در صبحهای زمستانی سال ۲۰۲۱، مسافران منتظر در تقاطع سادهای در حومه شهر، ناخواسته به بخشی از تاکتیک شکار هوایی یک شاهین تبدیل شدند. در حالیکه چراغ ترمز خودروها روشن بود، ولادیمیر دینتس، بومشناس رفتاری از دانشگاه تنسی، در خودرویی کمی دورتر پارک کرده بود و متوجه تاری غیرعادی شد که بهسرعت از بالای سقف خودروها میگذشت.
حیوانات
پرندگان تنها به پرواز و آواز محدود نمیشوند. یکی از فرایندهای حیاتی برای بقای آنها، «پرریزی» یا همان تعویض پرها است؛ فرایندی که به اندازه مهاجرت و تولیدمثل اهمیت دارد. از گرم نگه داشتن بدن گرفته تا جذب جفت در فصل زادآوری، زمانبندی و کیفیت پرهای جدید میتواند شانس بقا یا عدم بقای یک پرنده را تعیین کند.
حدود ۲۵۲ میلیون سال پیش، زمین شاهد بزرگترین رویداد انقراض تاریخ خود بود؛ رویدادی که به نام انقراض پایانپرمیان شناخته میشود. در این واقعه، ۸۱ درصد از حیات دریایی و بیش از نیمی از گونههای زمینی نابود شدند.
در میان توندراهای بادخیز قطب شمال و فلاتهای یخزده اوراسیا، تنها تعداد کمی از موجودات خارقالعاده توانستند در برابر انقراض مقاومت کنند. حیواناتی مانند ماموت پشمالو و روباه قطبی، در سرما زاده نشدند، بلکه آن را به سلطه خود درآوردند.
تنبلی، واژهای که بیش از هر چیز با حرکت آهسته و سبک زندگی آرام گره خورده است. این حیوانات معمولاً در درختها آویزان میشوند، غذا را با سرعتی بسیار کم هضم میکنند، و تنها هفتهای یک بار از دستشویی استفاده میکنند.
در دنیای گردهافشانی، توجه اصلی همیشه به رنگ و بوی گلها معطوف بوده است. این ویژگیها برای جذب حشرات گردهافشان مانند زنبورها حیاتیاند. اما در پسِ این نمایش بصری و بویایی، حسی دیگر نیز ممکن است در این ارتباط دخیل باشد: صدا.
این موجودات شگفتانگیز نقش مهمی در گردهافشانی گلهایی دارند که دوستشان داریم، از تنوع زیستی پشتیبانی میکنند و بقای گیاهان را برای نسلهای آینده تضمین مینمایند.
صبر کردن سخت است؛ چه برای کودکی که به شیرینی نگاه میکند، چه برای موجودی دریایی که بالای یک خرچنگ شناور است. کشمکش بین «الان» و «بعد» انتخابهای روزانه ما و بسیاری از موجودات را شکل میدهد. در گونههای مختلف، توانایی تأخیر در دریافت پاداش به تواناییهای شناختی بالاتر و موفقیتهای بلندمدتتر گره خورده است.
پارک ملی اتوشا در کشور نامیبیا خانه یکی از نمادینترین حیوانات آفریقا، یعنی شیرهاست. این گربهسانان بزرگ در دشتهای باز و جنگلهای پراکنده این پارک زندگی میکنند و در ظاهر در پناهگاهی امن به سر میبرند. اما فراتر از مرزهای محافظتی این پارک، چشمانداز به منطقهای مرگبار تبدیل میشود.
مورچهها، این موجودات کوچک اما سازمانیافته، هر روز بدون اینکه کسی متوجه شود، با چسبیدن به سپر یک وانت یا خزیدن زیر لاستیک یک خودرو، سفرهای طولانی را طی میکنند و خود را به نقاط دوردست قارهها میرسانند.