در ۷۵ سالی که از دهه ۱۹۵۰ گذشته است، جمعیت جهانی از حدود ۲.۵ میلیارد نفر به ۸.۲ میلیارد نفر افزایش یافته است. گزارش “چشم‌انداز جمعیت جهانی ۲۰۲۴” سازمان ملل متحد پیش‌بینی می‌کند که در دهه آینده بیش از دو میلیارد نفر به جمعیت جهان اضافه خواهد شد، اما این رشد سریع تا اواسط دهه ۲۰۸۰ کاهش خواهد یافت.
جمعیت جهانی در این قرن به اوج خواهد رسید
تا سال ۲۰۲۴، جمعیت ۶۳ کشور، از جمله چین و آلمان، به اوج خود خواهد رسید و انتظار می‌رود ۱۲۶ کشور دیگر تا نیمه دوم قرن به اوج برسند.
“این یک تغییر بزرگ در مقایسه با پیش‌بینی‌های سازمان ملل از یک دهه پیش است”، گفت جان ویلموت از بخش جمعیت سازمان ملل.
گزارش فعلی احتمال ۸۰ درصدی برای رسیدن جمعیت جهانی به اوج خود قبل از سال ۲۱۰۰ را تخمین می‌زند، که نسبت به احتمال ۳۰ درصدی پیش‌بینی شده یک دهه پیش، افزایش قابل توجهی است.
کاهش نرخ باروری
کاهش نرخ باروری، به ویژه در کشورهای پرجمعیت مانند چین، این پیش‌بینی را اصلاح کرده است. جمعیت چین، که زمانی بزرگترین جمعیت جهان بود، پیش‌بینی می‌شود از ۱.۴ میلیارد نفر امروز به ۶۳۳ میلیون نفر تا سال ۲۱۰۰ کاهش یابد.
به طور کلی، نرخ باروری جهانی در حال کاهش است و زیر نرخ جایگزینی ۲.۱ کودک به ازای هر زن قرار دارد، به طوری که زنان به طور متوسط یک فرزند کمتر نسبت به سال ۱۹۹۰ دارند.
در مناطقی که نرخ باروری کاهش یافته است، مهاجرت ممکن است منبع اصلی رشد جمعیت شود.
“در برخی کشورها، نرخ تولد اکنون حتی کمتر از پیش‌بینی‌های قبلی است و همچنین شاهد کاهش‌های کمی سریع‌تر در برخی مناطق با نرخ باروری بالا هستیم”، گفت لی جون‌هوا، معاون دبیرکل سازمان ملل.
رشد جمعیت در کشورهای مختلف
کشورهایی که پیش‌بینی می‌شود اوج جمعیتی خود را پشت سر گذاشته‌اند، طی ۳۰ سال آینده شاهد کاهش ۱۴ درصدی جمعیت خواهند بود. پیش‌بینی می‌شود جمعیت بریتانیا حدود سال ۲۰۷۲ به اوج خود، یعنی ۷۶ میلیون نفر، برسد و سپس تا سال ۲۱۰۰ به ۷۴.۳ میلیون نفر کاهش یابد.
ایالات متحده و ۱۲۶ کشور دیگر، از جمله هند، نیجریه و پاکستان، تا نیمه دوم قرن به رشد خود ادامه خواهند داد و انتظار می‌رود جمعیت ۹ کشور، از جمله آنگولا و نیجریه، بین سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۵۴ دو برابر شود و سپس به اوج برسد.
نرخ‌های رشد سریع در کشورهای فقیر
کاتلین موگلگارد از موسسه جمعیت بر شکاف جمعیتی در حال افزایش تأکید کرد و اشاره کرد که بیش از ۱۰۰ کشور و قلمرو به زودی به اوج جمعیت خود خواهند رسید، در حالی که بسیاری از کشورهای فقیر به رشد خود ادامه خواهند داد.
رشد سریع جمعیت در کشورهای کم‌درآمد می‌تواند فقر و گرسنگی را تشدید کند، در حالی که جمعیت‌های پیرتر در کشورهای ثروتمند ممکن است منجر به چالش‌های مراقبت اجتماعی و کاهش نیروی کار شوند.
رشد کندتر جمعیت و محیط زیست
تا سال ۲۰۸۰، سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند که تعداد افراد بالای ۶۵ سال بیشتر از افراد زیر ۱۸ سال خواهد شد. با این حال، لی جون‌هوا معاون دبیرکل سازمان ملل می‌بیند که کاهش جمعیت جهانی می‌تواند به طور بالقوه مفید باشد و فشارهای محیط زیستی را کاهش دهد.
“با این حال، رشد کندتر جمعیت نیاز به کاهش تأثیر متوسط هر فرد را از بین نمی‌برد”، او اضافه کرد.
به آینده نگاه کنیم، هند پرجمعیت‌ترین کشور باقی خواهد ماند، به دنبال چین با جمعیتی کمتر.
ایالات متحده به رتبه ششم کاهش خواهد یافت و جای خود را به پاکستان، نیجریه، کنگو، اتیوپی، اندونزی، تانزانیا و بنگلادش در ده کشور پرجمعیت برتر تا سال ۲۱۰۰ خواهد داد. برزیل، که در حال حاضر هفتم است، به رتبه دوازدهم سقوط خواهد کرد.
جان ویلموت تأکید می‌کند که آینده جهان بستگی به رفتارها و انتخاب‌های ما دارد. “آنچه واقعاً مهم است رفتارها و انتخاب‌هایی است که انجام می‌دهیم”، او نتیجه‌گیری کرد.
