اتاق‌های هتل، حتی آن‌هایی که فوق‌العاده لوکس و شیک به نظر می‌رسند، اغلب براق و تمیز دیده می‌شوند، اما واقعیت این است که برخی نقاط از بقیه کثیف‌تر هستند. سطوحی که زیاد لمس می‌شوند، مانند تلفن‌ها، ریموت‌ها، کلیدهای برق و حتی فرش‌ها می‌توانند محل تجمع میکروب‌ها باشند. وسایل کمتر مورد توجه قرار گرفته مثل لیوان‌ها، وسایل سقفی و وان حمام هم ممکن است در نظافت‌های روزانه و روتین تمیزکاری نادیده گرفته شوند.
وقتی وارد یک اتاق هتل می‌شوید، ملحفه‌های اتوخورده و سرویس بهداشتی براق می‌تواند به شما حس تمیزی مطلق بدهد. اما مسافران حرفه‌ای و متخصصان صنعت هتلداری می‌دانند که کثیف‌ترین بخش‌های اتاق هتل معمولاً همان‌هایی هستند که جلوی چشم قرار دارند.
با توجه به نرخ بالای جابه‌جایی مهمان‌ها و تعداد محدود کارکنان، اغلب زمان کافی برای نظافت عمیق روزانه همه اتاق‌ها وجود ندارد. «انزا لاترنیا»، مدیر تیم تمیزکاری و نظافت در هتل Canne Bianche Lifestyle & Hotel، توضیح می‌دهد که در شرایط معمول، هر اتاق در حدود ۳۰ دقیقه توسط دو نفر از کارکنان نظافت می‌شود؛ موضوعی که فشار زمانی تیم‌ها را به‌خوبی نشان می‌دهد.
بالش‌های تزیینی
«ماریا دیه‌گو»، مشاور و کسی که خودش را یک وسواس تمیزکاری معرفی می‌کند، می‌گوید همیشه به محض ورود به اتاق اقدامی فوری انجام می‌دهد: «به‌محض اینکه وارد اتاق می‌شوم، اولین چیزی که به گوشه دور پرت می‌کنم بالش‌های تزیینی و آن روکش‌های دکوری پایین تخت است. این‌ها هیچ‌وقت شسته نمی‌شوند.» انزا لاترنیا هم تأیید می‌کند که بسیاری از هتل‌ها عناصر تزیینی را به ندرت می‌شویند.
سطوحی که زیاد لمس می‌شوند
برای «رانی چیما»، مشاور سفر و مربی، تلفن‌های اتاق هتل آلوده‌ترین وسیله‌ها هستند. او می‌گوید: «اگر تلفن در اتاق باشد و مجبور شوم گوشی را بردارم، از آن متنفرم. به‌خصوص قسمت دهانه، چون هیچ‌کس آن را تمیز نمی‌کند.» از نگاه تمیزکاری و نظافت، فرش‌ها نیز یک معضل‌اند. لاترنیا توضیح می‌دهد: «آن‌ها گرد و خاک و باکتری‌ها را در خود نگه می‌دارند و تمیزکردنشان یکی از کارهای پرچالش است.»
البته چیما اشاره می‌کند که بسیاری از هتل‌های لوکس تغییر مسیر داده‌اند: «خیلی از هتل‌های پنج‌ستاره دیگر فرش ندارند و به‌جای آن کف چوبی یا فقط یک قالیچه کوچک استفاده می‌کنند.»
با این حال، حتی در هتل‌های مجلل هم نمی‌توان به تمیزی مطلق مطمئن بود. دیه‌گو می‌گوید: «در هتل‌های سطح بالا، نقاط کلیدی مثل کلیدها، ریموت‌ها و تلفن‌ها قبل از هر ورود پاک می‌شوند، اما من همچنان نسبت به آن‌ها احتیاط دارم.»
نقاط پنهان آلوده
برخی سطوح که در گوشه و کنار پنهان‌اند، اغلب از چشم می‌افتند. دیه‌گو می‌گوید: «من نسبت به لیوان‌ها یا بارور داخل کشوها یا کابینت‌ها هم محتاط هستم، چون ممکن است مدت زیادی دست‌نخورده باقی مانده یا توسط مهمان‌ها استفاده شده باشند، بدون اینکه تیم نظافت مطلع شود.»
او همچنین درباره حمام حساسیت دارد: «هیچ‌وقت در هتل حمام نمی‌کنم مگر اینکه در یک هتل فوق لوکس پنج‌ستاره باشم و فقط اگر وان، جت‌دار نباشد.» لاترنیا نیز فاش می‌کند که بخش‌هایی مثل سقف‌های بلند، لوسترها، پنکه‌های سقفی، میله‌های پرده و حتی سر دوش‌ها اغلب در نظافت‌های استاندارد نادیده گرفته می‌شوند.
سخن پایانی
بنابراین، دفعه بعد که وارد هتل شدید بالش‌ها و روکش‌های تزیینی را کنار بگذارید، سطوح پرتکرار را با دستمال پاک کنید و در استفاده از وان وسواس بیشتری داشته باشید. اگر تردید داشتید، کمی نظافت شخصی اضافه ضرری ندارد.
