فیلم آواتار: راه آب (Avatar: The Way Of Water) بیش از حد طولانی به نظر میرسد و داستان آن بیش از حد کش آمده اما این دنباله برای فیلم اصلی «آواتار» بسیار زیبا است و جهانسازی سرسبز و کاراکترهای برجسته نیز به آن عمق بخشیدهاند. در ادامه با نقد این اثر همراه با ما باشید.
بیش از یک دهه از زمان که فیلم «آواتار» ساخته جیمز کامرون روی پرده سینماها اکران شد، میگذرد و باید گفت که ترس از کاهش کیفیت یا سطح دنباله این فیلم اصلا در مورد فیلم «آواتار: راه آب» صدق نمیکند. جیمز کامرون به همراه ریک یافا و آماندا سیلور فیلمنامه این اثر را نوشته و بار دیگر بینندهها را به پاندورا باز میگرداند و با جلوههای بصری خیرهکننده، داستانی شخصی و احساسیتری را برای آنها به نمایش میگذارد که سرشار از صحنههای خارقالعاده زیر آب است و دستاورد فنی دیگری از این فیلم محسوب میشود.
داستان فیلم آواتار ۲
اتفاقات فیلم «آواتار ۲» نزدیک به دو دهه پس از وقایع فیلم اول جریان دارد و داستان جیک سالی با بازی سم ورثینگتون و نیتری با بازی زوئی سالدانا را روایت میکند که در حال رشد هستند. جیک به خوبی در زندگی ناوی جای گرفته و در طول این سالها نیز این زوج صاحب چهار فرزند شدند.
فرزندان آنها نیز شامل پسر بزرگشان به نام نتیام با بازی جیمی فلترز، دومین پسرشان به نام لواک با بازی بریتین دالتون، دختر خواندهشان به نام کری با بازی سیگورنی ویور و کوچکترین دخترشان به نام توک با بازی ترینیتی جو لی بلیس است. آنها همچنین پسری انسانی به نام مایلز با بازی جک چمپیون را تحت حمایت خود دارند که بیشتر به عنوان اسپایدر شناخته میشود. این پسر انسان در سیاره پاندورا رها شده و در کنار خانواده جیک و نیتری بزرگ شده است.
با این حال، شادی خانواده جیک و نیتری زمانی که با تهدیدی تازه روبهرو میشوند، ناگهان به پایان میرسد و سرهنگ مایلز کواریچ با بازی استیون لانگ که در فیلم قبلی کشته شد، حالا در قالب آواتاری خودش برگشته و به دنبال انتقام گرفتن از جیک است. او به دنبال پیدا کردن خانواده جیک است و همین نیز باعث میشود تا جیک و نیتری در قبیله آب سیاره پاندورا به نام متکایینا پناه بگیرند.
جلوههای بصری خیرهکننده Avatar 2
چیزی به جز خوبی نمیتوان درباره جلوههای بصری خیرهکننده فیلم «آواتار: راه آب» گفت. هر کدام از فریمهای این اثر خیرهکننده و جادویی به نظر میرسند و در این میان، صحنههای زیر آب بسیار چشمگیر و خارقالعاده بودند. از لحاظ بصری، فیلم «آواتار ۲» هیچ کم و کاستیای ندارد و بدون شک، تلاش بسیار زیادی برای خلق چنین جلوههای زیبا، منحصربهفرد و رنگارنگ انجام شده است.
این تلاشها و دستاوردهای فنی فیلم یکی از نقاط قوت آن محسوب میشوند. همانطور که بچههای جیک و نیتری به بررسی اقیانوس و موجودات زیبای درون آن میپردازند، فیلم «آواتار: راه آب» نیز بینندهها را با آنها همراه میکند و این ماجراجویی را به شکلی بسیار خیرهکننده و جذابتر به نمایش در میآورد.
توسعه داستان به بخشهای دیگر پاندورا
جیمز کامرون به جای اینکه اتفاقات این فیلم را همانند فیلم اصلی درون جنگل روایت کند، از این فرصت استفاده کرده تا بخش جدیدی از پاندورا و مردم متفاوت آن را مورد بررسی قرار بدهد. همین نیز به نفع فیلم «آواتار ۲» شده و از راکد ماندن آن جلوگیری کرده است.
تمرکز اصلی فیلم «آواتار: راه آب» روی نسل جوان ناویها به این فیلم اجازه داده تا بیشتر به بررسی پاندورا و مردم آن بپردازد و برای این کار نیز نیازی به روایت کردن داستان از دیدگاه جیک یا معرفی رسوم نبوده است. در عوض، گنجاندن قبیله متکاینا زاویه جدیدی به داستان اضافه میکند و خط داستانی نیتری و جیک و خانواده آنها را گسترش میدهد.
این کار همچنین به داستان پویایی بسیار خوبی بین بزرگسالان و نوجوانان داده است، نوجوانانی که به شیوههای خودشان، سرسخت و مصمم هستند. از سوی دیگر، تهدیدی که از طریق سرهنگ مایلز کواریچ ارائه میشود، به این فیلم تازه بدون آنکه تکراری شود، حسی آشنا داده است.
کاراکترهای جدید زیاد
فیلم «آواتار: راه آب» به معرفی کاراکترهای جدید فراوانی میپردازد که شامل بچههای جیک و نیتری و همچنین اعضای قبیله آب میشود. در حالی است که این شخصیتهای جدید بسیار جالب هستند و روابط بسیار خوبی را برقرار میکنند اما تعداد بسیار زیاد آنها باعث شده تا کمتر به دیگر کاراکترها توجه شود.
به عنوان مثال، شخصیت نیتری در این اثر نسبت به فیلم قبلی، بسیار کم کارتر است و برخلاف جیک، لحظات بسیار کمی را در کنار کودکانش سپری میکند. همین نیز نشان دهنده آن است که نویسندههای فیلمنامه این اثر با وجود در اختیار داشتن مدت زمان طولانی فیلم، نتوانستند تعادل خوبی بین تمام خطوط داستانی ایجاد کنند.
داستان ضعیف
همین عدم تعادل بین خطوط داستانی سبب شده تا داستان فیلم «آواتار: راه آب» اندکی نحیف و ضعیف باشد. البته باید گفت که این اثر نسبت به فیلم قبلی عمق بیشتری دارد و برخی از صحنههای آن نیز به منظور زمینهسازی برای فیلم «آواتار ۳» استفاده شدند و در خدمت داستان فیلم «آواتار: راه آب» نیستند.
همین صحنههای زمینهسازی شده برای فیلم بعدی این فرنچایز، خیلی روایت فیلم را منحرف نمیکند اما باید گفت که پایان فیلم چند موضوع حلنشده را باقی میگذارد و اگر جیمز کامرون میتوانست قبل از زمینهسازی برای فیلم بعدی، این داستانهای خاص را به پایان میرساند، فیلم بسیار قویتر میشد.
سخن پایانی درباره فیلم آواتار: راه آب
با وجود همه این موارد، فیلم «آواتار: راه آب» به اندازه کافی به بررسی نقاط مختلف داستان خود میپردازد، خطرات تهدیدکننده کاراکترها را بالا میبرد، تنش را زیاد میکند و در عین حال، توجیهی برای ادامه داستان فیلم اول ارائه میدهد. فیلم «آواتار: راه آب» جذاب، لذتبخش و یکی از زیباترین فیلمهای سال به شمار میرود که تجربه سینمایی متحولکنندهای را ارائه میکند و بازگشت به سیاره پاندورا را ارزشمند جلوه میدهد که واقعا ارزش این همه انتظار را داشته است.
امتیاز منتقد: ۷ از ۱۰