بازارها شرکتهایی را که خطرات آبوهوایی و زیستمحیطی را نادیده میگیرند، مجازات میکنند.
در دنیایی که با پیامدهای فزاینده تغییرات آبوهوایی دستوپنجه نرم میکند، شرکتها خود را در یک بزنگاه حیاتی میبینند. مطالعه جدیدی بر پیامدهای مالی خطرات آبوهوایی برای کسبوکارها تأثیر گذاشته است و شکاف عمیقی را بین شرکتهایی که به طور پیشگیرانه این خطرات را مدیریت میکنند و آنهایی که وانمود میکنند این تهدیدهای قریبالوقوع را نمیبینند، نشان میدهد.
این تحقیق که توسط آقای چینگ لی، استادیار بالینی دانشکده کسبوکار وارینگتون دانشگاه فلوریدا و یوهوا تانگ، استاد وابسته امرسون-مریل لینچ انجام شده است، متن مکالمات کنفرانس درآمدی نزدیک به 5000 شرکت سهامی عام ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کرد.
پژوهشگران از طریق تکنیکهای نوآورانه تحلیل متنی، معیارهایی برای سنجش میزان مواجهه شرکتها با خطرات فیزیکی آبوهوا مانند توفانها و آتشسوزیها و همچنین «خطرات گذار» مرتبط با تغییر جهانی به سمت یک اقتصاد کمکربن توسعه دادند.
سرمایهگذاران شرکتهایی را که ریسکهای آبوهوایی را میپذیرند، مجازات میکنند
یافتههای این مطالعه تصویری قانعکننده از واکنش بازار به خطرات آبوهوایی ارائه میدهد. شرکتهایی که با ریسکهای گذار بالایی مواجه هستند، مانند شرکتهایی که ناشی از مقررات انتشار آلایندهها هستند، تمایل دارند توسط سرمایهگذاران با تخفیف ارزشگذاری شوند.
همانطور که چینگ لی توضیح میدهد، «در سالهای اخیر، توجه کلی سرمایهگذاران به تغییرات آبوهوایی افزایشیافته است. همانطور که تحقیقات ما نشان میدهد، به نظر میرسد شرکتهایی که با ریسک گذار بالایی مواجه هستند توسط بازارها مجازات میشوند.»
بااینحال، این تخفیف ارزشگذاری برای شرکتهایی که به طور فعال برای تطبیق مدلهای کسبوکار خود و کاهش اثرات آبوهوایی تلاش میکنند، اعمال نمیشود.
این شرکتهای پیشرو تعهد خود را نسبت به نوآوری پایدار نشان میدهند و حتی با افزایش ریسکهای گذار، هزینههای تحقیقاتی خود را حفظ میکنند.
استراتژیهای پیشگیرانه در مقابل غیرفعال
این مطالعه بر تضاد شدید بین استراتژیها و نتایج شرکتهای پیشرو و غیر پیشرو تأکید میکند.
یوهوا تانگ خاطرن میگوید: «شکاف در استراتژیها و نتایج بین شرکتهای پیشرو و غیرپیش پیشرو، کاملاً مشهود است.»
وی گفت: «به نظر میرسد شرکتهایی که در مورد آسیبپذیریهای آبوهوایی خود شفاف هستند، اما همچنین واکنشهای ملموسی برای کاهش این خطرات نشان میدهند، توسط بازارها پاداش میگیرند.»
درحالیکه شرکتهای پیشرو روی راهحلهای پایدار و فناوریهای سبز سرمایهگذاری میکنند، همتایان غیرفعال آنها اغلب با مواجهه بیشتر با آبوهوا به کاهش بودجه تحقیق و توسعه و مشاغل متوسل میشوند.
این رویکرد کوتهبینانه میتواند به طور بالقوه رقابتپذیری بلندمدت آنها را در چشماندازی که به سرعت در حال تغییر است، تضعیف کند.
سرمایهگذاران خواستار افشای خطرات آبوهوایی از سوی شرکتها هستند
یافتههای این مطالعه در زمانی به دست میآید که سرمایهگذاران، تنظیمکنندهها و فعالان محیطزیست به طور فزایندهای شرکتها را تحتفشار قرار میدهند تا خطرات آبوهوایی خود را بهصورت عمومی افشا کنند.
در سال 2024، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) قوانین جدیدی را اجرا کرد که شرکتهای سهامی عام را ملزم میکند تا خطرات ناشی از تأثیرات تغییرات آبوهوایی و در برخی موارد، انتشار گازهای گلخانهای خود را گزارش دهند.
این فشار برای شفافیت بر اهمیت فزاینده ارزیابی ریسک آبوهوا در تصمیمات سرمایهگذاری آگاهانه تأکید میکند.
ازآنجاییکه سرمایهگذاران بیشتر با پیامدهای مالی بالقوه تغییرات آبوهوایی هماهنگ میشوند، شرکتهایی که نتوانند به این خطرات رسیدگی کنند، ممکن است در جذب سرمایه با مشکل مواجه شوند.
