نویسندگی دنیای زیبایی است. گاهی یک جمله ی زیبا می تواند دنیایی حرف را به مخاطب شما منتقل کند. بسیاری از ما علاقمند به خواندن آثار فاخر نویسندگان معروف هستیم و یا خودمان همیشه دوست داشته ایم مانند حرفه ای ها بنویسیم.
اگر شما هم از علاقمندان به نویسندگان معروف ایران زمین هستید و یا با شرکت در کلاس آموزش نویسندگی قصد دارید مانند حرفه ای ها بنویسید، این مقاله شما را با بهترین های تاریخ معاصر در زمینه ی نویسندگی رمان آشنا می کند.
۱. سیمین دانشور
سیمین دانشور در اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۰ خورشیدی در شهر شیراز متولد شد. سیمین دانشور نویسنده و مترجم بزرگ ایرانی و همسر جلال آل احمد بود. سیمین اولین زن داستان‌نویس ایرانی است که توانست داستان خود را منتشر کند. مهم‌ترین و مشهورترین اثر او رمان «سووشون» است که به هفده زبان دنیا ترجمه شده است. او در آثارش بیشتر به هویت و جایگاه زنان ایرانی در جریان تغییر و تحولات اجتماعی می‌پردازد.
او علاوه بر نوشتن، فعالیت های تحقیقاتی و تدریس نیز داشته و در دانشگاه های مختلف ایران وخارج از کشور به عنوان استاد مدعو تدریس کرده است
بعضی از آثار برجسته سیمین دانشور عبارتند از “شب های خونریزی”، “من، نامه های مجازی به مادر”، “آخرین سفر” و “پرواز خاطرات”.
او سرانجام در اسفند سال ۱۳۹۰ در سن ۹۰ سالگی در تهران درگذشت.
اگر شما هم علاقمند به نویسندگی در زمینه های مختلف هستید و یا می خواهید استعداد کودک خود در این زمینه را کشف کنید، می توانید با مراجعه به سایت آموزشگاه نویسندگی فحوا fahwa.ir اطلاعات بیشتر در مورد کلاس های نویسندگی را کسب بفرمایید.
۲. محمود دولت آبادی
محمود دولت‌آبادی به سال ۱۳۱۹ در زادگاهش، روستای دولت‌آباد از توابع شهر سبزوار، به دنیا آمد.
در بیست سالگی به تهران رفت تا علاقه‌های شخصی‌اش یعنی تئاتر و نوشتن را به صورت جدی‌تر پیگیری کند. پس از مدتی کار هنری، تئاتر را برای همیشه کنار گذاشت و به عشق اولش یعنی نویسندگی پرداخت و آثارش را از سال ۱۳۴۱ در مجلات و یا به صورت کتاب منتشر کرد. دولت‌آبادی را بیشتر با رمان‌ها و قلم رئالیستی‌اش می‌شناسیم. کلیدر بلندترین رمان ایرانی و حاصل ۱۵ سال تلاش دولت‌آبادی برای خلق این اثر است که در ده جلد و سه هزار صفحه نوشته شده است. در این کتاب که یک رمان روستایی محسوب می‌شود، زندگی و رنج مردمان روستانشین را در قالب کلمات به تصویر کشیده است.
۳. نادر ابراهیمی
نادر ابراهیمی فروردین‌ماه سال ۱۳۱۵ در تهران به‌دنیا آمد. او در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی تحصیل کرد و مدرک کارشناسی گرفت.
نوشتن را از شانزده سالگی آغاز کرد و در سال ۱۳۴۲نخستین کتاب خود را با عنوان «خانه‌‌ای برای شب» به‌چاپ رسانید. آثار او دربرگیرنده‌ی داستان بلند (رمان) و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایش‌نامه، فیلم‌نامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون است. ضمن آن‌که چند اثرش به زبان‌های مختلف دنیا برگردانده شده است.
ابراهیمی در زمینه‌ی ادبیات کودکان، جایزه‌ی نخست براتیسلاوا، جایزه‌ی نخست تعلیم و تربیت یونسکو، جایزه‌ی کتاب برگزیده سال ایران و چندین جایزه‌ی دیگر را هم دریافت کرده است. او همچنین عنوان «نویسنده برگزیده‌ی ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب» را به‌خاطر رمان هفت‌جلدی «آتش بدون دود» به‌دست آورده است. نادر ابراهیمی در سن ۷۲ سالگی در خرداد ۱۳۸۷ درگذشت.
