فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» زمان را برای ورود بینندگان به دنیای خودش تلف نمی‌کند و از همان صحنه ابتدایی همه چیز را با هیجان پیش می‌برد، صحنه‌ای که در آن، یک آتشفشان عظیم تهدیدی برای متلاشی کردن شبه جزیره کره است. به جرأت می‌توان گفت که فیلم به معنای واقعی کلمه با هرج و مرج فوران می‌کند و هر لحظه از آن بسیار پر هیجان است.
برخلاف برخی از فیلم‌های فاجعه‌ای که ساختمان‌ها در حال فرو ریختن هستند و مردم در میان هیاهو در حال دویدن دیده می‌شوند، فیلم «ریزش خاکستر» لایه لایه است. این فیلم ترکیبی از فیلم Armageddon با فیلم The Host است که دوز قابل توجهی از احساسات درون آن قرار دارد.
در مرکز این هرج و مرج نیز دو قهرمان غیرمنتظره یعنی یک متخصص خنثی سازی بمب به نام جو این چانگ با بازی ها جونگ وو و یک پناهنده به نام لی جون پینگ با بازی لی بیونگ هون قرار دارند. آن‌ها وظیفه بسیار سنگینی به دوش دارند تا واکنش زنجیره‌ای فوران کوه بائکدو را قبل از تبدیل شدن شبه جزیره کره به خاکستر متوقف کنند.
این در حالی است که آن‌ها برای انجام این کار انگیزه‌های شخصی نیز دارند که احساسات بیننده را بر می‌انگیزد. فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» با ترکیب صحنه‌های اکشن پرتنش با شخصیت‌هایی که بیننده واقعاً به آن‌ها اهمیت می‌دهند، فقط یک فیلم درباره بقا نیست بلکه فداکاری و زیبایی پیدا کردن زمینه مشترک در بعیدترین شرایط را مورد بررسی قرار می‌دهد.
صحنه‌های اکشن بسیار خوب
فیلم‌های فاجعه‌بار زیادی وجود ندارند که بتوانند انفجارهای عظیم و احساسات مرتبط را در یک زمان با هم ترکیب کنند. با این حال، فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» موفق شد تا این مسئله را به خوبی مدیریت کند و در عین حال، کلیشه‌های فیلم‌های کلاسیک فاجعه‌ای مانند فرو ریختن ساختمان‌ها و مخاطرات زیاد را دارد.
از طریق همه این موارد، این داستان‌های شخصی است که واقعاً می‌درخشند. در مرکز هرج و مرج، جو این چانگ یک متخصص خنثی سازی بمب است که تمام تلاش خودش را به کار می‌برد تا جلوی این زنجیره فوران‌های آتشفشانی را بگیرد. او همه این کارها را در حالی انجام می‌دهد تا بتواند وظیفه‌اش نسبت به کشور و خانواده‌اش را تکمیل کند. تماس‌های ناامیدانه او با همسرش باردارش با بازی بائه سوزی که در سئول گرفتار شده، لایه‌ای از تنش را اضافه کرده که باعث می‌شود کارهای او شخصی احساس شوند.
در کنار او ری جون پیونگ با بازی لی بیونگ هون قرار دارد که یک فراری از کره شمالی با گذشته‌ای مبهم است. طبق شرایط موجود، او با اکراه وارد همکاری با این چانگ می‌شود. اگرچه تصور کردن آن دشوار است اما اتحاد آن‌ها لحظات طنز و رفاقت صمیمانه را به وجود می‌آورند اما تناقضات و اصطکاک زیادی در میان ویرانی شکل می‌گیرد.
یکی از صحنه‌های قابل توجه نیز سفر غیر قابل پیش‌بینی برای بازیابی کلاهک‌های هسته‌ای است. زیبایی در اینجا این است که فیلم به جای اینکه با این صحنه‌ها، داستان را تحت‌الشعاع قرار بدهد، به ارتباطات انسانی می‌پردازد. در نتیجه آن نیز هر انفجاری تأثیرگذارتر است چراکه بینندگان روی افرادی که برای بقا تلاش می‌کنند، متمرکز شده‌اند. به طورکلی، فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» یادآوری آشکاری است که حتی در میان هرج و مرج و ویرانی، این بشریت است که می‌درخشد.
تعادل عالی بین طنز، تنش و اکشن
فیلم‌های فاجعه‌ای اغلب باعث خنده زیادی نمی‌شوند اما فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» موفق می‌شود تا با ذوق طنز را به ترکیب تزریق کند. در حالی که مخاطرات بسیار زیاد هستند اما فیلم می‌داند که چطور مقدار درستی از طنز را اضافه کند بدون اینکه تنش فیلم را تضعیف کند. به‌عنوان مثال، پویایی عجیبی بین جو این چانگ و ری جون پیونگ وجود دارد. از همان ابتدا همکاری آن‌ها متزلزل است اما تماشای مشاجره آن‌ها بر سر همه چیز از استراتژی گرفته تا اعتماد، لحظات واقعاً خنده‌داری را رقم زده است.
همچنین صحنه‌ای وجود دارد که آن‌ها سعی می‌کنند تا کلاهک‌های هسته‌ای را تحت شرایط غیرممکن حمل کنند. این دو نفر برای مدت کوتاه در مورد اینکه چه کسی می‌تواند رانندگی کند با هم بحث می‌کنند و به جرأت می‌توان گفت که این امر توانسته یک نفس خوشایند را در میان این همه آشوب و هرج و مرج به فیلم اضافه کند.
اما اشتباه نکنید، فیلم سینمایی «ریزش خاکستر» یک فیلم فاجعه‌ای است و به این ترتیب، طنز هرگز بر تنش فیلم سایه نمی‌اندازد. در اوایل فیلم، یک مأموریت نجات در یک آسمان‌خراش در حال فروپاشی وجود دارد که در آن، جو این چانگ و تیمش در تلاش هستند تا غیرنظامیان را از زیر آوارها تخلیه کنند. خطر بسیار ملموس است اما حتی در این لحظه وحشتناک، فیلم تبادل نظر سریع و عصبی را بین اعضای تیم به نمایش می‌گذرد و در یک لحظه، فضا سبک می‌شود.
همین نیز کافی است تا به مخاطب یادآوری کنیم که این کاراکترها انسان هستند و از همین رو، آن‌ها از طنز به‌عنوان یک مکانیزم مقابله استفاده می‌کنند. شاید بهترین بخش از همه این‌ها این باشد که فیلم «ریزش خاکستر» آشکارا از ماندن در یک خط خودداری می‌کند. این اثر یک فیلم حماسه‌ای و فاجعه‌ای است که شوخ طبعی و کمدی دو نفره خودش را در کنار درام احساسی ارائه می‌کند.
