با معیارهای جهانی، دریاچهای به وسعت ۱.۳۱ مایل مربع شاید چندان بزرگ به نظر نرسد. اما دریاچه سورواگسواتن (Lake Sørvágsvatn) نهتنها بزرگترین دریاچه در جزایر فارو (Faroe Islands) است، بلکه با ایجاد یک توهم نوری باعث میشود بازدیدکنندگان در معنای واقعی کلمه دیدگاه خود را زیر سؤال ببرند چرا که این پدیده باعث میشود این طور به نظر برسد که گویی دریاچه بالای اقیانوس شناور است.
این دریاچه در جزیره وگار (Vágar)، یکی از ۱۸ جزیرهای که مجمعالجزایر دانمارکی واقع بین ایسلند و اسکاتلند را تشکیل میدهند، قرار دارد و در میان تپههای سبز غلتان که به صخرههای چشمگیر میرسند، بهآرامی قرار گرفته است.
اما اگر از زاویه درست به آن نگاه کنید، فوراً درک خواهید کرد که چرا این مکان به «دریاچهای بالای اقیانوس» معروف شده است. از نظر فنی، این لقب چندان هم بیراه نیست، چرا که آبهای دریاچه به اقیانوس اطلس میریزند. اما آنچه حیرتانگیز است، نحوه قرارگیری چشماندازهاست که باعث میشود دریاچه سورواگسواتن که با نام لیتیسواتن نیز شناخته میشود، واقعاً معلق بر فراز دریا به نظر برسد.
درست مانند پدیده «آبشار آتش» (Firefall) در پارک ملی یوسیمیتی، جایی که نور خورشید از آبشار هورستیل (Horsetail Waterfall) عبور میکند و آن را به شکل شعلههای آتش درمیآورد، یا زمینهای نمک سالار دی اویونی (Bolivia’s Salar de Uyuni) در بولیوی که به خاطر پوشش سفید رنگ خود باعث سردرگمی در تشخیص فاصله و اندازه میشوند، این خطای دید در جزایر فارو نیز صرفاً به زاویه دید و خطهای دید بستگی دارد.
در انتهای دریاچه، آبشاری به ارتفاع ۳۰ متر به نام بوسدالافوسور (Bøsdalafossur) قرار دارد که آب دریاچه را مانند استخر بینهایت طبیعی به اقیانوس اطلس سرازیر میکند. بر جذابیت این منظره، صخره دریایی گیتوسکورادرانگور (Geituskoradrangur) میافزاید که از همان زاویه دید نیز قابل مشاهده است.
مسیر پیادهروی بهسوی این چشمانداز، مسیری آسان است که حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت طول میکشد تا به کوه ترائلانیپا (Trælanípa) برسید. در ابتدای مسیر و در نزدیکی دروازه اصلی، هزینهای برای پیادهروی دریافت میشود.
اگرچه در طول مسیر احساس میکنید کاملاً در آغوش طبیعت قرار گرفتهاید، اما این مکان در واقع بسیار نزدیک به امکانات جزیره است از جمله فقط پنج دقیقه با فرودگاه وگار فاصله دارد و نقطه آغاز مسیر در کنار روستای میدواگور (Miðvágur) قرار دارد.