جگوارهای برزیل برای فرار از سیل آمازون چندماهی روی درخت زندگی میکنند.
زندگی جگوارهای برزیل با شکارچیان، گلهداران و تخریب زیستگاهشان به شدت در خطر نابودی قرار گرفته است اما حداقل آنها یاد گرفتهاند که چطور با تهدیدی بزرگ نظیر سیل در آمازون کنار بیایند و آن را به راحتی پشت سر بگذارند.
وقتی در آمازون سیل میآید، جگوارها از درختان بالا میروند. با این که گاهی ممکن است طول جگوارها به دو متر و وزنشان به ۹۰ کیلوگرم هم برسد اما این گربههای غولپیکر امریکای جنوبی با چابکی و مهارت خودشان را به نوک درختان میرساند و از ماه آوریل تا جولای که سطح زمین جنگل تا عمق یک متری زیر آب است بالای درخت زندگی کنند. آنها حدود سه تا چهار ماه در همان نوک درختان غذا میخورند، تولید مثل کرده و تولههایشان را بزرگ میکنند.
حتماً تا به حال چنین تصاویری را در هیچ کجا مستند ندیدهاید زیرا زندگی موقت جگوارها آن هم در سیل عکاسی و فیلمبرداری از آنها را با مشکل روبهرو کرده است. در برنامه Iauaretê Project جگوارهایی که در مامیرائوآ زندگی میکنند تحت نظارت هستند و روابط آنها با ساکنان این منطقه تحقیق و بررسی میشود. آنها جلساتی را برای مطالعه و تحلیل این گونه وحشی برگزار میکنند که چطور میتواند در عمق جنگل با وجود سیل همیشگی به زندگی خود ادامه دهند. تحقیق در مورد رفتار جگوارها در فصل بارانی نادر است زیرا آنها مدت زمان زیادی را در نوک درختان سپری میکنند. اولین گزارش را محققان در سال ۲۰۱۳ بعد از ۹ سال بررسی این ناحیه ضبط کردند.
این جگوارها در برزیل به جگوارهای رنگی مشهور هستند زیرا موهای بدن آنها نقش و نگارهای زیبایی دارد و به گونهای است که در تراکم جنگل به راحتی میتوانند استتار کنند و به چشم نیایند. محققان از نتیجه مشاهدات ده ساله خود در موسم سیل دریافتهاند که آنها با این شرایط جرئت و شجاعت بیشتری کسب کردهاند؛ همان سیلی که تا پشت در منزل بیش از ۱۰ هزار نفر از مردم ساکن مامیرائوآ میآیید و زندگی آنها را با مشقت روبهرو میکند.
برای تحقیقات دقیقتر، بسیاری از جگوارها به قلاده و ردیاب مجهز شدهاند و به قایقهای کوچک محققان در جنگلهای بارانی امواج رادیویی ارسال میکنند. این یافتهها به شناخت بیشتر رفتار جگوارها خواهد انجامید و در نتیجه میتوان برای حمایت از نیاز دشت سیلابی آمازون به محافظت شواهد بیشتری در اختیار داشت.
استفاده از ردیاب برای جگوارها به رونق صنعت گردشگری نیز کمک خواهد کرد و گردشگران میتوانند سوار بر قایق از جگوارها بازدید کنند. هدف از این تورها افزایش آگاهی گردشگران برای حفظ محیط زیست و حیوانات و همین طور منبع درآمدی برای ساکنان آن منطقه است.
یک سفر کوتاه برای بازدید از این جگوارها که روی درختان زندگی میکنند برای هر نفر ۳ هزار دلار آب میخورد. اکوتوریسم روابط جگوارها با ساکنان را بهتر میکند و آنهایی که با دیدن جگوارها میترسند یا خشمگین میشوند حتماً با این تورها نظرشان در مورد این حیوان دوست داشتنی تغییر خواهد کرد و دیگر فکر نمیکنند جگوارها زندهخوار هستند و انسان و حیوان را درسته قورت میدهند.