به دنبال روشی برای زودرس کردن میوه های نارس و کال هستید؟! بهترین راه سریع تر کردن رسیدن میوه بصورت کامل برای شما شرح داده شده است.
به دنبال روشی برای زودرس کردن میوه های نارس و کال هستید؟! سریع تر کردن رسیدن میوه ها ممکن است با اهداف مختلفی انجام شود. مثلا ممکن است شما برای خانه خرید میووه ای انجام داده اید و متوجه کال بودن میوه های خود شده باشید که برای استفاده برای مهمان ها نا مناسب باشد. یا تولید کننده و فروشنده میوه باشید و در فصل مناسب قصد فروش محصولات خود را داشته باشید اما به دلیل نارس بودن قادر به این کار نباشید. یا مثلا میوه هایی را در سردخانه انبار کرده باشید و قبل از عرضه به بازار قصده زودرس کردن میوه ها را داشته باشید.
به همین خاطر سراغ کارشناس شرکت آرمان بذر سپاهان که یکی از تولید کنندگان برتر کود npk در ایران است رفتیم تا جواب سوالات خود را بگیریم.
تاریخچه استفاده از اتیلن
تاریخچه استفاده از گاز اتیلن برای تسریع رسیدگی میوه ها به یونان باستان برمیگرده که از برش های انجیر برای القای رشد و رسیدگی میوه ها استفاده می کردند. همچنین شواهد حاکی از آنست که در چین باستان نیز از بخوری که از سوزاندن ذخیره گلابی تولید میشد، برای رسیدن میوه استفاده می کردند. اگر چه شاید آنان دلیل این تسریع رسیدگی رو نمیدونستند و از روند عملکرد اتیلن مطلع نبودند، اما در واقع از خاصیت این گاز استفاده می کردند.
به تدریج و با مشاهده این اثرات و با تجربه حاکی از آن که یک میوه گندیده در سبد میتونه کل میوه های سبد رو خراب کنه، محققان در این زمینه تحقیق کرده و متوجه شدند دلیل این موضوع آزاد شدن گاز اتیلن از میوه های رسیده یا آسیب دیده ست که تنفس میوه ها رو افزایش داده و همچنین بر دوام میوه و خاصیت انبارداری تأثیر میذاره. به عبارت دیگر، هر چه اتیلن بیشتر باشه، تنفس بیشتر و به تبع آن خاصیت انبارداری محصولات کاهش پیدا میکنه. و در رابطه با میوه های نارس، اتیلن موجب القای رسیدگی و زودرسی میشه.
اتیلن با فرمول شیمیایی C2H4، یه ترکیب گازی آلیه که از نظر ساختار شیمیایی، سادهترین آلکن محسوب میشه. این گاز، یه هورمون گیاهیه که باعث زودرس شدن میوه ها شده و بعلاوه در فرآیندهایی از جمله جوانه زنی بذور، رشد رویشی، گلدهی، پیری و پاسخ به تنش هایی مانند تنش خشکی و سرما نقش ایفا میکنه.
تعریف رسیدگی و تنفس
رسیدگی به بلوغ فیزیکی میوه گفته میشه و از زمانی شروع میشه که میوه به حداکثر سایز و بلوغ فیزیولوژیکی خودش میرسه. این مرحله دارای علائمیه از جمله تغییر در رنگ پوسته، تغییر بافت و همچنین عطر و طعم میوه. بلوغ و رسیدگی میوه در واقع تجمع مجموعه بزرگی از کربوهیدارت ها، پروتئین ها، لیپیدها و اسیدهای آلیه.
تنفس نیز به فرآیند شکستن مولکول های پیچیده به اجزای ساده تر مانند آب، دی اکسیدکربن و انرژی گفته میشه که برای سایر واکنش های رسیدگی مورد نیازه. میزان تنفس و الگوی کاهش تنفس در میوه های مختلف، بسیار متفاوت بوده و بنابراین زمان و شدت رسیدگی در آن ها نیز متفاوته.
اتیلن، گاز تجاری القای رسیدگی یا زودرس کردن میوه
برخی میوه ها (میوه های بحرانی) رو زمانی برداشت میکنند که به مرحله بلوغ فیزیولوژیکی رسیده ان. این میوه ها اگر چه بلوغ رو شروع کرده ان، اما هنوز سبز هستند و بنابراین فرصتی بین زمان برداشت، تا سردسازی، ذخیره و انتقال محصول وجود خواهد داشت. میوه هایی از جمله انبه، موز و آووکادو و صیفی جاتی مانند گوجه فرنگی در این دسته قرار می گیرند.
