ایوان کاویِدِس پس از گلزنی برای اکوادور مقابل کاستاریکا در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، به یک قهرمان ملی فقید ادای احترام کرد؛ با ماسک مرد عنکبوتی.
همه چیز با ادای احترام یک پدر آغاز شد. اوتیلینو تنوریو به همراه پسرش، جوردی، به یک شهربازی رفت. میان ترن‌های هوایی و بازی‌های کارناوالی، ماسک مرد عنکبوتی توجه جوردی را جلب کرد. مرد عنکبوتی قهرمان مورد علاقه‌اش بود. جوردی از توانایی‌های پرشی مرد عنکبوتی و شجاعت و صداقتش شگفت‌زده بود. او همچنین از نحوه تاب خوردن مرد عنکبوتی بین ساختمان‌ها و شوخی‌هایش خوشش می‌آمد.
پدرش آن ماسک را برایش خرید. اینگونه بود که داستان اوتیلینو تنوریو، مرد عنکبوتی گلزنی، آغاز شد. اوتیلینو مهاجمی بسیار قدرتمند با استعدادی بی‌نظیر در گلزنی بود. او اولین حضور حرفه‌ای خود را در باشگاه املک در کشورش تجربه کرد و در کوپا مرکونورته ۲۰۰۱، بهترین گلزن شد. در سال ۲۰۰۳، او به تیم النصر عربستان سعودی پیوست اما به سرعت به کشورش بازگشت و به تیم ال ناسیونال ملحق شد، جایی که تبدیل به ماشین گلزنی شد.
هر بار که تنوریو گل می‌زد، ماسکی را که زیر پیراهن یا جورابش پنهان کرده بود، بیرون می‌آورد و روی صورتش می‌گذاشت. این ماسک تقریباً همیشه مرد عنکبوتی بود. گاهی اوقات، ماسکی شبیه کشتی‌گیرهای لوچا لیبره استفاده می‌کرد. جشن گل او به یک نشان ویژه فوتبال اکوادور تبدیل شده بود.
در مه ۲۰۰۵، او درست پس از ثبت هت‌تریک برای ال ناسیونال در پیروزی ۵-۲ مقابل املک، در یک تصادف رانندگی جان باخت. در آن بازی، او به جای ماسک، یک قلب عروسکی برداشت و هنگام نزدیک شدن به دوربین‌ها فریاد زد: «با عشق!»
پس از مرگ غم‌انگیز تنوریو، سرمربی اکوادور، لوئیس فرناندو سوارز، گفت: «من به انسانش فکر می‌کنم، نه فوتبالیستش. لبخند اوتیلینو، شادی‌اش و تلاش همیشگی‌اش برای آوردن شادی به گروه را به یاد می‌آورم. به توانایی او در ارتباط با مردم فکر می‌کنم.»
کمی بیش از یک سال بعد، اکوادور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به میدان رفت. پس از پیروزی مقابل لهستان در بازی نخست، آن‌ها در بازی دوم خود مقابل کاستاریکا در هامبورگ، تا لحظات پایانی ۲-۰ جلو بودند. درست در همان لحظات بود که ایوان کاویِدِس روی یک پاس عرضی از ادیسون مندز توپ را با یک ضربه دقیق به گل تبدیل کرد.
کاویِدِس، درست مانند تنوریو، ماسک مرد عنکبوتی را از شورت ورزشی‌اش بیرون آورد، آن را به صورتش گذاشت و به سمت گوشه زمین دوید تا جشن بگیرد. ماسک، رنگ‌های زرد، آبی و قرمز پرچم اکوادور را داشت. تمام هم‌تیمی‌هایش برای در آغوش گرفتن او شتافتند.
کاویِدِس، بازیکن سابق املک، پس از مسابقه توضیح داد: «[تنوریو] از بهشت مراقب ماست و شادی را برایمان می‌آورد. او کسی بود که گروه را شاد نگه می‌داشت.»
اکوادور برای اولین بار به مرحله حذفی صعود کرد. آن‌ها در مرحله یک‌هشتم نهایی به انگلیس باختند، اما هیچ‌کس دستاورد تاریخی تیم و به‌ویژه جشن گل کاویِدِس را فراموش نمی‌کند. مهاجم هرگز هم‌تیمی فقید خود، قهرمان واقعی‌اش، را فراموش نکرد.
