کلاژن و اسید هیالورونیک ترکیباتی هستند که در پوست شما و سایر بافت‌های هم‌بند وجود دارند. برای اتصال کلاژن با الاستین، اسید هیالورونیک لازم است، که الیافی هستند که به پوست شما خاصیت کشسانی می‌دهد. بافت بدن شما به طور طبیعی تجزیه می‌شود و کلاژن و اسید هیالورونیک را بطور مداوم بازیافت می‌کند.
با این وجود، قرار گرفتن در معرض بیش از حد آفتاب، آسیب‌دیدگی و کمبودهای تغذیه‌ای باعث کاهش در دسترس بودن کلاژن و اسید هیالورونیک و در نتیجه تخریب بافت هم‌بند می‌شود، که به صورت چین و چروک، غضروف نازک، موهای شکننده و سایر علائم پیری بروز می‌کند. برخی مکمل‌ها ممکن است تجزیه کلاژن و اسید هیالورونیک را کند کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به تحریک تولید آن‌ها کمک کنند.
کـلاژن:
کلاژن پروتئینی است که بیشتر در بافت‌های فیبری مانند پوست، رباط‌ها و تاندون‌ها یافت می‌شود، اما در غضروف، استخوان و رگ‌های خونی نیز فراوان است. تمام بافت‌های هم‌بند، به ویژه پوست، درگیر چرخه ثابت ترمیم و بازسازی هستند. میزان تجزیه کلاژن پس از سن 40 سالگی به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد، در درجه اول تصور می‌شود که با عوامل پیری طبیعی مرتبط است، اگرچه عوامل تغذیه‌ای و محیطی نیز در درجات مختلفی درگیر هستند. انجام اقدامات لازم برای تقویت تولید کلاژن و کاهش تجزیه آن برای حفظ تعادل کلاژن سالم، در پیری پوست بسیار مهم است.
اسید هیالورونیک:
از آن‌جایی که اسید هیالورونیک برای اتصال کلاژن با الاستین لازم است، در کلیه بافت‌های هم‌بند یافت می‌شود. کمبود اسید هیالورونیک منجر به کاهش روانکاری در مفاصل شما و کاهش کشش در پوست شما می‌شود که این امر احتمال تخریب غضروف و ایجاد چین و چروک پوست را افزایش می‌دهد. بدن شما با افزایش سن، اسید هیالورونیک کمتری نیز تولید می‌کند. بافت‌های هم‌بند حیوانات تنها منبع طبیعی اسید هیالورونیک هستند، اگرچه برخی مواد مغذی خاص بدن شما را ملزم به تولید بیشتر از آن می‌کند.
مکمل‌هایی که باعث کاهش خرابی می‌شوند:
تجزیه کلاژن و اسید هیالورونیک فرآیندهای طبیعی هستند که نمی‌توانند متوقف شوند، اما می‌توانند با افزایش سن متعادل شوند. شاید موثرتر‌ین روش برای کاهش تخریب این ترکیبات در پوست و مفاصل شما، کاهش عواملی باشد که می‌توانید آن کنترل کنید، مانند:
- اشعه ماوراء بنفش خورشید
- سیگار کشیدن
- کمبودهای ویتامین
- آب کلردار و ورزش کردن که تأثیر آن بسیار بالا می‌باشد.
با این حال، برخی از مکمل‌ها برای مهار عملکرد آنزیم‌های ماتریس خاصی به نام MMPs تولید می‌شوند، که در تجزیه کلاژن و شروع روند بازیافت فعالیت می‌کنند. این مکمل ها هنوز تأیید نشده‌اند، اگرچه شناخته شده است که آلفا لیپوئیک اسید و رتینوئیدها به طور غیر مستقیم سنتز MM ها را کند می‌کنند. طبق تئوری “کتاب درسی پزشکی عملکردی”، این امر از نظر تئوری باید باعث کاهش سرعت تجزیه کلاژن شود. اسید آلفا لیپوئیک یا ALA در بسیاری از غذاها به ویژه گوشت ارگان‌ها، اسفناج، کلم بروکلی و عصاره مخمر یافت می‌شود. ALA به عنوان یک مکمل به طور گسترده در دسترس است. رتینوئیدها ترکیباتی هستند که از نظر شیمیایی به ویتامین A مرتبط هستند و شامل رتینول، اسید رتینوئیک، استرینات، تارازوتن و… هستند.
