ژاپن برای مبارزه و دفاع مردم خود در برابر سونامی دریا را دیوارکشی کرده است.
هفت سال از زلزله و سونامی در ژاپن می‌گذرد. ساکنان ساحل شمال شرقی زندگی خود را از سر گرفتند و باز هم در کناره همان دریا خانه ساختند؛ منتها این بار با خیال راحت! زیرا دولت ژاپن در کنار ساحل دیوار بزرگی را بنا کرده است که از شهروندان ساکن این منطقه در برابر امواج سرکش و طوفنده مراقبت کند.
در ماه مارس سال ۲۰۱۱، زلزله‌‌ای در ریکوزنتاکاتا، یکی از شهرهای ساحلی ژاپن رخ داد که ۲ هزار نفر از مردم این شهر را به کام مرگ کشاند. از آن زمان به بعد، دولت ژاپن شروع به ساخت دیوار عظیمی در برابر دریا کرد تا اگر بار دیگر نظیر این اتفاق برای این شهر پیش آمد، جان مردم در امان بماند.
این دیوار برای مردمی که بومی شهرهای ساحلی هستند به منزله دیوارهای زندان است زیرا زندگی آنها را در حصار و چشم‌انداز آنها به دریا را کور کرده است. دیوار سیمانی ۱۲٫۵ متری جایگزین دیوار موج‌شکن ۴ متری شد تا دفاع مطمئن‌تری در برابر این بلای طبیعی باشد.
این زلزله و سونامی ژاپن که در برخی مناطق به ارتفاع ۳۰ متر هم می‌رسید تقریباً جان ۱۸ هزار نفر را در سر تا سر شهرهای ساحلی ژاپن گرفت و تهدید جدی برای نیروگاه فوکوشیما و انرژی هسته‌ای بود.
در همان ابتدا که ایده ساخت این دیوار مطرح شد، برخی استقبال کردند و برخی دیگر انتقاد! آنها ادعا می‌کردند که به اندازه کافی در این مورد فکر و برنامه‌ریزی نشده و چنین پروژه‌ای نیاز به تعمق بیشتری است. به همین علت، مدتی فرایند بازسازی به تأخیر افتاد.
بعد از سونامی، ساخت خانه در زمین‌های مسطح نزدیک دریا در بسیاری از شهرهای ساحلی ممنوع اعلام شد و ساکنان مجبور بودند خانه‌های خود را در ارتفاعات بسازند.
برخی از ساکنان این مناطق ساخت این دیوارها را مانعی برای جذب گردشگر به حساب می‌آوردند زیرا دیگر نه از نمای دریای آبی و نه از ساحل زیبایش خبری بود. اکنون، تنها چیزی که دیده می‌شود دیوار است و دیوار!
ساخت دیوار در کنار دریا جایگزینی برای موج‌شکن‌ها بود که تحت تأثیر سونامی قرار می‌گرفتند و اصلاً به حساب نمی‌آمدند. حدود ۳۹۵ کیلومتر دیوار با هزینه‌ای بالغ بر ۹٫۱ میلیارد پوند برای این منظور صرف شد.
به گفته مرکز تحقیقات بندری و فرودگاهی سوکوساکا در نزدیک توکیو، این دیوار دریا از قدرت سونامی در برابر سیل‌زدگی کامل زمین‌های اطرافش کم می‌کند. حتی اگر سونامی مرتفع‌تر از این دیوارها هم باشد، باز هم جلوی سیل را می‌گیرد و مدت زمان بیشتری را برای تخلیه شهر و فرار مردم از این منطقه فراهم می‌کند. با این که سونامی پرورش صدف را به دلیل تکان دادن بستر دریا و از بین بردن لجن‌های انباشته‌شده رونق داده است اما جریان منابع آب طبیعی در این زمین‌ها را دچار اختلال کرده و قطعاً در محصولات آینده تأثیر منفی خواهد گذاشت.
بسیاری از مردم بومی که نسل‌هاست کنار این دریا زندگی می‌کنند، به سختی توانستند خودشان را با این دیوارها وفق دهند. این دیوار باعث جدایی مردم از دریا شده که واقعاً برای عده‌ای غیرقابل تحمل است.
