گوشی‌های مینیمالیستی در حال محبوب‌تر شدن هستند و جدیدترین نمونه‌ی آن‌ها، گوشی Minimal Phone MP01 است. هرچند ایده‌ی استفاده از این گوشی‌ها برای کاهش اعتیاد به تلفن هوشمند را دوست دارم، اما هنوز آمادگی کنار گذاشتن گوشی فعلی‌ام را ندارم. در ادامه به مشکلاتی می‌پردازیم که گوشی‌های مینیمالیستی باید آن‌ها را رفع کنند.
۴. امکانات محدود
اولین انتقاد به گوشی‌های مینیمالیستی، امکانات محدود آن‌هاست؛ نکته‌ای که متأسفانه، در عین حال اصلی‌ترین ویژگی تبلیغاتی این گوشی‌ها نیز محسوب می‌شود. این دستگاه‌ها اغلب قابلیت‌های کلیدی مانند مسیر‌یابی و دوربین‌های با کیفیت را حذف می‌کنند تا فلسفه‌ی مینیمالیسم را به نمایش بگذارند. هرچند کنار گذاشتن برخی ویژگی‌ها قابل درک است، اما معمولاً زیاده‌روی می‌کنند و استفاده‌ی روزمره از آن‌ها را دشوار می‌سازند.
برای مثال، گوشی Light Phone III دارای یک صفحه‌نمایش کوچک سیاه‌وسفید است و تنها چند اپلیکیشن کاربردی در آن وجود دارد: یادداشت، زنگ هشدار، تلفن، ماشین‌حساب، تقویم، تایمر، آلبوم، دوربین، مسیر‌یابی، موسیقی و چند مورد دیگر. این گوشی به پلی استور دسترسی ندارد. گوشی Mudita Kompakt نیز رویکرد مشابهی دارد و تنها تعداد کمی اپ ارائه می‌دهد. گوشی Minimal Phone تلاش می‌کند این مشکل را با دسترسی به فروشگاه گوگل پلی حل کند، اما در دیگر بخش‌ها عملکرد ضعیفی دارد.
۳. سخت‌افزار ضعیف و تجربه کاربری نامطلوب
یکی دیگر از مشکلات جدی گوشی‌های مینیمالیستی، سخت‌افزار ضعیف و تجربه‌ی کاربری پایین آن‌هاست. سخت‌افزار این گوشی‌ها معمولاً بسیار ضعیف است و باعث می‌شود تصور کنم سازندگان درک درستی از مفهوم «سادگی» ندارند. بله، من یک گوشی ساده می‌خواهم، اما این به معنای استفاده از قطعات قدیمی یا بی‌کیفیت نیست.
برای نمونه، گوشی Light Phone III دارای نمایشگر کوچک ۳.۹۲ اینچی OLED مات است. گوشی‌های Minimal Phone و Mudita Kompakt نمایشگرهای بزرگ‌تری دارند (۴.۳ اینچ)، اما از نوع e-paper هستند که برای گوشی هوشمند مناسب نیست.
دوربین هم یکی دیگر از نقاط ضعف این گوشی‌هاست. Minimal Phone تنها یک دوربین ۱۶ مگاپیکسلی دارد که وب‌سایت WIRED آن را «اسف‌بار» توصیف کرده است. دوربین Light Phone III هم ضعیف است و سایر مدل‌ها نیز وضعیت مشابهی دارند. حتی بدتر اینکه حسگر اثر انگشت گوشی Light Phone III هنوز کار نمی‌کند. همچنین گزارش‌هایی درباره‌ی مشکل “شبح صفحه‌نمایش” در Minimal Phone وجود دارد و بدنه‌ی آن از پلاستیک ارزان‌قیمت ساخته شده است.
طراحی فیزیکی این گوشی‌ها نیز اغلب ضعیف و بی‌توجه است. وقتی یک گوشی مینیمالیستی به عنوان جایگزین گوشی‌های هوشمند تبلیغ می‌شود، انتظار دارم در عین سادگی، از کیفیت و کارایی پایه‌ای برخوردار باشد.
۲. نسبت قیمت به ارزش پایین
در مورد قیمت، Light Phone III گران‌ترین گزینه است و ۶۰۰ دلار قیمت دارد. گوشی‌های Mudita Kompakt و Bigme HiBreak Pro هرکدام ۴۳۹ دلار هستند و Minimal Phone نیز ۴۰۰ دلار قیمت دارد.
این گوشی‌ها ارزان نیستند، به‌ویژه وقتی ارزش واقعی آن‌ها را بررسی می‌کنیم. قیمت بالای ۴۰۰ دلار معمولاً وارد محدوده‌ی گوشی‌های میان‌رده می‌شود، جایی که عملکرد، کیفیت ساخت و امکانات به‌مراتب بالاتری دریافت می‌کنید. اما در اینجا چنین نیست.
برای مقایسه، گوشی Nothing CMF Phone 2 Pro را در نظر بگیرید که حدود ۲۸۰ دلار قیمت دارد و امکاناتی چون صفحه‌نمایش AMOLED با نرخ ۱۲۰ هرتز، چیپست قدرتمند Mediatek Dimensity 7300 Pro، دوربین سه‌گانه و موارد دیگر را ارائه می‌دهد. گوشی Google Pixel 9A نیز با قیمت ۴۹۹ دلار یک گوشی میان‌رده عالی است و Samsung Galaxy A36 هم با قیمت ۳۹۹ دلار فراتر از انتظار ظاهر شده است.
وقتی گوشی‌های مینیمالیستی را با گوشی‌های معمولی هم‌قیمت مقایسه می‌کنید، متوجه می‌شوید که از نظر ارزش خرید بسیار ضعیف هستند. گرچه فلسفه‌ی مینیمالیسم جذاب است، اما سخت می‌توان پرداخت مبلغی بالا برای چیزی که در واقع پسرفت محسوب می‌شود را توجیه کرد. در واقع به نظر می‌رسد که این شرکت‌ها بیشتر سبک زندگی می‌فروشند تا گوشی هوشمند واقعی.
۱. ناسازگاری با زندگی روزمره
هرچند ایده‌ی گوشی‌های مینیمالیستی جذاب است، اما این گوشی‌ها اغلب با نیازهای روزمره‌ی زندگی مدرن در تضادند. بیشتر گوشی‌های مینیمالیستی بیش از حد افراطی عمل می‌کنند و حتی اپلیکیشن‌های ضروری مانند بانکداری، احراز هویت دو مرحله‌ای، مدیریت رمز عبور، حمل‌ونقل و پیام‌رسانی را حذف می‌کنند.
من نمی‌دانم شما چطور، اما من از این اپ‌ها به طور هدفمند و روزانه استفاده می‌کنم. همچنین به یک دوربین مناسب نیاز دارم که در سفر بتوانم با آن عکس بگیرم، چیزی که در این گوشی‌ها وجود ندارد. این محدودیت‌ها باعث می‌شود حتی اگر چنین گوشی‌ای را بخرم، ناچار شوم یک گوشی هوشمند دوم و کامل‌تر هم داشته باشم تا بتوانم روزم را بگذرانم؛ و این دقیقاً خلاف هدف استفاده از گوشی مینیمالیستی است.
من واقعاً ایده‌ی پشت گوشی‌های مینیمالیستی را تحسین می‌کنم. اما در حال حاضر، این گوشی‌ها با محدودیت‌های جدی روبه‌رو هستند که آن‌ها را برای استفاده‌ی روزمره غیرقابل‌قبول می‌کند. سخت‌افزار ضعیف دارند، در عین قیمت بالا، امکانات بسیار محدودی ارائه می‌دهند و برای زندگی واقعی کارآمد نیستند. تا زمانی که این مشکلات برطرف نشوند، ترجیح می‌دهم منتظر بمانم.
