مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که جنگل‌زدایی در مناطق گرمسیری، نه‌تنها یک مسئله زیست‌محیطی بلکه یک بحران جدی برای سلامت انسان‌هاست. این تحقیق نشان می‌دهد که هر ساله بیش از ۲۸,۳۳۰ نفر در آمریکای مرکزی، آمریکای جنوبی، آفریقا و جنوب‌شرقی آسیا بر اثر گرمای ناشی از نابودی جنگل‌ها جان خود را از دست می‌دهند.
تکامل همیشه پاسخی به رقبا، شکارچیان یا جفت‌هایی که با هم برخورد می‌کنند نیست. این فرآیند می‌تواند حتی بدون تماس مستقیم هم اتفاق بیفتد؛ زمانی که تغییرات محیطی از یک نقطه به نقطه‌ای دیگر منتقل می‌شود و بر گونه‌هایی که هیچ‌وقت همدیگر را نمی‌بینند اثر می‌گذارد. این موضوع در مطالعه‌ای جدید به‌طور علمی اثبات شده است.
منطقه «آسیای کوهستانی مرتفع» که اغلب به «قطب سوم» شهرت دارد، بزرگ‌ترین ذخیره یخ در خارج از قطب شمال و جنوب را در خود جای داده است. این یخچال‌های طبیعی طی هزاران سال چشم‌اندازها را شکل داده‌اند، رودخانه‌ها را تغذیه کرده‌اند و جوامع انسانی را زنده نگه داشته‌اند. اما امروز این غول‌های یخ‌زده با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال کوچک شدن هستند.
دانشمندان موفق شده‌اند با دستکاری ژنتیکی گندم، میکروب‌های خاک را وادار کنند تا نیتروژن هوا را به شکلی تبدیل کنند که برای گیاهان قابل استفاده باشد. این نوآوری می‌تواند نیاز به کودهای شیمیایی را کاهش دهد، هزینه‌های کشاورزان را پایین بیاورد و آلودگی محیط زیست را محدود کند، بدون آن‌که عملکرد محصول قربانی شود.
گیاهان شاید در ظاهر ساکن و بی‌حرکت به نظر برسند، اما در درون خود شبکه‌ای از ارتباطات پیچیده دارند. آن‌ها باید همواره میان دریافت انرژی و جلوگیری از از دست دادن بیش از حد آب تعادل برقرار کنند. برای دهه‌ها دانشمندان گمان می‌کردند پیام‌رسان‌های داخلی در این فرآیند نقش دارند، اما ماهیت دقیق این مولکول‌ها ناشناخته باقی مانده بود.
پنجاه و شش میلیون سال پیش، زمین شاهد یکی از سریع‌ترین رویدادهای گرمایش در تاریخ خود بود. در دوره‌ای به نام حداکثر گرمایش پالئوسن–ائوسن (PETM) دمای جهانی حدود پنج درجه سانتی‌گراد افزایش یافت و این شرایط بیش از صد هزار سال ادامه پیدا کرد.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید وقتی ضایعات غذایی خود را داخل سطل زباله می‌اندازید چه اتفاقی برای آن‌ها می‌افتد؟ شاید تصور کنید چون این مواد آلی هستند، به‌طور طبیعی تجزیه می‌شوند و به چرخه طبیعت بازمی‌گردند.
درختان صنوبر تنها چوب تولید نمی‌کنند، بلکه با تغییر شرایط اقلیمی شیمی آن را هم بازطراحی می‌کنند. این انعطاف‌پذیری ذاتی تعیین می‌کند که توده زیستی (بیوماس) آن‌ها تا چه اندازه می‌تواند به سوخت‌ها و مواد تجدیدپذیر تبدیل شود.
اگر در اطراف ناپل زندگی کنید، می‌دانید که زمین آنجا نفس می‌کشد. خیابان‌ها ترک می‌خورند، بندر پر از رسوب می‌شود، بخار از دل زمین بالا می‌آید و دسته‌ای از زمین‌لرزه‌های کوچک پنجره‌ها را می‌لرزاند. همه این نشانه‌ها از کمپی فلگری (Campi Flegrei) می‌آید، یک کالدرای عظیم و مشهور به «ابرآتشفشان» که آخرین بار در سال ۱۵۳۸ فوران کرد.
شهرت رزماری به عنوان گیاه حافظه موضوع تازه‌ای نیست. در نمایشنامه هملت شکسپیر، اوفلیا می‌گوید: «این رزماری است، برای یادآوری». در یونان و روم باستان، دانشجویان و اندیشمندان باور داشتند که رزماری می‌تواند تمرکز و حافظه آن‌ها را بهبود دهد و به‌ویژه در زمان امتحانات از آن استفاده می‌کردند.