کاخ باهیه (Bahia Palace) که به معنای زیبا است، ۸۰۰۰ متر مربع مساحت دارد و از کف تا سقف آن نیز با گچکاری و چوبکاریهای نقاشی شده تزئین شده است و از جمله چشمنوازترین جاهای دیدنی شهر مراکش (Marrakesh) در کشور مراکش محسوب میشود. در ادامه همراه با ما باشید.
هر دو سالن پتی ریاد (Petit Riad) و گرند ریاد (Grand Riad) پر از خاتمکاریهای بسیار زیبا و سقفهای چوبی نقاشی شده است که بسیار تماشایی و خیرهکننده به نظر میرسند اما حیاط بزرگ این کاخ به نام Cour d’Honneur با کف ۱۵۰۰ متر مربعی خودش از سنگ مرمز ایتالیایی کارارا ساخته شده و بسیار چشمنواز و درخشان است.
علیرغم اینکه «کاخ باهیه» محوطه بسیار وسیعی دارد اما تنها بخشی از هشت هکتار و ۱۵۰ اتاق آن برای بازدید عموم باز هستند. گاهی اوقات در فضاهای بزرگ این کاخ و همچنین اتاقهای آن، رویدادهای مهم فرهنگی برگزار میگردد.
تاریخچه کاخ باهیه
«کاخ باهیه» توسط وزیر اعظم سی موسی در سال ۱۸۶۰ میلادی ساخته شده و پسر و جانشیش ابو احمد آن را از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۰۰ میلادی گسترش داد و تزئینات بیشتری را به آن افزود. حیاط کاخ نیز پس از اینکه ابو احمد در سال ۱۸۹۵ میلادی وزیر شد، به حرمسرا تغییر کاربری داد. در حقیقت، گسترش و زیباسازی «کاخ باهیه» به دلیل آن بود که ابو احمد سعی داشته تا فضای کافی برای اسکان چهار همسر و ۲۴ صیغه خودش فراهم کند.
ابو احمد در سال ۱۹۰۰ از دنیا رفت و در سال ۱۹۰۸ میلاید نیز جذابیتهای فریبنده کاخ توجه جنگ سالار پاشا گلاوئی را به خودش جلب کند، کسی که این مکان را برای پذیرایی از مهمانان فرانسوی مناسب میدانست. با این حال، فرانسویها تا حدی تحت تاثیر زیبایی این کاخ قرار گرفتند که در سال ۱۹۱۲ پاشا را بیرون کردند و به جای او نیز مقیم تحت الحمایه خود را در این کاخ ساکن کردند.
زمانی که مراکش در سال ۱۹۵۶ میلادی توانست به استقلال خودش از فرانسه دست پیدا کند، این کاخ به عنوان اقامتگاه سلطنتی مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه پادشاه حسن دوم آن را به وزارت فرهنگ کشور منتقل کرد تا این ساختمان به عنوان نمادی فرهنگی و جاذبه گردشگری مورد استفاده قرار بگیرد.
جاهای دیدنی کاخ باهیه
پتی ریاد: نزدیکترین نقطه به ورودی کاخ است و یک طبقه بیشتر ندارد و از لحاظ معماری و اندازه نیز شبیه به خانههای سنتی شهر است اما به دلیل تزئینات سالنهای خودش بسیار مورد توجه قرار میگیرد. دیوارهای اینجا پر از گچبریهای سفید بسیار استادانه هستند که با آیاتی از قرآن منقوش شدهاند.
ساخت این تزئینات و گچبریها به قرن نوزدهم میلادی باز میگردد که در آن زمان، به هنگانی که گچ هنوز خیس بوده، این تزئینات و آیات روی آنها حک میشد و همین نیز نشان دهنده مهارت، سرعت و دقت بسیار زیادی آنها برای انجام این کار بوده است.
حیاط کاخ: در گذر از «پتی ریاد» به «گرند ریاد» شما شاهد دو حیاط خواهید بود که اولین حیاط نسبتا ساده است اما دومی که به عنوان حیاط بزرگ نیز شناخته میشود، قلب بیچون و چرای کاخ و یکی از زیباترین و تماشاییترین فضاهای باز آن به شمار میرود. این حیاط حدود ۱۵۰۰ متر مربع مساحت دارد و در سال ۲۰۱۸ میلادی به همان شکوه و جلال اولیه خودش بازسازی شد.
کف حیاط بزرگ «کاخ باهیه» فضایی بسیار وسیع به شمار میرود که از سنگ مرمر ایتالیایی کارارا در ساخت آن استفاده شده و بسیار زیبا و تماشایی به نظر میرسد. این حیاط همانند گالری هنری منحصربهفرد و رنگارنگی از آبی و زرد روشن و گچکاری و چوبکاریهای بسیار زیبا است.
گرند ریاد: یکی دیگر از بخشهای «کاخ باهیه»، گرند ریاد نام دارد که حیاطی بسیار بزرگ و پر از فوارهها و فضاهای سبز بسیار دلنشین است. اینجا قدیمیترین بخش کاخ به شمار میرود که در سال ۱۸۶۷ میلادی و به دستور سی موسی ساخته شده است، کسی که قبلا یک برده بوده اما در ادامه زندگی خودش به یکی از مهمترین یاران سلطان حسن اول تبدیل شده بود. در اینجا چوبکاریهای حکاکیشده، هنر خاتمکاری و شیشههای رنگین به چشم میخورند که زیبایی بسیار خاصی به آن بخشیده است.