درختان در ظاهر ساکت و بی‌آزارند، اما در حقیقت نقشی حیاتی در سلامت اکوسیستم‌ها، پایداری اقلیم و حتی بقای انسان ایفا می‌کنند. در حالی که زمین روزبه‌روز گرم‌تر می‌شود، این موجودات کهن در آستانه تحمل خود قرار گرفته‌اند و پیامدهای این وضعیت، فراتر از جنگل‌ها، به تمام عرصه‌های زندگی بشر و طبیعت سرایت خواهد کرد.
تابستان گذشته، زمانی که برایان منونوس روی یخچال هایگ در بریتیش کلمبیا قدم گذاشت، ضخامت یخ زیر پایش کمتر از همیشه بود.
ستارگان می‌توانند دچار فوران‌هایی بسیار پرانرژی شوند. این فوران‌های ناگهانی اشعه ایکس و نور فرابنفش، اگر از خورشید باشند «شراره خورشیدی» و اگر از سایر ستاره‌ها باشند «شراره ستاره‌ای» نام دارند. این پدیده‌ها سیلی از ذرات باردار را به سوی فضا روانه می‌کنند.
ستاره‌شناسان سرانجام موفق به تأیید وجود گروهی از سیاه‌چاله‌ها شدند که نه به اندازه کافی کوچک هستند که از ستارگان معمولی به‌وجود آمده باشند، نه آن‌قدر بزرگ که کهکشان‌ها را در مرکز خود نگه دارند.
«برف دریایی» (Marine Snow) به ذرات کوچکی از بقایای در حال شناور در اقیانوس گفته می‌شود که هر روزه به‌صورت پیوسته از سطح روشن اقیانوس به اعماق تاریک آن سقوط می‌کنند.
برخلاف کاهش انتشار جیوه در سطح جهانی، سطح این فلز سنگین در حیوانات قطب شمال همچنان در حال افزایش است. پژوهشی جدید نشان می‌دهد جیوه‌ای که از قبل وارد اقیانوس‌ها شده، اکنون در حال حرکت به سمت شمال از طریق جریان‌هایی است که صدها سال طول می‌کشند و آلودگی را در سکوت دوباره تأمین می‌کنند.
آلودگی کربنی موجود در جو زمین، هم‌اکنون باعث ایجاد تغییرات خطرناک در آب‌وهوا شده است. کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌تنهایی کافی نیست که سیاره ما را در محدوده‌های ایمن دمایی نگه دارد.
اگر تا به حال متوجه شده‌اید که سنجاب‌ها به‌مراتب بیشتر از روباه‌ها در محله شما دیده می‌شوند، یا برند خاصی از خودروها در پارکینگ‌ها غالب هستند، شما در واقع شاهد الگویی هستید که فقط به محیط‌های انسانی محدود نمی‌شود بلکه سراسر دنیای طبیعی را هم در بر می‌گیرد.
وقوع یک سونامی ۱۰۰۰ فوتی (حدود ۳۰۰ متر) که به سواحل ایالات متحده برخورد کند، شاید در نگاه اول شبیه به یک فیلم هیجان‌انگیز هالیوودی به نظر برسد. اما همان‌طور که سال گذشته در گرینلند شاهد وقوع یک سونامی عظیم بودیم، چنین رویداد هولناکی کاملاً ممکن است.
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد تغییرات مدار زمین عامل اصلی خشکسالی‌های طولانی در دوران هولوسن بوده‌اند. این تحقیق بین‌المللی ارتباط تغییرات اقلیمی گذشته با گرمایش امروز را بررسی می‌کند.