فرآیند رسیدگی در این میوه ها میتونه تحت شرایط کنترل شده از نظر رطوبت، دما و غلظت گاز اتیلن القا شده و اتفاق بیفته و بنابراین این امکان رو ایجاد کنه که میوه به صورت رسیده به دست مصرف کننده برسه. غلظت اتیلن مورد استفاده و همچنین مدت زمان در معرض قرارگیری اون میتونه بسته به نوع میوه و مقدار رسیدگی مد نظر از نظر رنگ و … متفادت باشه.
نحوه کارکرد اتیلن در روند رسیدگی و تنفس و زودرس کردن میوه
تقریباً تمامی میوه های در حال رسیدگی، مقادیری از اتیلن هر چند به صورت ناچیز تولید می کنند، که غلظت این گاز بسته به زمان رسیدگی و طول مدت اون تغییر میکنه. تماس میوه های غیربحرانی با غلظت های خارجی اتیلن میتونه میزان رسیدگی رو افزایش داده و همچنین باعث افزایش تنفس و بنابراین تسریع پیری، کوتاه شدن ماندگاری میوه و حتی کاهش کیفیت و مزه میوه بشه.
در رابطه با میوه های بحرانی، بدین صورته که مقادیر بیشتری از گاز اتیلن تولید می کنند و این افزایش شدید تولید اتیلن درونی معمولا قبل از افزایش قابل توجه تنفس صورت میگیره و در واقع افزایش غلظت اتیلن، پیش درآمدی برای تحولات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مربوط به رسیدگی میوه است. در این میوه ها، تولید اتیلن به صورت خودکاتالیزوری کنترل میشه، بدین معنی که تماس میوه با مقادیر و غلظت های پایین گاز، تولید بیشتر اون توسط میوه رو تحریک میکنه تا زمانی که به اوج غلظت برسه. بنابراین در معرض با اتیلن قرار دادن میوه های بحرانی، باعث زودرسی اون ها میشه، اگرچه کیفیت از نظر طعم و عطر تا حدی کاهش پیدا میکنه.
استفاده های خانگی از گاز اتیلن برای سریع تر کردن رسیدن میوه های نارس و کال
علم به این موضوع که گاز اتیلن میتونه باعث رسیدگی میوه ها شه و همچنین شناخت محصولاتی که به طور معمول قادر به تولید و ساطع کردن مقادیر قابل توجهی از گاز اتیلن هستند، این امکان رو ایجاد میکنه تا بتونین از اون در خانه برای رساندن میوه های نارس استفاده کنید. برای مثال قرار دادن میوه های رسیده ای مانند سیب، گلابی و موز درون پاکت کاغذی و سپس درون پلاستیک، با حفظ گاز اتیلن میتونه رسیدگی میوه های بحرانی نارس رو القا و تسریع کنه. نکته دیگه ای که در این ارتباط باید بهش توجه کنین اینه که رسیدگی اکثر میوه ها در حدود دمای 20 درجه سانتی گراد اتفاق میفته، و بنابراین میوه های بحرانی رو نباید در دمایی کمتر از دمای انبار ایده آل نگه داشت، چرا که در این صورت این احتمال وجود داره که میوه فرآیند رسیدگی خودش رو تکمیل نکنه و یا کیفیت طعم و عطر اون کاهش پیدا کنه و علت آن غیرفعال شدن و آسیب به آنزیم هاییه که میوه برای رسیدگی کامل بهشون نیاز داره. البته روش های دیگری نیز مانند استفاده از کود هیومیک اسید نیز با توجه به تشخیص کارشناس میتونه تاثیر زیادی بر زود رس کردن میوه ها داشته باشه و به همین خاطر کود زودرسی میوه به شدت توسط افراد استفاده میشه.
آیا استفاده از اتیلن برای زودرسی میوه سلامت بشر رو تهدید میکنه؟
هر چند وقت یکبار، رسانه های گروهی در رابطه با استفاده گسترده از گازها برای القای رسیدگی در میوه های بحرانی ابراز نگرانی کرده و دلیل اون رو غیرطبیعی بودن میوه هایی میدونن که در تماس با اتیلن مراحل رسیدگی خودشون رو طی میکنند. این در حالیه که اتیلن مورد استفاده به صورت تجاری، دارای غلظت های پایین بوده (به عبارتی شروع کننده تنفس هستند) و به علاوه از نظر مولکولی ساختار مشابهی با اتیلن درونی گیاه داره و در نهایت میزان اتیلنی که توسط خود محصول تولید میشه غلظت بسیار بالاتری دارد. بد نیست بدانید زمانی که میوه به دست مصرف کننده میرسه عملاً هیچ اثری از اتیلن تجاری به کار برده شده در میوه وجود نداره، بنابراین مسئله امنیتی ای در رابطه با مصرف میوه های بحرانی وجود نداره.