در حالی که نقشه‌های مدرن این گونه به نظر می‌رسند که از قدیم همین شکلی بودند اما تنها در قرن گذشته برخی از کشورها تغییر پیدا کردند و مرزها جابه‌جا شدند. امپراتوری‌های عظیم فرو پاشیدند و پادشاهی‌های کوچک توسط همسایگان خود جذب شدند. در ادامه همراه با ما باشید تا به معرفی ۹ کشوری بپردازیم که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشتند ولی دیگر نیستند.
یوگسلاوی
به دنبال جنگ جهانی اول، کشور یوگسلاوی در سال ۱۹۱۸ میلادی شکل گرفت، کشوری که ترکیبی از گروه‌ها، زبان‌ها و مذاهب مختلف را در قرن بیستم میلادی درون خودش جای داده بود. رهبر کاریزماتیک این کشور یعنی تیتو، صلح را از طریق شخصیت و همچنین زور حفظ کرد و همین نیز باعث شد تا یوگسلاوی یکی از کشورهای برجسته در جنگ سرد تبدیل شود. پس از مرگ تیتو، رقابت‌های قدیمی دوباره شروع شد و منجر به جنگ‌های جدید شد که در نهایت این کشور را در سال ۱۹۹۲ به کشورهای صربستان، کرواسی، بوسنی و هرزگوین، اسلوونی، مقدونیه شمالی، مونته‌نگرو و کوزوو تبدیل کرد.
تبت
تبت که روی بام جهان قرار داشت، مدت کوتاهی از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۱ به‌عنوان کشوری مستقل سپری کرد. این کشور پس از سلسله چینگ از چین جدا شد و دوباره در چین مائو به این کشور اضافه شد. دالای لاما در این چهار دهه بر این کشور بودایی حکومت کرد و در نهایت نیز در سال ۱۹۵۱ میلادی چین با تانک وارد این کشور شد و ادعا کرد که اینجا هنوز جزو خاک چین است.
نیوفاوندلند
قبل از اینکه نیوفاوندلند تبدیل به استان شرقی کانادا شود، ۴۲ سال را به‌عنوان یک کشور مستقل از امپراتوری بریتانیا سپری کرد. این جزیره‌نشینان سرسخت طوفان‌های بی‌رحمانه، رکود بزرگ و مواد شیمیایی زیادی را پشت سر گذاشتند. در جنگ جهانی دوم، سربازان آمریکایی به اینجا آمدند و طعم شکوفایی اقتصادی را به ارمغان آوردند اما بدهی‌های جنگی عظیم، آن‌ها را مجبور کرد تا بین استقلال، پیوستن به کانادا یا پیوستن به آمریکا یکی را انتخاب کنند.
چک اسلواکی
برخلاف جدایی جنجالی و جنگی یوگسلاوی، چک اسلواکی دوستانه‌ترین جدایی ملی را در سراسر جهان رقم زد، این کشور اروپای مرکزی پس از جنگ جهانی اول شکل گرفت و قدرت صنعتی چک را با قدرت کشاورزی اسلواکی ترکیب کرد. پس از انقلاب مخملی در سال ۱۹۸۹ میلادی که باعث بیرون راندن کمونیست‌ها شد، چک‌ها و اسلواکی‌ها به این نتیجه رسیدند که در سال ۱۹۹۳ میلادی از یکدیگر جدا شوند.
ویتنام جنوبی
برای بیست سال، ویتنام جنوبی متحد آمریکا در برابر کمونیسم در جنوب شرقی آسیا بود و در این سال‌ها نیز در اشغال نیروهای مختلف قرار داشت. این کشور در سال ۱۹۵۵ میلادی شکل گرفت و به کانون داغی برای نبردهای زیادی تبدیل شد. با وجود کمک نظامی و مالی از سوی آمریکا، این کشور سرانجام در سال ۱۹۷۵ میلادی به دست ویتنام شمالی افتاد و امروزه نیز به‌عنوان کشور ویتنام شناخته می‌شوند.
سیکیم
این پادشاهی هیمالیایی کوچک بین نپال، بوتان و تبت واقع شده و توانسته بیشتر از آنچه که تصور می‌کنید، استقلال خودش را حفظ کند. این کشور از سال ۱۶۴۲ تا ۱۹۷۵ میلادی وجود داشت و توسط پادشاهان بودایی اداره می‌شد و با یک دیپلمات ارشد روابط خودش را با هند بریتانیا و تبت حفظ می‌کرد. پس از اینکه هند به استقلال دست پیدا کرد، پادشاهی سیکیم تحت‌الحمایه آن قرار گرفت ولی پادشاهی خودش را تا سال ۱۹۷۵ حفظ کرد و در یک رفراندم، مردم آن به ملحق شدن به هند رأی دادند.
آلمان شرقی
به مدت ۴۱ سال، این کشور اقماری شوروی تلاش کرد تا ثابت کند که کمونیسم می‌تواند از سرمایه‌داری بهتر عمل کند. با این حال، ساکنین جمهوری دموکراتیک آلمان در سال ۱۹۸۹ میلادی با فرو ریختن دیوار برلین، مشتاقانه به سمت غرب برای آزادی رفتند. امروزه، این دو کشور به‌عنوان کشور آلمان شناخته می‌شود و همچنان تفاوت میان شرق و غرب این کشور مشهود است.
جمهوری متحده عربی
کوتاه‌ترین طول عمر یک کشور در این فهرست، پیوند بین مصر و سوریه است. اتحاد جماهیر شوروی، این دو منطقه غیرمرتبط را تحت هدایت رهبر کاریزماتیک مصر به نام ناصر متحد کرد. پس از سه سال، سوریه متوجه شد که این پیوند به نفعش نیست و جدا شد ولی مصر این نام را تا سال ۱۹۷۱ میلادی حفظ کرد.
اتحاد جماهیر شوروی
بزرگترین فروپاشی تاریخ مدرن باعث شد که یک ابرقدرت به سرعت به ۱۵ کشور تقسیم شود. برای هفت دهه، اتحاد جماهیر شوروی در یازده منطقه زمانی گسترش پیدا کرد، سلاح‌های اتمی ساخت و اولین انسان را به فضا فرستاد. این کشور علی‌رغم قدرت نظامی و صنعتی عظیم خودش، نتوانست جلوی فروپاشی‌اش را بگیرد و در سال ۱۹۹۱ میلادی فرو پاشید و کشورهای جدیدی شکل گرفتند.
