اکثر افراد هنگام سفر، تمرکزشان را روی یادگیری زبان کشور مقصد می‌گذارند. البته که این مهارت مفید است، اما کافی نیست. یک مهارت حتی مهم‌تر برای سفر، تسلط بر «زبان جهانی نشانه‌ها» یعنی زبان بدن است. زبان بدن ابزاری جهانی برای انتقال احساسات، نیت‌ها و ارتباط مؤثر با دیگران است؛ چه هم‌زبان باشید، چه نه. در ادامه با ۱۰ نشانه‌ی رفتاری ساده و جهانی آشنا می‌شوید که می‌توانند سفر شما را دلپذیرتر و ارتباط‌هایتان را عمیق‌تر کنند.
۱. کج کردن سر
اگر می‌خواهید نشان دهید که در حال گوش دادن و توجه هستید، سرتان را کمی کج کنید. این حرکت نوعی نشانه جهانی از علاقه و پذیرش است. چرا؟ چون وقتی می‌خواهیم صدایی را بهتر بشنویم، گوشمان را در معرض آن قرار می‌دهیم. این حرکت همچنین چهره را مهربان‌تر و قابل‌اعتمادتر نشان می‌دهد. در گفت‌وگوهای روزمره، این ژست می‌گوید: «دارم گوش می‌دم» یا «ادامه بده».
۲. چرخاندن بدن
زاویه‌ی قرارگیری بدن نسبت به دیگران نشان‌دهنده‌ی توجه ماست. وقتی با کسی صحبت می‌کنید، پاها، سینه و سر خود را مستقیماً به سمت او بگیرید. همین موضوع را در دیگران نیز زیر نظر داشته باشید: اگر کسی بدنش را به سمت شما چرخاند، احتمالاً توجه و علاقه دارد؛ اما اگر پاهایش به سمت درِ خروجی باشد، یعنی آماده‌ی رفتن است!
۳. بالا بردن ابروها
بالا رفتن ابروها اغلب نشانه‌ی کنجکاوی، علاقه یا تمایل به تعامل است. این حرکت حتی از فاصله‌ی دور هم قابل‌تشخیص است. هنگام گفت‌وگو، بالا بردن نرم ابروها می‌تواند معنای «درسته؟» یا «ادامه بده» داشته باشد. البته مراقب باشید: در برخی موقعیت‌ها، این حرکت ممکن است سیگنال علاقه‌ی عاشقانه محسوب شود!
۴. فاصله گرفتن
حرکت به عقب، عقب کشیدن صندلی، چرخاندن بدن یا حتی نگاه به گوشی، همگی نشانه‌ی ناراحتی یا عدم علاقه است. اگر ناگهان کسی از شما فاصله گرفت، شاید ناخودآگاه باعث ناراحتی‌اش شده‌اید. در سفر، به این نشانه‌ها حساس باشید تا به‌طور ناخواسته، بی‌ادبی نکنید.
۵. نشان دادن کف دست
کف دست باز، از ابتدایی‌ترین نشانه‌های اعتماد و صداقت است. در فرهنگ‌های مختلف، مشت بسته می‌تواند نشانه‌ی تهدید تلقی شود. پس برای جلب اعتماد، هنگام حرف زدن دست‌هایتان را باز نگه دارید. همچنین به‌جای اشاره با انگشت (که در برخی کشورها بی‌ادبانه است)، از کف دست برای نشان دادن مسیر یا شیء استفاده کنید.
۶. لبخند زدن
لبخند واقعی، جهانی‌ترین نشانه‌ی دوستی و خوش‌رویی است. اگر می‌خواهید شروع گفت‌وگو را راحت‌تر کنید، لبخند بزنید. لبخند واقعی با چروک‌هایی در اطراف چشم همراه است (اصطلاحاً «خطوط پا کلاغی»). لبخند ساختگی، اغلب فقط لب‌ها را درگیر می‌کند و صمیمیتی منتقل نمی‌کند. در سفر، این تفاوت را به‌خوبی تشخیص دهید.
۷. بی‌قراری
بی‌قراری‌های مداوم مثل بازی با مو، تق‌تق‌کردن با خودکار، تکان دادن پا یا بازی با کلیدها نشانه‌ی استرس یا بی‌حوصلگی‌اند. اگر در گفت‌وگو کسی را دیدید که بی‌قرار است، شاید بهتر باشد موضوع بحث را عوض کنید یا فضای راحت‌تری ایجاد نمایید. همچنین خودتان نیز مراقب این حرکات باشید تا در چشم دیگران مضطرب یا غیرمتمرکز جلوه نکنید.
۸. مالش گردن
این یکی از نشانه‌های «آرام‌سازی خود» است. وقتی کسی گردن یا بازوی خود را می‌مالد، احتمالاً احساس اضطراب یا عدم اطمینان دارد. این رفتار مثل یک «آغوش کوچک به خود» عمل می‌کند. اگر چنین رفتاری دیدید، شاید وقت آن است که مکالمه را به مسیر راحت‌تری ببرید یا دلیل نگرانی طرف مقابل را جویا شوید.
۹. تقلید حرکات
تقلید حرکات بدن طرف مقابل به‌صورت ناخودآگاه باعث ایجاد حس نزدیکی و تفاهم می‌شود. مثلاً اگر کسی پایش را روی پای دیگر انداخت، شما هم با تأخیر مشابهی همین کار را بکنید. البته با ظرافت! زیاده‌روی در تقلید باعث سوءتفاهم یا احساس تمسخر می‌شود.
۱۰. دست تکان دادن
اگر نمی‌دانید چطور به کسی سلام کنید، دست تکان دادن بهترین گزینه است. این حرکت تقریباً در همه‌ی کشورها قابل‌قبول و نشانه‌ی صلح و دوستی است. اگر وارد کشوری جدید شدید و از فرهنگ بومی‌اش مطمئن نیستید، با یک لبخند و تکان دادن دست شروع کنید. در ادامه، می‌توانید با یادگیری رفتارهای محلی مثل تعظیم یا روبوسی، ارتباط عمیق‌تری بسازید.
با استفاده از این نشانه‌های جهانی، بدون نیاز به دانستن زبان، می‌توانید در هر جایی از دنیا تعامل مؤثری داشته باشید. این مهارت‌ها به‌خصوص برای مسافران تنها یا کسانی که به کشورهای ناآشنا سفر می‌کنند، بسیار کاربردی است.
