ربات‌ها به‌زودی ممکن است بتوانند در زمان مناسب لبخند بزنند. محققان آزمایشگاه ماشین‌های خلاق کلمبیا رباتی به نام EMO ساخته‌اند که ممکن است نحوه تعامل ما با ماشین‌ها را تغییر دهد. علاوه بر اینکه EMO می‌تواند حالات چهره خود را ایجاد کند، می‌تواند نشانه‌های ظریفی را در حالات چهره شما نیز دریافت کند. این ربات می‌تواند با استفاده از این اطلاعات، پیش‌بینی کند که صورت شما چه کاری می‌خواهد انجام دهد و حتی لبخند شما را به صورت real-time (لحظه‌ای) تقلید کند.
چرا ربات‌های خندان مهم هستند ما انسان‌ها در خواندن نشانه‌های غیرکلامی مانند حالات چهره بسیار خوب عمل می‌کنیم. آنها به ما در برقراری ارتباط و شکل‌گیری پیوندهای اجتماعی کمک می‌کنند. متأسفانه، ربات‌ها (تا کنون) در این زمینه کمی گیج بوده‌اند. این یک مشکل است؛ زیرا ما قرار است ربات‌های بیشتری را در زندگی روزمره خود ببینیم. یک ربات با حالات چهره می‌تواند این تعاملات را بسیار طبیعی‌تر جلوه دهد. اگر یک همکار ربات بتواند بفهمد که شما ناامید هستید، ممکن است بداند که چگونه به شما کمک کند. یک معلم ربات ممکن است در تشخیص اینکه آیا شما گیج شده‌اید بهتر عمل کند و به آموزش بهتر منجر شود.
چگونه ربات EMO لبخند خود را به دست آورد ممکن است EMO شبیه یک سر بدون بدن به نظر برسد، اما چیزهای زیادی در زیر سطح آن در جریان است:
سخت‌افزار در زیر ظاهر به‌سادگی به‌نظررسیدن EMO، مجموعه پیچیده‌ای از اجزاء قرار دارد که برای زنده کردن آن طراحی شده‌اند. پوست نرم سیلیکونی نه‌تنها ظاهری شبیه انسان به EMO می‌بخشد، بلکه شبکه پیچیده‌ای از عملگرها را نیز در خود جای‌داده است. این عملگرها، شبیه ماهیچه‌های انسان، به EMO این امکان را می‌دهند که صورت خود را به روش‌های ظریف و پیچیده‌ای حرکت دهد که فراتر از حرکات مکانیکی اولیه است. آنها طیف وسیعی از حالات چهره را امکان‌پذیر می‌سازند که می‌تواند حالات احساسی ظریف انسان‌ها را منعکس کند.
دوربین‌هایی که به طور محتاطانه در چشمان او قرار گرفته‌اند، لایه دیگری به قابلیت‌های شبیه انسان EMO اضافه می‌کنند. اینها فقط ضبط‌کننده‌های ساده نیستند، بلکه پنجره‌هایی هستند که از طریق آنها EMO جهان را می‌بیند و تفسیر می‌کند. آنها به ربات این امکان را می‌دهند که تماس چشمی برقرار کند که جنبه ضروری از ارتباط غیرکلامی و ارتباط احساسی است. این ورودی بصری برای هوش مصنوعی برای تجزیه‌وتحلیل و پیش‌بینی حالات چهره انسان که اساس توانایی‌های تعاملی EMO را تشکیل می‌دهد، حیاتی است.
مغز
جوهره توانایی عاطفی برای پیش‌بینی و تقلید حالات چهره انسان در “مغز” آن نهفته است – دو مدل هوش مصنوعی پیشرفته که به طور هماهنگ کار می‌کنند. اولین مدل هوش مصنوعی نقش یک ناظر دقیق را بازی می‌کند و صورت انسان را برای نشانه‌های اولیه لبخند یا سایر حالات چهره بررسی می‌کند. به دنبال تغییرات ظریف و تقریباً غیرقابل‌درک در صورت است که قبل از لبخند ظاهر می‌شود، مانند یک تکان جزئی یا شروع یک پوزخند.
