سرطان یکی از جدیترین بیماریهای عصر ما است و دانشمندان در همه جای دنیا شبانه روز در تلاش اند تا درمانی قطعی برای آن پیدا کنند. آیا ممکن است یکی از این درمانها در درون بافت اسفنجی این قارچهای سحر آمیز ۲۵۰۰ ساله پنهان شده باشد؟
محققان به تازگی کشف کرده اند قارچهای غول آسایی که در حدود ۲۵ سال پیش در شبه جزیره بزرگ میشیگان یافته شده بودند، خیلی بزرگتر شده اند و آنها بر این باورند که این تغییر اندازه زیاد راز درمان سرطان را در خود پنهان دارد!
زمانی که برای اولین بار قارچ ماموت، که از گونهArmillaria gallica است، کشف شد (این قارچ به نام قارچ عسل هم شناخته میشود) وزنی در حدود ۹۹۷۹۰ کیلوگرم داشت و در مساحتی به اندازه ۱۵ هکتار پراکنده شده بود. وقتی اخیرا دوباره وزن این قارچ اندازه گرفته شد مشخص شد وزن آن به ۳۸۵۵۵۳ کیلوگرم رسیده است و ۷۰ هکتار از زمین را پوشنده است. دانشمندان الان بر این باورند که سن این قارچ از چیزی که قبلا تخمین زده بودند بیشتر است و اگر بخواهیم دقیقا بگوییم، قارچ ماموت ۲۵۰۰ سال سن دارد!
سرنخی برای تحقیقات سرطان؟
دانشمندان کنجکاو بودند که چه طور این قارچ توانسته این همه مدت زنده بماند و دوام آورد؟ پس از آن نمونه برداری کردند تا ژنوم آن را با منابع تطبیق دهند و بفهمند جهشهای سلولی که در این قارچ اتفاق افتاده چگونه در گذر زمان روی هم انباشته شده و قارچ را به این شکل درآورده. چیزی که کشف کردند قابل توجه بود. میزان جهشهای ژنتیکی که در این قارچ اتفاق افتاده بود آنقدر کم و ناچیز بود که حتی میتوان گفت این جهشها هیچ تاثیری روی سازگاری یا ظاهر قارچ نداشته اند. یکی از اعضای تیم تحقیقات گفت: ما فهمیدیم این قارچ باید مجهز به مکانیسمی باشد تا از خودش در برابر جهشها محافظت کند.
این مطلب بسیار حائز اهمیت است چرا که میتوان از آن برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده کرد (همانطور که میدانید سلولهای سرطانی همان سلولهای جهش یافته بدن خودمان هستند پس اگر بتوان جلوی جهش آنها را گرفت، میتوان از بروز سرطان در فرد جلوگیری کرد!).
اگرچه دانشمندان هنوز هم در حال تحقیق بر روی قارچ هستند تا ببینند این قارچ اسرار آمیز چطور جلوی جهشهای زیان بارش را میگیرد، آنها بر این باورند که شاید قارچ مکانیسمی دارد که به وسیله آن جهشها را در جایی متمرکز میکند که خطر خاصی برای آن محل ایجاد نکنند. قدم بعدی امتحان کردن ساز و کار DNA این قارچ معجزه آسا است و مقایسه پایداری و ثبات آن با ثبات DAN سلولهای سرطانی است که بسیار ناپایدار هستند.
پرفسور اندرسون میگویند: این مقایسه بسیار جالبی است. سرطان بسیار ناپایدار و پر جهش است و در آن ژنوم سلول تغییر میکند، در حالی که قارچ ماموت موجودی بسیار باثبات است و جهشهای بسیار کمی در سلولهای آن اتفاق میافتد.
در این قارچ هم مانند همه قارچها، ساختارهایی بر روی زمین نمایان میشود (همان ساختاری که ما آن را به عنوان قارچ میشناسیم) اما این ساختار در مقایسه با ساختاری از قارچ که در زیر زمین قرار دارد بسیار کوچک است. بخش عمدهای از ساختار ارگانیسم (قارچ) از شبکهای زیر زمینی به نام میسیلیوم تشکیل شده است که به دنبال منابع جدیدی از غذا جوانه میزند و گسترش مییابد. از این طریق است که قارچها گاهی میتوانند به این اندازه رشد کنند و گسترش بیابند. در حقیقت بزرگترین قارچ کشف شده روی زمین، یک قارچ از گونه Armillaria ostoyaeاست که در ایالت ارگان ایالات متحده کشف شده و زمینی به مساحت ۹۲۵ هکتار را پوشانده است.
این قارچها بودند که آنتی بیوتیک را به ما دادند، بدون آنها بسیاری از ما تا الان زنده نبودیم و یا حتی بدتر، اصلا به دنیا نمیآمدیم! حالا باید دید آیا این ارگانیسمهای شفا بخش میتوانند باز هم ما را نجات دهند و راهی برای درمان سرطان پیش پایمان بگذارند؟ باید منتظر بمانیم و ببینیم دانشمندان چه میگویند!