مانیتورها و تلویزیونها عملکرد اصلی یکسانی دارند و به شما اجازه میدهند تا تصاویر متحرک تولید شده توسط دستگاه دیگری را مشاهده کنید. اما اگرچه این دو سعی دارند تا به چیز یکسانی دست پیدا کنند اما برای کارهای کاملاً متفاوتی ساخته شدند. در ادامه همراه با ما باشید تا بیشتر به تفاوتهای بین مانیتور و تلویزیون آشنا شوید.
۱. تیونر داخلی
رایجترین تفاوت بین تلویزیون و مانیتور، گزینه مشاهده محتوا بدون نیاز به هیچ دستگاه دیگری است. قبل از عصر تلویزیون هوشمند، این به معنای داشتن صفحه نمایش با تیونر تلویزیون داخلی بود. این به شما امکان میدهد تا از امواج رادیویی محتوا دریافت کنید و تلویزیون رایگان تماشا کنید.
با ظهور تلویزیونهای هوشمند، جدای از تیونر داخلی، اکنون نمایشگرهایی وجود دارند که به شما اجازه میدهند به اینترنت متصل شوید و محتوا را استریم کنید. اکثر مانیتورها هنوز این ویژگی را ندارند اگرچه برخی از نمایشگرها مانند سری Samsung M5 همراه با نتفلیکس، اچبیاو، آمازون پرایم ویدیو و چندین اپ استریم دیگر هستند.
۲. اندازه صفحه
اگر به دنبال تلویزیون در آمازون هستید، اکثر گزینهها از ۳۲ اینچ شروع میشوند و فقط چند گزینه ۲۴ اینچی در دسترس هستند. با این حال، طبق آمار، متوسط اندازه تلویزیون در ایالات متحده آمریکا بیش از ۵۰ اینچ است که آن را از اکثر مانیتورها بزرگتر میکند. این به خاطر آن است که تماشای تلویزیون اغلب یک فعالیت گروهی است و صفحه نمایش آن توسط دو یا چند نفر به اشتراک گذاشته میشود، بنابراین، داشتن صفحه نمایش خیلی کوچک یا بزرگ یکی از اشتباهاتی است که هنگام ساخت سینمای خانگی باید از آن اجتناب کنید. از سوی دیگر، استفاده از مانیتور یک کار شخصی است.
۳. نسبت تصویر
از آنجایی که تلویزیونها برای صفحه نمایش کوچک بهینه شدهاند، تقریباً همه دارای نسبت تصویر ۱۶:۹ هستند. حتی اگر فیلمها گاهی از نسبت تصویر وسیعتری استفاده میکنند، این یک استثنا است و مورد معمولی نیست. به همین خاطر نیز تولیدکنندگان تلویزیون از همان نسبت تصویر 16:9 استفاده میکنند.
بسیاری از مانیتورها نیز از همان نسبت تصویر 16:9 استفاده میکنند، با این حال، از آنجایی که مانیتورهای برای کارهای دیگر نیز بهینه شدهاند، مانند کارهای خلاقانه و گیمینگ، گزینههای نسبت تصویر دیگری نیز پیدا خواهید کرد.
۴. نوع صفحه نمایش
مطمئناً هنگام خرید تلویزیون با اصطلاحات QLED، OLED و LED مواجه شدید. اینها فناوریهایی هستند که مربوط به نحو تولید تصویر روی صفحه نمایش هستند و شما احتمالاً بسته به بودجه و موقعیت تلویزیون خود، یکی از این سه مورد را انتخاب خواهید کرد.
اما اگر در حال خرید مانیتور هستید و به دنبال بهترین فناوری نمایشگر هستید، باید بین TN، VA و IPS یکی را انتخاب کنید. با اینکه فناوریهای OLED و MicroLED به آرامی در حال باز کردن راه خودشان به دنیای مانیتورها هستند اما آنها همچنان مدلهای گرانتر و خاصتری به شمار میروند.
۵. وضوح
از آنجایی که اکثر تلویزیونها دارای نسبت تصویر ۱۶:۹ هستند، معمولاً تنها دو گزینه رزولوشن 1080p FHD و 4K UHD در دسترس هستند. برخی از تلویزیونهای رده بالاتر ممکن است 8K را ارائه کنند اما این تلویزیونها کمیاب و گران هستند و به ندرت محتوایی با این کیفیت ساخته میشود.
از سوی دیگر، مانیتورها دارای رزولوشنهای مختلفی هستند. در حالی که برای نمایشگرهای عریض استاندارد 1080p و 4K را دارید، کیفیت QHD نیز در بین آنها وجود دارد.
۶. نرخ تازهسازی و زمان پاسخ
نرخ تازه سازی تعداد دفعاتی است که یک مانیتور در هر ثانیه تصویر را روی صفحه نمایش خود بازخوانی میکند و این در حالی است که زمان پاسخگویی مدتی است که طول میکشد تا یک پیکسل از یک رنگ به رنگ دیگر تغییر پیدا کند. این دو تا از رایجترین مشخصات نمایشگر هستند اما اغلب در نمایشگرها مهمتر از تلویزیونها هستند.
۷. V-Sync، G-Sync و FreeSync
پاره یا بریده شدن صفحه زمانی رخ میدهد که منبع شما فریمهای بیشتری نسبت به آنچه نمایشگر شما میتواند نشان بدهد، تولید میکند. V-sync با تطبیق نرخ فریم منبع با محدودیت نمایشگر به جلوگیری از این امر کمک میکند. پس حتی اگر رایانه شما بتواند ۵۰۰ فریم در ثانیه را تولید کند، تلویزیون یا مانیتور شما با نرخ تازهسازی ۱۰۰ هرتز فقط همین تعداد را نمایش خواهد داد. به همین دلیل است که بسیاری از سازندگان تلویزیون و مانیتور از V-Sync در نمایشگرهای خود استفاده میکنند.