در جنگل‌های انبوه ماداگاسکار، مارمولک‌های کوچک تنها آفتاب نمی‌گیرند یا حشره نمی‌خورند؛ بلکه ممکن است آینده جنگل‌های این جزیره را با هر دانه‌ای که می‌خورند، شکل دهند.
دو گونه بدنام از موریانه‌های مهاجم در فلوریدا، اکنون با ترکیب ژنتیکی، گونه‌ای هیبریدی تشکیل داده‌اند که می‌تواند خساراتی به مراتب گسترده‌تر در سطح جهانی ایجاد کند. این کشف نگران‌کننده توسط تیمی به سرپرستی دکتر توماس شوونک از دانشگاه فلوریدا صورت گرفته است.
برخلاف کاهش انتشار جیوه در سطح جهانی، سطح این فلز سنگین در حیوانات قطب شمال همچنان در حال افزایش است. پژوهشی جدید نشان می‌دهد جیوه‌ای که از قبل وارد اقیانوس‌ها شده، اکنون در حال حرکت به سمت شمال از طریق جریان‌هایی است که صدها سال طول می‌کشند و آلودگی را در سکوت دوباره تأمین می‌کنند.
در حالی که پستانداران معمولاً از طعم‌های ترش اجتناب می‌کنند، یک سینه‌سرخ می‌تواند توت‌هایی را ببلعد که آن‌قدر ترش هستند که مزه‌شان باعث جمع شدن صورت اکثر ما می‌شود. اما پرندگان چطور از پس چنین رژیم غذایی برمی‌آیند؟
این سؤال که چرا برخی گربه‌ها بیش از سایرین خرخر می‌کنند، مدت‌هاست ذهن علاقه‌مندان به این حیوانات دوست‌داشتنی را به خود مشغول کرده است.
در آب‌های دریاچه مالاوی، تنها یک گروه از ماهی‌ها طی تنها چند میلیون سال به بیش از ۸۰۰ گونه متفاوت تکامل یافته‌اند. این تکامل سریع و متمرکز، سال‌هاست که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
اگر تا به حال متوجه شده‌اید که سنجاب‌ها به‌مراتب بیشتر از روباه‌ها در محله شما دیده می‌شوند، یا برند خاصی از خودروها در پارکینگ‌ها غالب هستند، شما در واقع شاهد الگویی هستید که فقط به محیط‌های انسانی محدود نمی‌شود بلکه سراسر دنیای طبیعی را هم در بر می‌گیرد.
در صبح‌های زمستانی سال ۲۰۲۱، مسافران منتظر در تقاطع ساده‌ای در حومه شهر، ناخواسته به بخشی از تاکتیک شکار هوایی یک شاهین تبدیل شدند. در حالی‌که چراغ ترمز خودروها روشن بود، ولادیمیر دینتس، بوم‌شناس رفتاری از دانشگاه تنسی، در خودرویی کمی دورتر پارک کرده بود و متوجه تاری غیرعادی شد که به‌سرعت از بالای سقف خودروها می‌گذشت.
پرندگان تنها به پرواز و آواز محدود نمی‌شوند. یکی از فرایندهای حیاتی برای بقای آن‌ها، «پرریزی» یا همان تعویض پرها است؛ فرایندی که به اندازه مهاجرت و تولیدمثل اهمیت دارد. از گرم نگه داشتن بدن گرفته تا جذب جفت در فصل زادآوری، زمان‌بندی و کیفیت پرهای جدید می‌تواند شانس بقا یا عدم بقای یک پرنده را تعیین کند.
حدود ۲۵۲ میلیون سال پیش، زمین شاهد بزرگ‌ترین رویداد انقراض تاریخ خود بود؛ رویدادی که به نام انقراض پایان‌پرمیان شناخته می‌شود. در این واقعه، ۸۱ درصد از حیات دریایی و بیش از نیمی از گونه‌های زمینی نابود شدند.