گونه‌های در خطر انقراض در آب‌های استرالیا با تهدیدات جدی مواجه هستند. از سفید شدن مرجان‌ها و تخریب زیستگاه‌های دریایی گرفته تا کاهش جمعیت ماهیان، وضعیت اقیانوس‌های ما با سرعتی نگران‌کننده در حال وخیم‌تر شدن است.
با این حال، علی‌رغم این شرایط وخیم، برخی از گونه‌های ماهیان در خطر انقراض استرالیا به‌صورت قانونی صادر می‌شوند که نشان‌دهنده نقص‌ها و حفره‌های اساسی در حفاظت‌های محیط‌زیستی موجود است.
تحقیقات جدید نگرانی‌های جدی در مورد اثربخشی قوانین فعلی در حفاظت از آینده ماهیان در خطر انقراض، به‌ویژه آنهایی که همچنان صادر می‌شوند، مطرح می‌کند.
افشای حفره قانونی
گروهی از محققان از دانشگاه کوئینزلند چهار گونه تهدیدشده – Roughy نارنجی، Warehou آبی، کوسه School و تونای Bluefin جنوبی – را شناسایی کرده‌اند که همچنان به بازارهای بین‌المللی راه پیدا می‌کنند.
این در حالی است که این گونه‌ها تحت قانون حفاظت از محیط زیست و تنوع زیستی (EPBC) قرار دارند؛ قانونی که برای حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض طراحی شده است.
“از زمان آغاز این قانون، 10 درصد از کل صادرات محصولات دریایی استرالیا، یا معادل 107 هزار تن، متعلق به این چهار گونه تهدیدشده بوده است”.
“شاید به‌سادگی فکر کنید که ماهیان زیادی در دریا وجود دارند، اما این گونه‌ها در خطر واقعی هستند.”
ماهی‌های در خطر انقراض صادر می‌شوند
در واقع، کمیته علمی گونه‌های تهدیدشده استرالیا، گروهی از کارشناسان که مسئول ارائه توصیه‌های فهرست‌بندی و استراتژی‌های بازیابی هستند، دریافته‌اند که همه این گونه‌ها واجد شرایط قرارگیری در دسته‌های تهدیدآمیز بالاتر هستند.
اما چگونه این گونه‌های در خطر انقراض به فروش بین‌المللی می‌رسند؟ محققان یک حفره قانونی در این قانون شناسایی کردند که اجازه وقوع این اتفاق را می‌دهد.
قانون EPBC شامل یک دسته‌بندی منحصر به فرد برای استرالیا است که به نام “وابسته به حفاظت” شناخته می‌شود و فقط برای گونه‌های ماهی دریایی اعمال می‌شود. هشت گونه تحت این دسته‌بندی قرار دارند و همگی در ماهیگیری تجاری صید می‌شوند.
محققان اشاره کردند: “هنگامی که یک گونه تحت قانون EPBC به‌عنوان تهدید شده فهرست می‌شود، توصیه‌های حفاظتی و در برخی موارد یک برنامه بازیابی برای کمک به بازیابی آن توسعه داده می‌شود”. “با این حال، گونه‌های وابسته به حفاظت واجد شرایط برنامه‌های بازیابی نیستند و در حال حاضر هیچ‌کدام توصیه‌های حفاظتی ندارند.”
حفاظت برای گونه‌های ماهی تجاری
وضعیت این گونه‌ها، به‌جز تونای Bluefin جنوبی، بهبود نیافته است. آنها همچنان بیش از حد صید شده یا در استرالیا مورد ارزیابی قرار نگرفته‌اند.
“در حالی که قانون EPBC تحت بررسی فدرال است، ما خواستار این هستیم که قوانین جدید استرالیا گونه‌های تجاری تهدیدشده را همانند سایر گونه‌های تهدیدشده در نظر بگیرد”.
طبقه‌بندی فعلی آنها این گونه‌ها را از مقررات سختگیرانه‌تری که در صورت قرارگیری در دسته‌های تهدید استاندارد مانند آسیب‌پذیر، در خطر انقراض یا به‌شدت در خطر انقراض اعمال می‌شود، معاف می‌کند.
بررسی‌های منظم برای گونه‌های تهدیدشده
کارینسا کلاین، نویسنده ارشد این مطالعه، دو تغییر مهم را توصیه می‌کند که می‌تواند برای حفاظت بهتر از گونه‌های دریایی تهدیدشده استرالیا اعمال شود.
پروفسور کلاین گفت: “قانون جدید حفاظت از محیط زیست استرالیا باید بررسی‌های منظم از وضعیت حفاظتی همه گونه‌های تهدیدشده را الزام کند”.
اگر بررسی‌های منظم‌تری انجام می‌شد، گونه‌هایی مانند تونای Bluefin جنوبی سریع‌تر از قانون EPBC خارج می‌شدند.
قوانین گونه‌های تهدیدشده
پروفسور کلاین همچنین پیشنهاد می‌کند که گونه‌هایی که به‌عنوان تهدیدشده تحت فهرست‌بندی‌های بین‌المللی، مانند فهرست قرمز IUCN یا کنوانسیون‌های جهانی، شناخته می‌شوند، باید در قانون جدید گونه‌های تهدیدشده استرالیا ارزیابی شوند.
به گفته پروفسور کلاین، این توصیه‌ها برای جلوگیری از انقراض‌های بیشتر در آب‌های استرالیا غیرقابل مذاکره هستند.
اصلاح قانون محیط زیست
با افزایش درخواست‌ها برای اصلاح قوانین محیط زیست، یادآور می‌شویم که حفاظت از تنوع زیستی دریایی ما تنها یک وظیفه اخلاقی نیست بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست.
حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض فراتر از نجات موجودات فردی است – این مسئله درباره حفاظت از کل اکوسیستم‌هاست.
هر گونه به تعادل ظریف محیط‌های دریایی که برای تنوع زیستی، تنظیم اقلیم و منابعی که مردم به آنها وابسته هستند حیاتی است، کمک می‌کند.
وقتی گونه‌هایی مانند Roughy نارنجی یا تونای Bluefin جنوبی به تعداد کمی برسند، اثر آن در کل اقیانوس احساس می‌شود و سایر موجودات دریایی و حتی معیشت انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
حفظ این گونه‌ها برای حفظ سلامت اقیانوس‌های ما ضروری است. با بستن حفره‌های قانونی و تقویت حفاظت‌های محیط زیستی، می‌توانیم به تأمین دریاهای پرجنب و جوش و متنوع برای نسل‌های آینده کمک کنیم.
این مطالعه در مجله npj Ocean Sustainability منتشر شده است.
