تویوتا پرادو به نوعی برادر کوچک‌تر تویوتا لندکروز محسوب می‌شود، خودرویی شاسی بلند و باابهت که در مقایسه با برادر بزرگ‌تر خود از طراحی هیجان انگیزتری برخوردار است.
نسل سوم تویوتا پرادو دو در اولین بار در سال 2005 راهی بازار کشورمان شد و در همان ابتدا توانست نظر بسیاری از خریداران مخصوصا علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی را به سوی خود جلب کند. پس از آن در سال 2010 نسل چهارم (J150) از این ژاپنی بلندقد توسط ایرتویا به بازار کشورمان وارد شد و همچون نسل سوم خود توانست فروش بسیار خوبی را تجربه کند. شاید نسل سوم پرادو در بحث پایداری، چالاکی و فرمان پذیری از ضعف‌هایی رنج می‌برد، اما نسل چهارم این شاسی‌بلند ژاپنی پایداری بیشتر، کیفیت سواری بالاتر و همچنین چالاکی بیشتری برخوردار است و به خوبی می‌تواند لبخند رضایت را بر لبان خریداران خود بنشاند. پرادو دو در، در ایران مدل‌های 2006 تا 2008 را دارا است که در ادامه به صورت کارشناسی به نقد و بررسی نقاط ضعف و قوت آن می‌پردازیم.
مشخصات فنی پرادو دو در
موتوری که در دل این خودرو می‌تپد، از نوع 4 سیلندر است و گنجایش آن برابر با 2.7 لیتر است. این موتور قدرتی برابر با 161 اسب بخار دارد و می‌تواند 246 نیوتن متر گشتاور تولید کند. با وجود پیشرانش قدرتمند، پرادو دو در اندکی در شتاب گیری دارای ضعف است. به نحوی که شتاب صفر تا صد را در مدت زمان 13.5 ثانیه طی می‌کند که اصلاً رکورد قابل قبولی برای خودرویی در این بازه قیمتی محسوب نمی‌شود. بیشینه سرعتی که می‌توانید با پرادو دو در تجربه کنید، 170 کیلومتر بر ساعت است. نقطه ضعف دیگری که در بخش مشخصات فنی در پرادو دو در دیده می‌شود، میزان مصرف سوخت آن است. این خودروی خوش‌اشتها، مصرف سوخت ترکیبی 12.4 لیتر در هر 100 کیلومتر دارد. از آنجایی که حجم باک این خودرو برابر با 87 لیتر است، با یک حساب سر انگشتی، شما در هر 700 کیلومتر، یک بار نیاز به توقف در جایگاه بنزین خواهید داشت. پرادو دو در یک گیربکس 5 دنده دستی یا 4 دنده اتوماتیک دارد که نیروی موتور خودرو را با کمک محور محرک دو دیفرانسیل به چرخ‌های جلو و عقب انتقال می‌دهد. به طور کلی، پرادو دو در یک شاسی بلند غول پیکر با وزن نزدیک به 2 تن است که قدرت خاصی در مسیرهای آفرود از خود نشان می‌دهد؛ اما خودروی سریع و چابکی محسوب نمی‌شود.