مکمل‌هایی که تولید را تحریک می‌کنند:
از آنجا که تجزیه کلاژن و اسید هیالورونیک یک فرایند طبیعی است که نباید به طور کامل متوقف شود، تحریک بدن برای ساختن بیشتر ترکیبات ممکن است یک راهکار بهتر باشد.
به عنوان مثال:
برای اینکه بدن شما باعث ایجاد کلاژنشود، به ویتامین C، لیزین و پرولین احتیاج دارد.
مکمل این مواد مغذی به بدن شما اجازه می دهد کلاژن آسیب دیده یا قدیمی را دوباره پر کند. سفیده تخم‌مرغ و جوانه گندم منابع خوبی برای پرولین هستند، در حالی که همه گوشت‌های بدون چربی، ماهی، لبنیات و آجیل منبع خوبی از لیزین هستند. محصولات سویا، غذاهای غنی از منیزیم و جلبک دریایی مانند گیاه جلبک تولید اسید هیالورونیک را تحریک می‌کنند. علاوه بر این، مکملهای کلاژن و اسید هیالورونیک می‌توانند به طور مستقیم مصرف شوند. کرم کلاژن مستقیم بر روی پوست اعمال می‌شود، در حالی که اسید هیالورونیک را می‌توان به صورت خوراکی و یا مستقیماً به مفاصل تزریق کرد.
کوبالامین (ویتامین B12) یک ماده مغذی اساسی است که به طور انحصاری از منابع باکتری حاصل می‌شود. این یک عامل مؤثر در سه واکنش آنزیمی شناخته شده است. كوبالامین موجود در سرم به دو پروتئین ترانس كوبالامین و هاپتوكورین متصل است. اولی مسئول تحویل اساسی کوبالامین به بیشتر بافت‌ها است.
در دسترس بودن ناكافي كوبالامين در بافت، به ترتيب باعث افزايش غلظت اسيد متيلمالونيك اسيد و هموسيست (e) به علت مهار موتازيلmethylmalonyl-CoA و methionine synthase مي‌شود. گیاه‌خواران دقیق از دیرباز شناخته شده بودند که در معرض کمبود کوبالامین هستند که طی سالهای متمادی به طرز موذی توسعه می‌یابد.
کوبالامین (vB12) یک توصیف عمومی از ترکیبات است که توسط یک ساختار حلقه خورنده (یک اتم کبالت متصل به شش لیگاند) با فعالیت بیولوژیکی مشابه مشخص می‌شود.
کاربردهای کوبالامیـن:
ویتامین B12 که به آن کوبالامین نیز گفته می‌شود یکی از 8 ویتامین B است. تمام ویتامین‌های B به بدن کمک می‌کنند تا مواد غذایی (کربوهیدرات ها) را به سوخت (گلوکز) تبدیل کند، که برای تولید انرژی استفاده می‌شود. این ویتامین‌های گروه B که اغلب به عنوان ویتامین های پیچیده B نامیده می‌شوند نیز به بدن کمک می‌کنند تا از چربی‌ها و پروتئین‌ها استفاده کند.
ویتامین‌های پیچیده B برای:
- پوست
- مو
- چشم
- کبد سالم
مورد نیاز هستند.
آن‌ها همچنین به عملکرد صحیح سیستم عصبی کمک می‌کنند. تمام ویتامین‌های B محلول در آب هستند به این معنی که بدن آن‌ها را ذخیره نمی‌کند. کوبالامین یک ویتامین به ویژه مهم برای حفظ سلول‌های عصبی سالم است و به تولید DNA و RNA، ماده ژنتیکی بدن کمک می‌کند.
کوبالامین در ساخت DNA نقش دارد و همچنین به سالم ماندن سلول‌های عصبی و گلبول‌های قرمز کمک می کند.
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و فوت و فن هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد
