آیا تاکنون در زیر آسمانی پر از ستاره، محو تماشای زیبایی‌های بصری بالا شده‌اید؟ اگر پاسخ شما مثبت است، هفته آینده حتماً نگاهی به آسمان بیندازید. قرار است شاهد یک پدیده آسمانی باشیم که ماه در حالت ابرماه به نام «ماه شکارچی» درخشان خواهد شد.
گیاهان توانایی جذب میکرو و نانوپلاستیک‌ها را در ریشه‌ها و ساقه‌های خود دارند که این امر نگرانی‌هایی را در مورد چگونگی مدیریت اکوسیستم‌ها زمانی که این ذرات پلاستیکی وارد محیط‌های طبیعی می‌شوند، به وجود آورده است.
تصور کنید: یک موجود بدون مغز در حال تصمیم‌گیری. به نظر غیرممکن می‌رسد، درست است؟ اما دانشمندان ثابت کرده‌اند که این یک خیال علمی نیست، بلکه یک واقعیت است. آنها دنیای شگفت‌انگیز قارچ‌ها و توانایی عجیب آنها در نشان دادن شناخت پایه‌ای را بررسی کرده‌اند، حتی بدون داشتن مغز.
طبق مدل‌های پذیرفته شده، رویداد شدید سرد شدن و کاهش چشمگیر سطح دریاها در حدود ۳۴ میلیون سال پیش، در دوران گذار از ائوسن به اولیگوسن، باید منجر به فرسایش گسترده‌ای در سراسر قاره‌ها شده و مقدار زیادی مواد شنی را به کف اقیانوس‌ها منتقل می‌کرد.
گونه‌های در خطر انقراض در آب‌های استرالیا با تهدیدات جدی مواجه هستند. از سفید شدن مرجان‌ها و تخریب زیستگاه‌های دریایی گرفته تا کاهش جمعیت ماهیان، وضعیت اقیانوس‌های ما با سرعتی نگران‌کننده در حال وخیم‌تر شدن است.
طبق یک گزارش سالانه هشداردهنده در مورد تغییرات اقلیمی، علائم حیاتی زمین نشان‌دهنده شرایط رو به وخامت سریعی است. با نزدیک شدن به اجلاس سازمان ملل، نیاز فوری به اقدامات اقلیمی فوری بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
چهل سال پیش، پوشش گیاهی در شبه‌جزیره قطب جنوب به دلیل شرایط آب و هوایی سخت بسیار محدود بود. این منطقه تحت سلطه یخ، برف و دمای سرد بود که آن را برای بیشتر گیاهان نامساعد می‌کرد.
اخیراً کشف مرموزی توسط دانشمندان یکی از لایه‌های زیر سطح زمین را کنار زده و داستانی از دوره‌ای که دایناسورها بر جهان ما حکمرانی می‌کردند را فاش کرده است: شواهدی از یک کف دریا که در اعماق زمین فرو رفته است.
هیچ‌کس از یک بیداری ناگهانی و آزاردهنده لذت نمی‌برد، به‌ویژه اگر این بیداری زنگ خطر تغییرات اقلیمی باشد. گیاهان، مانند انسان‌ها، به زمان نیاز دارند تا خود را با شرایط جدید سازگار کنند. اما وقتی تغییرات اقلیمی دکمه تعویق تکامل را بزند چه اتفاقی می‌افتد؟
در یک پژوهش جدید مشخص شده که به دلیل فرسایشی که توسط رودخانه‌ای در نزدیکی آن ایجاد می‌شود، کوه اورست ممکن است هر سال بلندتر شود.