گیاهان سایه‌دوست مقاوم به خشکی: جواهر باغ شما در تاریکی

Hosta (هوستا):

Moelyn Photos / Getty Images

گیاهان با جثه متوسط تا بزرگ (حدود 30 تا 90 سانتی متر) و برگ های متراکم که علف های هرز را خفه می‌کنند. برخی از انواع بزرگ‌تر مانند “بابای بزرگ” بسیار بزرگ‌تر می‌شوند (60 سانتی متر ارتفاع و 90 سانتی متر عرض). حوستاها با برگ‌های متنوع (مانند حوستا “میهن پرست”) تنوع زیادی در ظاهر ارائه می‌دهند.

Lilyturf (لیریوترف):

Natasha Sioss / Getty Images

شبیه علف است؛ اما در واقع عضو خانواده سوسن است. این گیاه برای مناطق 4 تا 10 مناسب است و دارای گل های سنبله ای به رنگ سفید تا اسطوخودوس می باشد. در پاییز، توت های تیره ای به بار می آورد. با این حال، توجه داشته باشید که Liriope spicata، که گاهی اوقات “علف میمون” نیز نامیده می شود، یک پوشش زمینی بالقوه مهاجم است. لیریوترف تا ارتفاع 23 تا 45 سانتی متر و گستردگی 30 تا 60 سانتی متر رشد می کند.

Foxglove (انگشتانه روباه):

Marie-Beatrice Rich / EyeEm / Getty Images

به‌خاطر نمایش گل‌دار خیره‌کننده‌اش شناخته می‌شود. همچنین یکی از بلندترین گیاهان برای سایه‌خشک (60 تا 150 سانتی‌متر ارتفاع و 30 تا 60 سانتی‌متر عرض) است. اما آن را در نزدیکی کودکان خردسال پرورش ندهید: بسیار سمی است. سایه روشن را تحمل می کند (آفتاب مهتابی بهترین است)، اما در مناطق سردتر نیز می تواند در آفتاب کامل رشد کند. اکثر انواع انگشتانه روباه دو ساله هستند و برای مناطق 4 تا 10 مناسب هستند.

Stella de Oro Daylily (روز طلای استلا):

David Beaulieu

درحالی‌که استلا دی اورو واقعاً یک “رز روز” است به این معنا که گل‌های فردی آن فقط یک روز دوام می‌آورند، فریب نخورید که نمایش زیادی از این گیاه چند ساله نخواهید گرفت. گل دیگری به‌زودی جایگزین زیبایی درگذشته دیروز خواهد شد. در واقع، توانایی این گیاه 30 در 30 سانتی‌متری برای گلدهی مجدد در یک دوره طولانی، آن را شاید محبوب‌ترین سوسن روز می‌کند. محبوبیت آن همچنین به دلیل توانایی آن در سازگاری با طیف گسترده‌ای از مناطق کاشت (3 تا 9) و شرایط از جمله سایه‌خشک است.

Bugleweed (علف جارو):

Gisela Rentsch / Getty Images

به‌اندازه پیچک انگلیسی (Hedera helix) در آمریکای شمالی متنفر نیست (به دلیل رفتار مهاجمش)، اما باید بااحتیاط زیادی کاشته شود. این پوشش زمینی با فرستادن دونده‌ها پخش می‌شود. این یک ویژگی شگفت‌انگیز است اگر می‌خواهید چیزی را پرورش دهید که یک منطقه بی علف را پر کند، اما برای گیاهی که در کنار گیاهان دیگر رشد می‌کند، ویژگی وحشتناکی است. اگر این علف مهاجم را در هر جایی نزدیک به یک باغ گل‌پرورش دهید، برای همیشه در حال کشیدن شاخه‌های تولید شده توسط همه آن دونده‌ها خواهید بود.

Japanese Spurge (فرفیون ژاپنی):

Helmut Meyer zur Capellen / Getty Images

در بهار گل‌های سفید تولید می‌کند، اما عمدتاً به‌خاطر شاخ‌وبرگ سبز پررنگش کاشته می‌شود. تا 15 سانتی متر قد و 30 سانتی متر عرض می شود. آن را در مناطق 4 تا 8 پرورش دهید. نام رایج این پوشش زمینی را با فرفیون ارغوانی (Euphorbia purpurea) اشتباه نگیرید.

Vinca Minor Vines (پیچک لابدریک):

Georgianna Lane / Getty Images

اگر از یک پوشش زمینی کوتاه بیش از سبزیجات می‌خواهید، Vinca minor ممکن است برای شما پاسخگو باشد، با گل‌های آبی جذاب که در بهار به بار می‌آورد. اما این گیاه در صورت عدم مراقبت مداوم، پتانسیل تبدیل‌شدن به مهاجم را دارد. 8 تا 15 سانتی‌متر قد می‌شود و هر یک از تاک‌های فردی آن می‌توانند به 45 سانتی‌متر برسند. آن را در مناطق 4 تا 8 پرورش دهید.

Spotted Dead Nettles (گزنه مرده خالدار):

Neil Holmes/Getty Images

گزنه مرده خال‌دار (مناطق 4 تا 8) دارای گل های نسبتاً چشمگیر و برگ های نقره ای جالب است. Lamium maculatum کمی مهاجم تلقی می شود، اما اگر به آن توجه کنید، مشکل خاصی با آن نخواهید داشت. تا 15 سانتی متر قد می رسد و گسترش آن حداقل دو برابر این مقدار است.

Foamflower (گل فوم):

Jacky Parker Photography / Getty Images

گل فوم (Tiarella cordifolia) یک گیاه وحشی است که می‌توانید با پیاده‌روی در جنگل‌های شرقی آمریکا آن را پیدا کنید. این یک نمونه به‌خصوص چشمگیر نیست، اما ارقام چشمگیرتر (Tiarella ‘Cygnet’) و گونه‌های دیگر (Tiarella polyphylla، Tiarella trifoliata) نیز وجود دارند. توسعه‌دهندگان گیاهان آن را با گل صدتومانی (Heuchera) جفت کرده‌اند تا زنگ‌های فومی (Heucherella) تولید کنند. این گیاه چند ساله کوچک (حدود 30 در 60 سانتی متر) را در مناطق 4 تا 9 پرورش دهید.

در کنار برخی از سایر گیاهان چند ساله بومی سایه برای سایه، این یکی از بهترین انتخاب‌های شماست اگر اولویت شما رشد گیاهانی است که می‌توانید آنها را در زمین قرار دهید و فراموش کنید. با سازگاری با منطقه شما، گیاهان بومی بسیار قادر به مراقبت از خود هستند.

Lenten Rose (گل رز چهارشنبه سوری):

BambiG/Getty Images

گل رز چهارشنبه‌سوری (Helleborus orientalis) یک رز واقعی نیست، اگرچه جوانه‌های گل آن شبیه جوانه‌های رز هستند. حتی قسمت “چهارشنبه‌سوری” نام آن نیز می‌تواند فریبنده باشد. در آب‌وهوای گرم، ممکن است در حدود زمان چهارشنبه‌سوری در تقویم مسیحی شکوفا شود. اما در مناطق سردتر ایالات متحده و کانادا، به‌عنوان‌مثال، تا بسیار بعدتر شکوفا نمی‌شود. این گیاه چند ساله تا 45 سانتی متر قد و 45 سانتی متر عرض می شود. آن را در مناطق 4 تا 9 پرورش دهید.

Barrenwort (گیاه بی حاصل):

David Beaulieu

Epimedium grandiflorum ‘Rose Queen’ در مناطق 5 تا 8 هم گل های جالب و هم برگ های زیبا را ارائه می دهد. اندازه بالغ آن 30 تا 45 سانتی متر ارتفاع و 30 تا 45 سانتی متر عرض است. اما ریزوم های آن به آن اجازه می دهد تا گسترش یابد و آن منطقه مشکل ساز در سایه خشک زمین شما را پر کند که بسیاری از گیاهان دیگر در آن عملکرد ضعیفی دارند.

Japanese Rose (رز ژاپنی):

Photo: Renate Frost/Getty Images

برای یک نمونه بزرگ‌تر که سایه‌خشک را تحمل می‌کند، امتحان کنید Japanese rose (Kerria japonica). این گیاه بوته‌ای برای مناطق 4 تا 9 است که می تواند تا 2 تا 3 متر ارتفاع و عرض داشته باشد. اما می توان آن را با هرس کوچک نگه داشت. ویژگی اضافی آن پوست سبز روشن (نمایشگر در زمستان) به جبران تمایل آن به گسترش در جایی که نمی خواهید کمک می کند.

نکاتی برای ایجاد باغ سایه‌خشک موفق