ایمنی خودرو تویوتا پرادو چطور است؟
پرادو دو در انواع مختلفی از نظر حجم موتور دارد. ضعیف‌ترین موتور برای پرادو دو در، ظرفیتی برابر با 2.7 لیتر دارد. اما مدل‌های 4 لیتری هم موجود هستند که هم ایمنی بالاتری دارند و هم اندکی امکانات آن‌ها بیشتر است. به طور کلی، پرادو دو در حتی در مدل 2.7 لیتری، یک خودروی ایمن و قابل اطمینان به حساب می‌آید. البته به خاطر داشته باشید که در تمامی تیپ های تویوتا پرادو دو در شما از امنیت ویژه ای به لحاظ استحکام سقف و ستون ها برخوردار هستید، که البته این مساله با ویژگی آفرودی این خودرو کاملا سازگار است. پرادو دو در انواع سیستم‌های کمکی راننده مانند کروز کنترل، کنترل ایستایی در سربالایی، کنترل کشش و پایداری و کنترل سرعت در سرازیری را دارا است. در عوض، در بین تمام سیستم‌های هشدار دهنده روز دنیا، تنها به سنسور عقب مجهز است! ترمزهای پرادو دو در از نوع ضد قفل هستند و به سیستم توزیع نیروی ترمز مجهزند که تعادل و پایداری خودرو را در هنگام ترمز بالاتر می‌برند. این خودرو در مجموع به چهار ایربگ مجهز است که شامل ایربگ‌های جلویی و جانبی برای سرنشینان جلو می‌شود. کمربند ایمنی پیش کشنده هم در زمان وقوع تصادف از سرنشینان محافظت کرده و آن‌ها را در سر جای خود روی صندلی حفظ می‌کند. به علاوه، پشت سری‌های خودرو هم از نوع فعال شوند هستند.
تجربه رانندگی با تویوتا پرادو دو در
از ویژگی‌های مثبت پرادو دو در شروع می‌کنیم: این خودرو به دلیل آن که به طور خاص برای آفرود سواری طراحی شده است، بسیار پایدار است. کنترل آن در مسیرهای ناهموار کار ساده‌ای است و فرمان پذیری آن شما را شیفته خود می‌کند. این خودرو حتی در مسیرهای شهری نیز بسیار راحت است. هرگز کنترل آن از دست شما خارج نمی‌شود و حس اعتماد به نفس بالایی را به شما خواهد داد. در کنار این ویژگی‌ها، ترمز فوق العاده قوی آن را نیز از یاد نبریم. یکی از دلایلی که باعث شده عملکرد این ترمزها در سطح بسیار بالایی قرار داشته باشد، وجود چهار دیسک ترمز از نوع خنک شونده است. زمانی که از مسیرهای جاده‌ای خارج می‌شوید و با این خودرو قدم به بیابان یا جنگل می‌گذارید، خودرو به طور هوشمند تصمیم می‌گیرد که با توجه به ناهمواری‌های موجود، چگونه نیروی محرکه را بین چهار چرخ تقسیم کند تا هم پایداری خودرو حفظ شود و هم فرمان پذیری آن دچار اخلال نشود.
در کنار تمام این ویژگی‌ها، نقاط ضعفی هم در پرادو دو در وجود دارد که معمولاً در سرعت‌های بالا خود را نشان می‌دهند. زمانی که سرعت شما زیاد می‌شود، در سر پیچ‌ها ممکن است حس کنید که خودرو نرم عمل نمی‌کند. البته وزن بالای خودرو و لاستیک‌های پهن، کمی این مسئله طبیعی است. به علاوه، هر چه سرعت بالاتر می‌رود، می‌توانید حس کنید که رانندگی نیز خشک‌تر و سخت‌تر می‌شود.
کلام آخر
پرادو دو در از خودروهایی است که امتحان خود را پس داده‌اند. این خودرو با وجود ظاهر لوکس خود، در بین شاسی بلندهای میان رده قرار می‌گیرد و امکانات و آپشن‌های رفاهی آن نسبت به شاسی بلندهای لوکس جدید، کمتر است. در عین حال، موتور قوی آن به شما اجازه می‌دهد که در انواع مسیرها یک رانندگی نرم و امن را تجربه کنید. البته با توجه به ضعف‌هایی که در اکثر خودروهای دو دیفرانسیل دیده می‌شود، بهتر است که برای تجربه بهتر رانندگی، در پیچ‌ها اندکی سرعت خود را کم کنید. به طور کلی، این خودرو که مصرف سوخت بالایی دارد، برای رانندگی‌های آفرود و کسانی که به دنبال سفرهای طولانی‌مدت هستند، توصیه می‌شود؛ به شرطی که از پس هزینه‌های ناشی از خوش‌اشتهاییِ این خودرو بر بیایید!
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و فوت و فن هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد
