مردم معمولا بیماری هاری را به مخلوقات چهارپا نسبت می‌دهند و شایعه شده است که هاری مربوط به سگ‌ها است. اما خطرناک‌ترین تهدید هاری که در حال حاضر با آن مواجه هستید، بالای سر شما است.
با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های ایالات متحده، خفاشها مسئول ۷ مورد از ۱۰ مرگ ناشی از هاری در ایالات متحده هستند.
این تعداد قابل توجه است، زیرا آمار نشان می‌دهد که از هر ۵،۰۰۰ مرگ بر اثر هاری در سراسر جهان، یک سوم آن مربوط به خفاشها گزارش شده است.
مشکل اینجاست که چون مردم نمی‌دانند خفاشها دارای خطر هاری هستند، آنها ممکن است در جستجوی واکسن‌های هاری نجات بخش و داروهای ضد ویروسی پس از گاز گرفته شدن یا چنگ خوردن، شکست بخورند.
CDC گفت: یک خراش یا گاز خفاش می‌تواند کوچکتر از یک پاک کن بالای مداد باشد، اما همین خراش به اندازه کافی برای دادن هاری به یک فرد کافی است.
دکتر رابرت گلتر، یک پزشک اورژانس در بیمارستان نیویورک گفت: “علائم اولیه هاری ممکن است شامل تب با درد یا مور مور شدن، احساس سوزش یا پوسته پوسته شدن زخم باشد. ویروس به سیستم عصبی مرکزی نفوذ کرده و منجر به التهاب مغز و پس از آن نخاع می شود.”
دور ماندن از حیات وحش، به ویژه خفاشها، کلیدی برای جلوگیری از هاری در افراد است. خفاش‌‌های آلوده به هاری می‌توانند در هر منطقه‌ای که خفاشها در آن وجود دارند، باشند.
پژوهشگر ارشد، دکتر امیلی، یک دامپزشک CDC، در اطلاعیه خبری آژانس تاکید کرد که خفاشها نقش مهمی در اکوسیستم ما بازی می‌کنند و مهم است که مردم بدانند بسیاری از خفاشها هار نیستند. “مشکل زمانی رخ می‌دهد که مردم فکر کنند تمام خفاشها سالم هستند زیرا شما واقعا نمی‌توانید تنها از روی نگاه کردن به یک حیوان بگویید که آن حیوان حامل بیماری هاری است یا خیر.”
اگر در منطقه‌ای بودید که خفاشها در آن حضور داشتند، در نظر داشته باشید که ممکن است شما در معرض هاری قرار بگیرید.
هر ساله مقامات بهداشت عمومی در ایالات متحده مسئول ۱۷۵ توده خفاشها هستند. رویدادهایی که در آن بیش از ۱۰ نفر در معرض یک خفاش بالقوه به هاری قرار می‌گیرند.
میزبان‌های جدید
CDC گفت: در بسیاری از موارد، هشدار تهدید ناشی از خفاشها، بازتابی از سیاست‌های موفقیت آمیز ایالات متحده در رابطه با هاری است.
قبل از سال ۱۹۶۰، گاز‌های سگ مسئول بیشترین موارد هاری در انسان‌ها بود. اما برنامه‌های واکسیناسیون حیوانات خانگی و برخی قوانین مربوط به داشتن حیوانات خانگی (مانند قلاده بستن)، به طور قابل توجهی باعث کاهش هاری در سگ‌ها شده و اکنون خطر اصلی هاری بیشتر متوجه خفاشها و دیگر حیوانات وحشی شده است.
دکتر آنچ شوچات، معاون مدیر کل CDC، در یک نشست رسانه‌ای گفت: “برنامه‌های واکسیناسیون سگ‌ها از دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و تا سال ۲۰۰۴، این برنامه‌ها باعث حذف انواع هاری شد که به طور معمول در سگ‌ها گسترش می‌یافت.
هر ساله، سگ‌ها تنها مسئول ۱ درصد از بیماری هاری توسط حیوانات هستند.
کاهش میزان هاری در سگ، دستاورد قابل توجهی از سیستم بهداشت عمومی است، اما با این بیماری مرگبار که هنوز در هزاران حیوانات وحشی وجود دارد، مهم است که مردم از خطر آگاه باشند.
در میان همه حیوانات شناسایی شده که می‌توانند هاری را انتقال دهند، ۳۲ درصد خفاشها، ۲۸ درصد راکون‌ها، ۲۱ درصد راسو‌ها، ۷ درصد روباه‌ها و ۶ درصد گربه‌ها هستند.
در واقع، از دهه ۱۹۹۰، گربه‌های مبتلا به هاری سه برابر بیشتر از سگ‌ها گزارش شده‌اند.
اکثر مردم واکسن سگ خود را می‌زنند، اما اغلب مردم گربه‌ها را واکسینه نمی‌کنند. واکسیناسیون گربه‌ها در مواردی که با حیوانات وحشی در داخل یا خارج از خانه تماس داشته باشند، بسیار حائز اهمیت است.
موارد دیگر
در برخی کشور‌ها، این موضوع متفاوت است.
در سطح جهانی، سگ‌های هار علت حدود ۹۸٪ از ۵۹۰۰۰ مرگ و میر انسان ها ناشی از هاری هستند که هر ساله رخ می‌دهد. در واقع، تماس با برخی سگ‌های ولگرد در برخی کشور‌ها، دومین عامل ابتلا به هاری در افراد است.
و در آخر باید گفت که، اگر به بیماری هاری رسیدگی نشود، این بیماری می‌توانند تا ۹۹ درصد کشنده باشد. در عین حال، اگر به موقع به هاری رسیدگی شود، می‌تواند ۱۰۰ درصد قابل درمان باشد.