(یکی دیگر از عرصه های نویسندگی که متفاوت از رمان است، مقاله نویسی است. برای مقاله نوشتن مانند حرفه ای ها، می توانید در کلاس آموزش مقاله نویسی آنلاین در آموزشگاه فحوا fahwa.ir شرکت کنید.
۴. عباس معروفی
نویسنده و روزنامه‌نگار معروف ایرانی است که در زمینه رمان فعالیت می‌کرد. رمان “شاهزاده خواب” از آثار برجسته او است. عباس معروفی، نویسنده و ناشر ایرانی، ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۶ در تهران متولد شد. از نوجوانی به نوشتن علاقه‌مند بود. اولین کتابش را با نام روبروی آفتاب در سال 1359 منتشر کرد و بدین ترتیب به‌طور جدی وارد حوزه‌ی نویسندگی شد.
اما سکوی پرتاب او کتاب سمفونی مردگان بود؛ معروفی در کنار نویسندگی، در زمینه‌ی موسیقی و مطبوعات نیز فعالیت داشته است. حدودا سه سال مدیر ارکستر سمفونی تهران بود و با مجلات و نشریات گوناگونی همکاری داشت. مجله‌ی گردون را شخصا در سال 1369 بنیاد نهاد که پنج سال بعد، توقیف شد. او سرانجام دهم شهریور ۱۴۰۱ درگذشت و در برلین به خاک سپرده شد. از آثار او رمان های: سمفونی مردگان، سال بلوا، پیکر فرهاد، فریدون سه پسر داشت، نام تمام مردگان یحیی می باشد.
۵. علی محمّد افغانی
وی در سال ۱۳۰۳ در شهر کرمانشاه زاده شد و نویسنده نخستین رمان واقعی به زبان فارسی (شوهر آهو خانم) است. پدر و مادر او اصفهانی بودند، پدر علی محمد در بحبوحه انقلاب مشروطه از اصفهان به کرمانشاه رفت و در آنجا ماندگار شد. افغانی در رابطه با خانواده‌اش می‌گوید:
«پدرم در اصفهان با کسی که سرباز ارتش سالارالدوله بود، اختلاف پیدا کرد. و برای حفظ جان از اصفهان به کربلا و بعد به کرمانشاه رفت و همانجا ماند. او می گوید در واقع «بافته‌های رنج من» حکایت همین‌ها هست». اما من خود را کاملاً کرمانشاهی می‌دانم، چون پیشرفت خود را مدیون و مرهون بزرگانی چون لاهوتی، مظلومی، رشید یاسمی و… می‌دانم.
۶. زویا پیرزاد
زویا پیرزاد، مترجم و نویسنده موفق کشورمان، سال ۱۳۳۱ از پدری مسلمان و مادری ارمنی در شهر آبادان به‌دنیا آمد. او دوران کودکی و مدرسه را هم در این شهر گذراند. پیرزاد بعد از ازدواج به تهران آمد. او اکنون به‌همراه خانواده‌اش در آلمان ساکن است.
پیرزاد ابتدابه کار ترجمه مشغول بود. اوایل دهه هفتاد برای او آغازی برای نویسنده شدن بود. او در همین سال‌ها نوشتن داستان کوتاه را آغاز کرد. و سه کتاب منتشر کرد. هرکدام از این کتاب‌ها شامل مجموعه‌ای از داستان‌‌کوتاه‌های او بودند. این سه کتاب عبارت‌اند از: «مثل همه عصرها»، «طعم گس خرمالو» و «یک روز مانده به عید پاک».
اولین رمان پیرزاد «چراغ ها را من خاموش می کنم » در سال ۱۳۸۰ به چاپ رسید. او با این رمان موفق به دریافت جوایز مهمی چون «بهترین رمان سال پکا»، «جایزه بنیاد هوشنگ گلشیری» و «جایزه کتاب سال» شد.
۸. احمد محمود
وی در دی ۱۳۱۰ در شهر اهواز متولد شد. او بعد از طی دوران تحصیل فعالیت‌های سیاسی خود را شروع کرد. به طور کلی احمد محمود مدت زیادی از روز‌های جوانی‌اش را در زندان و تبعید بوده است.