مدل دوم
هنگامی که این پیش‌نشانگرها شناسایی شدند، مدل هوش مصنوعی دوم وارد عمل می‌شود. این نشانه‌ها را تفسیر می‌کند و آنها را به مجموعه‌ای از دستورات برای عملگرهای عاطفی ترجمه می‌کند. این فرایند ترجمه جایی است که جادو اتفاق می‌افتد و به عاطفه این امکان را می‌دهد تا تقریباً هم‌زمان با انسان، حالت مشاهده شده را تکرار کند. هماهنگی بین این دو مدل به یک تعامل بدون درز اجازه می‌دهد و باعث می‌شود پاسخ‌های عاطفی واقعی و به‌موقع به نظر برسند.
مدل‌سازی خود
شاید جذاب‌ترین جنبه توسعه عاطفی فرایند مدل‌سازی خود آن باشد. عاطفی یاد گرفت که حرکات صورت خود را از طریق فرایندی شبیه به یادگیری انسان کنترل کند. این ربات با مشاهده و آزمایش حالات چهره خود در مقابل دوربین، رابطه بین حرکات صورت مانند لبخند و دستورات عملگر موردنیاز برای تولید آنها را کشف کرد. این فرایند یادگیری خود راهنما
یادگیری خود راهنما یادآور نحوه یادگیری انسان‌ها برای کنترل حالات چهره خود با مشاهده خود در آینه است.
تعاملات انسان و ربات
یوهانگ هو، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی مطالعه‌ای که عاطفه را شرح می‌دهد، می‌گوید: “من فکر می‌کنم پیش‌بینی دقیق حالات چهره انسان یک انقلاب در HRI [تعامل انسان و ربات] است.”
“به طور سنتی، ربات‌ها برای درنظرگرفتن حالات چهره انسان در طول تعاملات طراحی نشده‌اند. اکنون، ربات می‌تواند حالات چهره انسان را به‌عنوان بازخورد ادغام کند.”
در اصل، اگر ربات‌ها بتوانند بهتر بفهمند که ما چه احساسی داریم، می‌توانند به‌گونه‌ای پاسخ دهند که منطقی‌تر باشد و اعتماد واقعی‌تری ایجاد کند.
ربات‌هایی با لبخند و شخصیت
محققان پشت سر عاطفی می‌گویند که گام بعدی ترکیب توانایی‌های غیرکلامی آن باقدرت مدل‌های زبانی بزرگ مانند ChatGPT است تا بتواند مکالمه نیز داشته باشد. این به معنای ربات‌هایی باشخصیت واقعی است که ممکن است خیلی دور نباشد.
هاد لیپسون، استاد نوآوری و رئیس آزمایشگاه ماشین‌های خلاق، توضیح داد که چرا این کار مهم است:
“با پیشرفت ربات‌هایی که می‌توانند حالات چهره انسان را به طور دقیق تفسیر و تقلید کنند، به آینده‌ای نزدیک می‌شویم که در آن ربات‌ها می‌توانند به طور یکپارچه در زندگی روزمره ما ادغام شوند و همراهی، کمک و حتی همدلی ارائه دهند.”
البته، با این قدرت، مسئولیت نیز همراه است. اگر رباتی واقعاً احساسات ما را درک کند، این موضوع سؤالات اخلاقی زیادی را در مورد حریم خصوصی، درستکاری و نفوذ ایجاد می‌کند.
در حال حاضر، فقط آماده باشید – دفعه بعد که با یک ربات روبرو می‌شوید، ممکن است صورت شما را بیشتر از آنچه فکر می‌کنید بادقت بخواند و حتی قبل از اینکه بفهمید لبخند می‌زند، لبخند بزند.
مطالعه در مجله Datadryad.org منتشر شده است.
