رابطه ی جنسی دهانی، تحریک اندام های جنسی با استفاده از دهان و زبان می باشد. انتقال زگیل تناسلی از راه دهان، یکی از شایعترین روش های انتقال بیماری های مقاربتی است. حتی اگر فقط یک پارتنر جنسی داشته باشید، ممکن است به عفونت جنسی مبتلا شوید و هرچه شرکای جنسی بیشتری داشته باشید، احتمال ابتلای شما به این بیماری ها بیشتر خواهد شد. بیماری های مقاربتی که از طریق رابطه ی جنسی دهانی منتقل می شوند شامل موارد زیر می شوند:
- گنوره آ
- هرپس تناسلی
- سفلیس
- ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
بیماری های مقاربتی که احتمال انتقال آنها از طریق رابطه ی جنسی دهانی کم است، عبارتند از:
- کلامیدیا
- HIV
- هپاتیت A، هپاتیت B و هپاتیت C
- زگیل های تناسلی
- شپش ناحیه تناسلی
علائم بیماری های مقاربتی
بیماری های مقاربتی مختلف، علائم مختلفی دارند. گرچه اکثر آنها در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان هستند. اگر فکر می کنید ممکن است به بیماری مقاربتی مبتلا باشید، یا رابطه ی جنسی محافظت نشده برقرار کرده اید، هرچه سریعتر باید به پزشک عمومی خود یا مرکز بهداشت مراجعه کنید.
عفونت مقاربتی در صورت درمان نشدن، نه تنها خجالت آور و ناراحت کننده است، بلکه می تواند به طور جدی، سلامتی و بارروی شما را تحت تأثیر قرار دهد.
پیشگیری از بیماری های مقاربتی
احتمال ابتلا یا انتقال بیماری های مقاربتی در حین رابطه ی جنسی دهانی را می توان با استفاده از کاندوم مردانه، کاندوم دهانی یا دیگر روش های محافظتی کاهش داد.
همچنین باید در هر رابطه ی جنسی دهانی، نکات زیر را رعایت کنید:
برای تماس دهان با آلت تناسلی مرد:
- آلت تناسلی را باید با یک کاندوم لاتکسی بدون لوبریکانت بپوشانید.
- اگر پارتنر شما به لاتکس حساسیت دارد، از کاندوم های پلاستیکی (پلی اورتان) استفاده کنید.
برای تماس دهان با واژن و فرج زن:
- از کاندوم دهانی استفاده کنید، یا؛
- یک کاندوم را باز کنید تا یک مربع درست کنید و آن را بین دهان و واژن یا مقعد شریک جنسی خود قرار دهید.
مطمئن ترین راه برای عدم ابتلا به عفونت های مقاربتی ناشی از رابطه ی جنسی دهانی، خودداری از رابطه ی جنسی واژنی، مقعدی و یا دهانی و یا رابطه ی جنسی طولانی داشتن با فردی است که آزمایش داده و آلوده نبودن او مشخص شده است.
با این حال، بسیاری از افراد مبتلا از بیماری خود خبر ندارند، زیرا بیماری های مقاربتی اغلب هیچ علائمی ندارند و شناسایی نمی شوند. افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، باید به طور منظم آزمایش عفونت های مقاربتی و ایدز آنجام دهند و با تمام شرکای جنسی خود در مورد عفونت های مقاربتی صحبت کنند.
هرکسی که فکر می کند ممکن است به یک بیماری مقاربتی مبتلا باشد، باید برقراری رابطه ی جنسی با دیگران را متوقف کند و برای آزمایش به مطب پزشک یا کلینیک مراجعه کند. سعی کنید با پزشک خود صریح و صادق باشید و در مورد هرگونه فعالیت جنسی از جمله رابطه ی جنسی دهانی با او صحبت کنید. زیرا این فعالیت های جنسی پرخطر ممکن است شما را در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی قرار دهند.
درمان بیماری های مقاربتی دهانی
درمان، به نوع بیماری مقاربتی و شدت آن بستگی دارد. برای مثال، هرپس های دهانی خفیف را می توان از طریق بی حسی موضعی، جهت کاهش درد در حین عملکرد سیستم ایمنی برای بازیابی سلامت دهان، درمان کرد. گرچه، در موارد شدیدتر برای افزایش سرعت روند بهبودی، باید از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.
سوزاک، کلامیدیا و سفلیس معمولاً با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. از دهانشویه ی تجویزی نیز می توان برای کمک به پاکسازی و تسکین زخم های کانکر و دیگر ضایعات دهانی استفاده کرد.
عوامل خطر HPV دهانی
اصلی ترین عامل خطر برای ابتلا به HPV دهانی، برقراری رابطه ی جنسی دهانی یا تماس دهان به دهان با فرد مبتلا به عفونت HPV می باشد.
محققان هنوز در تلاشند که تمام عوامل خطر HPV دهانی را شناسایی کنند، اما برخی از عواملی که تاکنون شناخته شده اند، عبارتند از:
- عدم استفاده از روش های محافظتی در حین رابطه ی جنسی دهانی
- بوسه ی عمیق
- داشتن شرکای جنسی متعدد
- سیگار کشیدن و استفاده از دیگر محصولات تنباکو
- شرکت در فعالیت های جنسی از سنین کم
- نوشیدن الکل
- استفاده مشترک از لیوان یا وسایل شخصی
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و فوت و فن هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد
