسد که استدلالها برای حذف خیوانات از چرخه تولید گوشت کاملا عملی جذاب هستند: صنعت گوشتی که به شکل امروزی وجود دارد هر ساله بخش بسیار زیادی از زمینها و منابع طبیعی سیاره خاکی را می‌بلعد و مقدار زیادی گاز گلخانه‌ای تولید می‌کند. علاوه بر این با مصرف روزافزون آنتی بیوتیکها و ایجاد پایداری و مقاومت بیماری‌ها در مقابل انواع مختلف آنها، مشکلات فراوانی را به وجود آورده است. و البته گروهی نیز کشتار حیوانات با این مقاصد را عملی ظالمانه می‌دانند. اگر استفاده از برگرهای آزمایشگاهی بتواند حتی بخشی از این مشکلات را از بین برده یا اثر آنها را کاهش دهد، آنگاه یک ایده دیوانه‌وار خواهد بود که حتما ارزش دنبال کردن را دارد.
و البته دانشمندان همچنان در حال پیگیری این ایده هستند. علاوه بر تلاشهای مارک پست برای تولید همبرگر از سلولهای بنیادی، تیمی از محققان اسرائیلی نیز در تلاش هستند تا محصولی با عنوان «گوشت آینده» را تولید کنند. این تیم قصد دارد سینه مرغ را در شرایط آزمایشگاهی و به شکل کاملا مصنوعی تولید کند. این درحالی است که متاسفانه فرهنگ استفاده از پروتئین ماهی در سالیان گذشته رو به نابودی گذارده است.
البته هنوز باید ۵ سال صبر کنیم تا زمان قرار دادن خیارشور و کچاپ روی گوشتهای کاملا مصنوعی فرا برسد. هرچند که برای تکنولوژی نوپایی که تنها دو سال از تولد آن می‌گذرد، این تغییر و تحولی بسیار بزرگ خواهد بود. مارک پست نیز شرکتی با نام Mosa Meat تاسیس کرده تا در سریع‌ترین زمان ممکن محصول آزمایشگاهیش را به تولید انبوه برساند. اما وی فکر می‌کند که این امر حداقل ۵ سال زمان می‌برد. وی به بی‌بی‌سی گفته که این همبرگرها در ابتدا به شکل اختصاصی عرضه خواهند شد و تنها بر اساس تقاضای بازار و مشتریان تولید می‌گردند. اما در صورتی که بازار از چنین محصولی استقبال کند، قادر خواهند بود که ان را در قفسه تمام سوپرمارکتها با قیمتی منصفانه عرضه کنند.
البته هنوز قیمت نهایی این برگرها مشخص نشده است، اما امید می‌رود که به شکلی کاملا رقابتی عرضه شوند تا بتوانند جایگزین همبرگرهای تولیدی از گوشت گاو باشند. البته تیم آزمایشگاهی پست امیدوار است که این محصول را با قیمت ۱۱ دلار برای هر قطعه همبرگر بدون گوشت گاو راهی بازار کند. احتمالا چنین قیمتی برای فست فودهای مشهور غربی کاملا به صرفه باشد تا محصولاتی عالی برای افراد خوش خوراکی تهیه کنند که تمایلی به مصرف گوشت حیوانات ندارند. و البته این روزها بر تعدادشان افزوده می‌شود.
اما آنچه که بیش از همه اهمیت دارد، این است که برگرهای آینده تولیدی این تیم همچون محصولات تهیه شده از گوشت گاو خوشمزه و ترد هستند یا اینکه خوراکهایی خشک و بیمزه قرار است عرضه شود؟ هرچند که باید امیدوار بود که تیم مارک پست محصولاتی خوشمزه و لذیذ را راهی بازار خواهند کرد. زیرا وی می گوید که تیمش هم اکنون در حال فرآیند افزودن چیزی به همبرگرهای مصنوعی هستند که در سال ۲۰۱۳ مورد غفلت قرار گرفته بود: چربی. بله، درست است، نسخه اول برگرهای سلول بنیادی از فیبرهای ماهیچه‌ای خالص و یکدست تهیه شده بود. این ترکیب برای جوانه‌های چشایی انسان بسیار شیرین به نظر می‌رسد. محققان همچنین سعی دارند تا حد ممکن ذخیره آهن فیبرهای ماهیچه‌ای مصنوعی را افزایش دهند. این موضوع یکی دیگر از فاکتورهای اصلی است که سهم زیادی در طعم گوشت دارد.
نظر شما در خصوص چنین همبرگری چیست؟ آیا حاضر هستید گوشت خوشمزه گاو را کنار گذارده و همبرگر آزمایشگاهی سلولهای بنیادی را بچشید؟
