شبها، من میخواهم یک کنترل ساده برای نورپردازی داخلی داشته باشم، نه اینکه مجبور باشم در میان منوها جستجو کنم تا روشنایی را تنظیم کنم. آیا این خواسته زیادی است؟
روندهای نگرانکنندهای در خودروهای جدید دیده میشود.
یکی از آزاردهندهترین آنها، حذف تدریجی دکمهها است. حذف کنترلهای فیزیکی و ادغام عملکردهای آنها در صفحهنمایشها بسیار ارزانتر است. این معمولاً به شکل کنترلهای سیستم تهویه در داخل سیستم اطلاعات و سرگرمی ظاهر میشود که تقریباً همه از آن بیپایان شکایت میکنند. اما یک دکمه دیگر هم وجود دارد که اخیراً حسابی مرا اذیت میکند: تنظیمکننده نور داخلی.
مدتهاست میدانیم که نور شدید، دید در شب را بسیار دشوار میکند. اما واضح است که به مقداری نور داخلی برای نمایشگرها و کنترلها نیاز داریم. بهترین راهحل، نور کم است، به اندازهای که همهچیز خوانا باشد، اما نه آنقدر که باعث خستگی چشم شود.
شخصاً دوست دارم بتوانم نور داخلی را هر وقت بخواهم، کم یا زیاد کنم. من در یک شهر زندگی میکنم، بنابراین بسیاری از رانندگی شبانهام در تاریکی مطلق نیست، و منطقی است که نور پسزمینه را بیشتر کنم. اما در مناطق روستایی که چراغهای خیابان کم هستند، دوست دارم بتوانم نور را خیلی کم کنم. در خودروی من، یک فولکسواگن GTI مدل ۲۰۱۷، خوشبختانه یک دکمه کوچک در سمت راست کلید چراغهای جلو وجود دارد که تنظیم نور را بدون نیاز به برداشتن چشم از جاده آسان میکند.
این موضوع اکنون که صفحهنمایشهای بزرگتر نور بیشتری به داخل خودرو میتابانند، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. بهعنوان یک منتقد خودرو، نمیتوانم به شما بگویم چند بار با نداشتن راه آسان برای کم کردن نور چراغهای داخلی خودروهای آزمایشی اذیت شدهام. و بدتر این است که معمولاً این مشکل را زمانی کشف میکنید که در حال حرکت شبانه هستید.
منتقدان خودرو اغلب به خاطر شکایت از کنترلهایی که مشتریان واقعی با گذر زمان به آنها عادت میکنند، سرزنش میشوند. یا ممکن است کنترل پیچیدهای را که افراد فقط یکبار تغییر میدهند، بیاهمیت جلوه دهند. اما گذاشتن کنترل روشنایی در یک صفحه لمسی یا منوی کلاستر ابزار برای کسانی که دوست دارند به طور مرتب تنظیماتی انجام دهند، فوقالعاده آزاردهنده و حتی خطرناک است. برخی خودروها برای حل این مشکل قابلیت تنظیم خودکار نور را دارند، اما در بیشتر موارد، باز هم نور بیش از حد زیاد است.
یکی از مواردی که این موضوع را بدتر میکند، وجود تنظیمات جداگانه برای عناصر نوری مختلف است. مثلاً ممکن است بتوانید نور پنل ابزار و چراغهای دیگر را کم کنید، اما صفحهنمایش مرکزی را روشنتر نگه دارید. چرا؟ همین صفحهنمایش مرکزی بهاندازه کافی آزاردهنده است—و به معنای واقعی کلمه باعث خستگی چشم میشود. چرا باید تنظیم روشنایی جداگانهای داشته باشد؟
حتی خودروهایی دیدهایم که دکمه فیزیکی برای کم کردن نور داخلی دارند، اما این دکمه کنترل روشنایی صفحهنمایش اطلاعات و سرگرمی را دربر نمیگیرد. بنابراین، باز هم مجبورید منوها را بگردید. و بهطور طبیعی، کسی برای پیدا کردن منوی درست توقف نمیکند.
حالا نورپردازی محیطی را هم اضافه کنید که در بسیاری از خودروهای امروزی کاملاً اغراقآمیز است (مرسدس را نگاه کنید!). حتی در گلف مورد علاقه من، که نوارهای نوری محیطی نازک و قرمز ظریف در پانل دربها دارد، کنترل روشنایی در صفحهنمایش اطلاعات و سرگرمی قرار گرفته و از دکمه گردان داشبورد جدا است.
شاید این موضوع کوچک به نظر برسد، یا من بیش از حد به آن واکنش نشان دادهام. اما دیدهایم که بسیاری از خودروسازها اشتباه خود را درک کردهاند و برای راضی کردن مشتریان ناراضی، دکمههای واقعی را دوباره بازگرداندهاند. برنامه ارزیابی خودروهای جدید اروپایی (Euro NCAP)، معادل IIHS ما، به زودی شروع به جریمه خودروهایی میکند که کنترلهای فیزیکی آسان را حذف میکنند.
خودروسازها قبلاً تلاش زیادی میکردند تا خستگی چشم در رانندگی شبانه را کاهش دهند. به عنوان مثال، دکمه معروف «پنل شبانه» ساب که تمام اطلاعات غیرضروری را برای رانندگی شبانه خاموش میکرد؛ و نورپردازی نرم قرمز-نارنجی BMW که بهعنوان رنگی شناخته میشود که خستگی چشم را نسبت به نور آبی یا سبز کاهش میدهد.
خوشبختانه، هنوز هم برخی شرکتها این کار را انجام میدهند. جنرال موتورز، به عنوان مثال، همیشه دکمهای برای تنظیم نور داخلی دارد، حتی اگر کنترل چراغهای بیرونی را به صفحه لمسی منتقل کرده باشد. اگر آن را روی کمترین تنظیم قرار دهید، نور پسزمینه بسیار کم میشود.
این روزها، رانندگی در شب به خودی خود چالشی است، با چراغهای جلویی که بیش از حد روشن هستند و همه را خیره میکنند. چرا باید با نور داخلی که بیش از حد روشن یا سخت تنظیم میشود، آن را بدتر کرد؟ و برای چه؟ برای این که یک شرکت خودروسازی با حذف یک دکمه اضافی چند دلار صرفهجویی کند؟