تلویزیون‌های مجهز به WebOS ساخت LG از یک صفحه اصلی با سه بخش که به اصطلاح تخته نامیده می‌شوند، تشکیل شده است. نخستین تخته با نام «امروز» مشخص شده است و شامل گزینه هایی درخور و مناسب بیننده است. تخته بعدی با نام My Content یا محتواهای من نامگذاری شده و تمامی فایل‌های چند رسانه‌ای به اشتراک گذاری شده از دیگر ابزارهای متصل که شامل تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند است، را نمایش می‌دهد. و سومین تخته مسئول نمایش وب سایت‌ها و سرویس‌های پربازدید توسط کاربر است. امکان افزودن تخته‌های سفارشی سازی شده توسط کاربران به این بخش‌های پیش فرض نیز وجود دارد.
همانند نسخه اصلی WebOS ، نسخه بازسازی شده توسط LG هم بخوبی از قابلیت‌های چندوظیفه گی پشتیبانی می‌کند. کاربران در هر زمانی می‌توانند به نوار منو دست پیدا کنند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به مرور گزینه‌های منو و یا مشاهده محتویات دیگر، بدون ایجاد وقفه در کار فعلی، بپردازند. LG می‌گوید: سوییچ بین سرویس‌ها هم با وجود امکان تشخیص نرم افزارهایی که به تناوب توسط کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرند، بسیار سریع است.
LG امیدوار است که نخستین تلویزیون‌های مبتنی بر WebOS این شرکت تنها آغازی بر این پلت‌فرم باشند و با توجه به مبتنی بودن این پلت‌فرم به HTML و دیگر استانداردهای کدباز، توسعه دهندگان نرم افزاری استقبال خوبی از آن صورت دهند. گرچه این پلت‌فرم خیلی هم شبیه یک پلت‌فرم HTML کد باز نیست.
البته برای جذب توسعه دهندگان؛ ابتدا کاربران باید برای خرید این تلویزیون‌های تمایل خود را نشان دهند. با عرضه تلویزیون‌های هوشمند مبتنی بر این پلت‌فرم در سال ۲۰۱۴ پاسخ این معما هم برای ما روشن خواهد شد.
