هر دوشنبه، فوت و فن به یک رکورد جام جهانی میپردازد. این هفته نگاهی به برادران فوقالعاده والتر و چارلتون خواهیم داشت.
در سال ۱۹۵۴، فریتز و اوتمار والتر از آلمان غربی اولین برادرانی شدند که جام جهانی فیفا™ را بردند. تنها ۱۲ سال بعد، ستارگان انگلستان، جک و بابی چارلتون، بهطور شگفتانگیزی این موفقیت را تکرار کردند و در خاک خودشان به قهرمانی دست یافتند. فیفا در اینجا نگاهی به کمپینهای تاریخی آنها میاندازد.
دو نفر آلمانی در سوئیس میدرخشند
ابتدا به والترها. فریتز و اوتمار به جام جهانی ۱۹۵۴ سوئیس رفتند و بهعنوان دو تا از خطرناکترین مهاجمان آلمان غربی شناخته میشدند. این دو نفر تعداد زیادی گل برای تیم شهر خود، کایزرسلاترن، به ثمر رسانده بودند و سپس در بزرگترین صحنه فوتبال نیز موفق به گلزنی شدند.
اوتمار (در تصویر پایین)، که در سن ۳۰ سالگی سه سال از برادرش جوانتر بود، به آلمانیها کمک کرد تا جام جهانی را با سبک آغاز کنند و گل سوم خود را در پیروزی قاطع ۴-۱ برابر ترکیه به ثمر رساند. هر دو برادر والتر در پیروزی ۷-۲ بازی پلیآف مقابل همین تیم گل زدند و جایگاه آلمان غربی در مرحله حذفی تضمین شد.
پیروزی مقابل یوگسلاوی آنها را به بازی نیمهنهایی برابر اتریش رساند – و برادران والتر تیمشان را به فینال هدایت کردند. فریتز، که کاپیتان تیم بود، دو گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند و اوتمار نیز دو بار گلزنی کرد تا با نتیجه ۶-۱ پیروز شوند.
سپس معجزه برن اتفاق افتاد. آلمان غربی در مرحله گروهی با نتیجه ۸-۳ از مجارستان شکست خورده بود، و فرنتس پوشکاش و همتیمیهایش یک نمایش بینظیر داشتند. وقتی مجارها در هشت دقیقه اول فینال با نتیجه ۲-۰ پیش افتادند، به نظر میرسید که همان نتیجه تکرار شود.
اما این بار آلمان غربی تسلیم نشد. ماکسیمیلیان مورلوک اختلاف را به نصف رساند و سپس دو گل از هلموت ران یک بازگشت معجزهآسا را تکمیل کرد.
فریتز (در تصویر پایین) اولین کاپیتان آلمانی شد که جام ژول ریمه را بالا برد – و این لحظه را با برادر عزیزش اوتمار به اشتراک گذاشت.
استیل و سبک چارلتونها انگلستان را الهام میبخشد
جک و بابی چارلتون بهعنوان دو تا از بزرگترین خدمتگزاران فوتبال انگلستان به یاد خواهند ماند. آنها که در شهر کوچک آشینگتون در شمال شرقی انگلستان متولد شدند، دو چهره کلیدی در تیم سه شیر بودند که تنها عنوان قهرمانی جام جهانی انگلستان را به دست آورد.
جک یک مدافع سرسخت و بدون تسامح بود، در حالی که مهارت فنی بالای بابی به او اجازه میداد تا بهعنوان هافبک تهاجمی، وینگر یا مهاجم مرکزی بدرخشد.
انگلیس، که میزبان جام جهانی ۱۹۶۶ بود، با انتظارات بالایی وارد مسابقات شد اما در اولین بازی خود در ومبلی به تساوی بدون گل مقابل اروگوئه رضایت داد. بابی که آن زمان ۲۸ ساله بود، با زدن گل اول در پیروزی ۲-۰ مقابل مکزیک آنها را به جریان انداخت – و با پیروزی دیگری با همان نتیجه مقابل فرانسه، انگلستان به مرحله حذفی راه یافت.
با حضور جک، ۳۱ ساله، که یک زوج قدرتمند در قلب خط دفاعی همراه با کاپیتان بابی مور تشکیل داده بود، انگلستان توانست در پیروزی ۱-۰ در مرحله یکچهارم نهایی مقابل آرژانتین برای چهارمین بازی متوالی دروازه خود را بسته نگه دارد.
پرتغال حریف نیمهنهایی آنها بود و بابی با زدن هر دو گل انگلستان، برنده بازی شد، در حالی که اوزهبیو تنها گل پرتغال را به ثمر رساند. گل دوم بابی، که از بیرون محوطه جریمه شلیک شد، یکی از امضاهای معروف او بود.
این پیروزی آنها را به فینال مقابل آلمان غربی رساند، جایی که جف هرست با هتتریک خود در مرکز توجه قرار گرفت و انگلستان در وقت اضافه با نتیجه ۴-۲ به پیروزی رسید.
با این پیروزی، برادران چارلتون به سرزمین موعود رسیدند – و بابی بعدها یک مکالمه با جک در میان جشنهای شادی در ومبلی را به یاد میآورد. آن کلمات کوتاه اما تأثیرگذار بهخوبی بزرگی دستاوردشان را بیان میکرد.
“برادرم به من گفت: ‘چه کار کردیم بچه؟’ و من گفتم: ‘خب جکی، زندگی ما دیگر هرگز مثل قبل نخواهد بود.'”