این نویسنده‌ی نامدار، در مهر ۱۳۸۱ تهران فوت کرد و در امامزاده طاهر، در کنار استادان بزرگی چون شاملو، گلشیری و… به خاک سپرده شد.
اولین اثر او، داستان کوتاهی است به نام صبح میشه. کتاب مول اولین مجموعه داستان این نویسنده است. بسیاری از آثار این نویسنده به زبان‌های روسی، فرانسوی، انگلیسی و ارمنی ترجمه شده است. همسایه‌ها، داستان یک شهر، زمین سوخته، مدار صفر درجه و درخت انجیر معابد از جمله آثار مشهور او هستند. درخت انجیر معابد در سال ۱۳۷۹ توسط نشر معین به چاپ رسید و در همان سال برنده‌ی دوره‌ی اول جایزه‌ی هوشنگ گلشیری شد.
۸. هوشنگ گلشیری
هوشنگ گلشیری، ادیب و نویسنده‌ی بزرگ و تأثیرگذار معاصر بود. او از نخستین داستان‌نویسان ایرانی بود که در نوشته‌هایش از تکنیک‌های مدرن ادبی بهره گرفت. از میان آثار زیاد او به مشهورترین کتاب‌هایش می‌توان اشاره کرد. مجموعه داستان کوتاه «نیمه تاریک ماه» و رمان‌های «شازده احتجاب» و «کریستین و کید» اشاره نمود. گلشیری اسفند ۱۳۱۶ در اصفهان به دنیا آمد.
توجه به متن و نه حاشیه، نگاه مرجع‌پذیر و ریشه‌دار در دانش نقد ادبی، صراحتی کم‌نظیر که از هیچ رابطه دور و نزدیکی تأثیر نمی‌گرفت و تشویق به متوسط نماندن و پیشروی و به قولِ خودش، «جوان‌مرگ» نشدن، از برجستگی‌های گلشیری بود که در نقدها و یادداشت‌هایش کاملاً مشهود است.
۹. ابراهیم گلستان
سیّد ابراهیم تقوی شیرازی (۲۶ مهر ۱۳۰۱ – ۳۱ مرداد ۱۴۰۲) مشهور به ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم‌سازِ ایرانی بود. او در سالِ ۱۳۴۰ برای فیلمِ یک آتش مدالِ برنزِ جشنواره فیلمِ کوتاهِ ونیز را گرفت. این نخستین جایزه بین‌المللی برای یک کارگردانِ ایرانی به‌شمار می‌رود. گلستان از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۲ در ساخت ۱۳ اثر نقش داشته است. او ۹ مورد از این آثار را به‌تنهایی و فیلم «سفید و سیاه» را مشترک با فروغ فرخزاد کارگردانی کرده است. در فیلم «خانه خدا» تنها تدوینگر بوده و در فیلم «خانه سیاه است» تنها نقش تهیه‌کننده را داشته است. فیلم «دریا» نیز اثری ناتمام از ابراهیم گلستان است. رمان معروفش اسرارگنج دره ی جنی می باشد.
۱۰. جمال میر صادقی
نویسنده و رمان‌نویس ایرانی است. او در سال ۱۳۲۲ در تهران متولد شد. میرصادقی در دوران کودکی و نوجوانی به تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود پرداخت و سپس در دانشگاه تهران به تحصیلات عمران مشغول شد. او پس از فارغ‌التحصیلی به مدت چند سال به تدریس در دانشگاه مشغول شد اما در نهایت به دلایل شخصی ترک تدریس کرد و به نوشتن رمان معتاد شد.
اولین رمان معروف جمال میرصادقی با عنوان “شهرزاد” در سال ۱۳۵۶ منتشر شد. این رمان که در قالب داستان زندگی یک زن جوان به نام شهرزاد است، بسیار مورد استقبال قرار گرفت و به زودی به یک پدیده ادبی تبدیل شد.
در پایان اگر علاقمند به موضوعات مرتبط با نویسندگی و نویسندگان مطرح فارسی زبان هستید و همچنین اگر نیاز به مشورت نویسندگان حرفه ای دارید می توانید از سایت آموزشگاه نویسندگی فحوا fahwa.ir بازدید کرده و با کارشناسان در تماس باشید.
همچنین برای سفارش تولید محتوای متنی برای سایت یا کسب و کار خود می توانید این کار را به نویسندگان حرفه ای فحوا بسپارید.
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و فوت و فن هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد
