پیش از رویارویی آن‌ها در لیگ ملت‌های یوفا، فوت و فن نگاهی به سه دیدار کلاسیک جام جهانی بین ایتالیا و آلمان می‌اندازد.
- ایتالیا و آلمان در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌های یوفا با یکدیگر روبرو خواهند شد.
- این دو تیم طی سال‌ها نبردهای تاریخی متعددی داشته‌اند.
- تیم آتزوری با درخشش پائولو روسی، آلمان غربی را در فینال جام جهانی ۱۹۸۲ شکست داد.
رقابت تاریخی بین ایتالیا و آلمان برخی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات فوتبال را رقم زده است. به عنوان دو تیم از موفق‌ترین کشورهای فوتبال جهان، ایتالیا و آلمان به ندرت با یکدیگر روبرو می‌شوند، اما هر بار که این دو تیم به مصاف هم رفته‌اند، مسابقاتی فراموش‌نشدنی خلق کرده‌اند.
در جریان وقفه بازی‌های ملی، این دو تیم در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌های یوفا به مصاف هم می‌روند. نتیجه این دیدار دو مرحله‌ای نه‌تنها تیم برنده را به نیمه‌نهایی این رقابت‌ها می‌رساند، بلکه گروه‌های انتخابی جام جهانی یوفا را نیز تعیین خواهد کرد. تیم برنده در گروه A به همراه اسلواکی، ایرلند شمالی و لوکزامبورگ قرار می‌گیرد، در حالی که تیم شکست‌خورده به گروه I شامل نروژ، اسرائیل، استونی و مولداوی می‌پیوندد.
در حالی که ایتالیا به دنبال اولین پیروزی خود برابر رقیب اروپایی‌اش از زمان نیمه‌نهایی یورو ۲۰۱۲ است، فیفا سه دیدار تاریخی جام جهانی بین این دو تیم را مرور می‌کند.
«بازی قرن»
ایتالیا ۴-۳ آلمان (وقت اضافه)
- گلزنان ایتالیا: روبرتو بونینسینیا (۸)، تارچیزیو بورنیچ (۹۸)، جیجی ریوا (۱۰۴)، جانی ریورا (۱۱۱)
- گلزنان آلمان: کارل هاینز شنلینگر (۹۰)، گرد مولر (۹۴، ۱۱۰)
- محل برگزاری: ورزشگاه آزتکا، مکزیکوسیتی، مکزیک
- تاریخ: ۱۷ ژوئن ۱۹۷۰
نخستین رویارویی این دو تیم در جام جهانی ۱۹۶۲ شیلی بود که با تساوی بدون گل پایان یافت. اما هشت سال بعد، دیداری که به «بازی قرن» شهرت یافت، برگزار شد.
گل از راه دور روبرتو بونینسینیا در دقیقه هشتم به نظر می‌رسید که سرنوشت بازی را تعیین کرده است، اما کارل هاینز شنلینگر در آخرین لحظات بازی گل تساوی را به ثمر رساند. گرد مولر در وقت اضافه دو بار برای آلمان گلزنی کرد، اما ایتالیا با گل‌های تارچیزیو بورنیچ و جیجی ریوا پاسخ داد. در نهایت، جانی ریورا با ضربه‌ای دقیق در دقیقه ۱۱۱ پیروزی ایتالیا را تضمین کرد.
ریورا بعدها درباره این مسابقه گفت:
«من جام باشگاه‌های اروپا را بردم و در جام بین‌قاره‌ای مقابل استودیانتس در بوئنوس آیرس جانمان را به خطر انداختیم. من عاشق فوتبال بودم، هر جا که بازی می‌کردیم. اما وقتی متوجه شدیم که این فقط یک بازی نیست، عظمت آن را درک کردیم. آن شب کشور ایتالیا را متحد کردیم.»
فینال جام جهانی ۱۹۸۲
ایتالیا ۳-۱ آلمان
- گلزنان ایتالیا: پائولو روسی (۵۷)، مارکو تاردلی (۶۹)، آلِساندرو آلتوبلی (۸۱)
- گلزن آلمان: پل برایتنر (۸۳)
- محل برگزاری: ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید، اسپانیا
- تاریخ: ۱۱ ژوئیه ۱۹۸۲
پس از شکست در نیمه‌نهایی ۱۹۷۰، ایتالیا در فینال ۱۹۸۲ فرصت دیگری برای قهرمانی داشت و این بار موفق شد آلمان را شکست دهد.
پائولو روسی، که کفش طلای آدیداس و توپ طلای آدیداس را در این مسابقات کسب کرد، گل نخست را در دقیقه ۵۷ به ثمر رساند. ده دقیقه بعد، مارکو تاردلی گل دوم را زد و با فریاد معروف خود جشن گرفت. آلِساندرو آلتوبلی گل سوم را در دقیقه ۸۱ وارد دروازه کرد تا ایتالیا قهرمان جهان شود، علی‌رغم گل تسلی‌بخش پل برایتنر در دقایق پایانی.
آلتوبلی درباره این بازی گفت:
«بازی در فینال جام جهانی تجربه‌ای است که تعداد کمی از بازیکنان آن را دارند. گل زدن در آن بازی، و از همه مهم‌تر قهرمانی، لحظه‌ای فراموش‌نشدنی است.»
نیمه‌نهایی ۲۰۰۶
ایتالیا ۲-۰ آلمان (وقت اضافه)
- گلزنان ایتالیا: فابیو گروسو (۱۱۸)، آلِساندرو دل‌پیرو (۱۲۰)
- محل برگزاری: ورزشگاه وستفالن، دورتموند، آلمان
- تاریخ: ۴ ژوئیه ۲۰۰۶
پس از چندین مسابقه دوستانه و رقابت‌های اروپایی، این دو تیم بار دیگر در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ روبرو شدند، جایی که ایتالیا در خاک آلمان به برتری رسید.
پس از ۱۱۸ دقیقه بدون گل، آندره‌آ پیرلو توپ را از روی یک کرنر دریافت کرد و با پاس دقیق خود، فابیو گروسو را در موقعیت گل قرار داد. شوت یک‌ضرب او به تور دروازه ینس لمان نشست. در حالی که آلمان تلاش می‌کرد گل مساوی را بزند، آلِساندرو دل‌پیرو با یک گل عالی بازی را به پایان رساند.
دل‌پیرو بعداً گفت:
«در آن لحظه متوجه نبودیم، اما بعد از سال‌ها فهمیدیم که تاریخ‌ساز شده‌ایم. آن جام جهانی ما را از بازیکنان معمولی به اسطوره تبدیل کرد.»
ایتالیا در ادامه با پیروزی ۵-۳ در ضربات پنالتی برابر فرانسه، چهارمین عنوان قهرمانی جهان خود را در برلین کسب کرد.