تطبیق با خطرات آبوهوایی میتواند ارزشگذاریها را افزایش دهد
درحالیکه تطبیق با خطرات آبوهوایی فیزیکی و گذار برای کسبوکارها هزینههایی به همراه دارد، این مطالعه نشان میدهد که تلاشهای پیشگیرانه میتواند در واقع ارزشگذاریها و آمادگی را افزایش دهد.
شرکتها با نشاندادن تعهد به عملیات پایدار و کاهش فعالانه خطرات آبوهوایی، میتوانند خود را در نظر سرمایهگذارانی که به طور فزایندهای ملاحظات آبوهوایی را در اولویت قرار میدهند، به طور مطلوبی قرار دهند.
باتوجهبه چالشهایی که تغییرات آبوهوایی ایجاد میکند، شرکتها باید به هزینه واقعی نادیدهگرفتن این خطرات پی ببرند.
شرکتها با اتکا به شفافیت، نوآوری و استراتژیهای پیشگیرانه، نهتنها میتوانند از سود خود محافظت کنند، بلکه میتوانند به آیندهای پایدارتر و انعطافپذیرتر برای همه کمک کنند.
مطالب بیشتر در مورد شرکتها و تغییرات آبوهوایی
باتوجهبه نیاز فوری به رسیدگی به تغییرات آبوهوایی، شرکتها خود را در خط مقدم این نبرد حیاتی میبینند.
همانطور که در بالا گفته شد، مسئولیت شرکتها فراتر از صرفاً انطباق با مقررات است. این امر مستلزم رویکردی پیشگیرانه برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای، اتخاذ عملیات پایدار و هدایت نوآوری در فناوریهای پاک است.
کاهش ردپای کربن یک ضرورت شرکتی است
شرکتها باید برای کاهش ردپای کربن خود اقدامات قاطعانهای انجام دهند. این شامل انجام ارزیابیهای دقیق از عملیات آنها، شناسایی مناطق با انتشار بالا و اجرای استراتژیهایی برای کاهش آنها میشود.
شرکتها باید در فناوریهای راندمان انرژی سرمایهگذاری کنند، زنجیرههای تأمین خود را بهینهسازی کنند و به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر حرکت کنند.
شرکتها با تعیین اهداف بلندپروازانه برای کاهش انتشار و گزارش منظم پیشرفت، تعهد خود را به آیندهای کمکربن نشان میدهند.
پذیرش عملیات پایدار
پایداری دیگر فقط یک کلمه کلیدی نیست. این یک ضرورت استراتژیک است. شرکتهایی که عملیات پایدار را اتخاذ میکنند نهتنها به مبارزه با تغییرات آبوهوایی کمک میکنند، بلکه مزیت رقابتی نیز به دست میآورند.
با ادغام پایداری در عملیات اصلی خود، شرکتها میتوانند هزینهها را کاهش دهند، راندمان منابع را بهبود بخشند و شهرت برند خود را ارتقا دهند.
عملیات پایدار همچنین با مصرفکنندگان آگاه از محیطزیست که به طور فزایندهای محصولات و خدمات دوستدار محیطزیست را در اولویت قرار میدهند، طنینانداز میشود.
قدرت تحقیق و توسعه شرکتها
شرکتها پتانسیل عظیمی برای هدایت نوآوری در فناوریهای پاک دارند. شرکتها با سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه میتوانند راهحلهای ابتکاری برای کاهش تغییرات آبوهوایی ایجاد کنند.
از ذخیرهسازی انرژی تجدیدپذیر تا جذب و ذخیرهسازی کربن، نوآوریهای هدایتشده توسط شرکتها میتوانند گذار به یک اقتصاد کمکربن را تسریع کنند.
همکاری بین شرکتها، دانشگاهها و دولتها میتواند تأثیر این تلاشهای نوآورانه را بیشتر تقویت کند.
جلب مشارکت ذینفعان برای رویکردی مشارکتی
مسئولیتپذیری مؤثر شرکتها مستلزم تعامل با طیف وسیعی از ذینفعان است. شرکتها باید به طور فعال با سیاستگذاران، سازمانهای غیردولتی و جوامع محلی برای توسعه استراتژیهای جامع تغییرات آبوهوایی همکاری کنند.
شرکتها با ترویج گفتگوی باز و شفافیت میتوانند اعتماد ایجاد کنند و اطمینان حاصل کنند که اقدامات آنها با نیازها و انتظارات جامعه همسو است.
جلب مشارکت کارکنان در ابتکارات پایداری همچنین میتواند فرهنگ مدیریت محیطزیست را در درون سازمان تقویت کند.
رهبری با مثال باعث ایجاد اثر موجی میشود
شرکتها قدرت رهبری با مثال و الهامبخشی به تغییر در سراسر صنایع را دارند. هنگامی که شرکتهای برجسته گامهای جسورانهای برای مقابله با تغییرات آبوهوایی برمیدارند، الگویی برای دیگران ایجاد میکنند تا از آن پیروی کنند.
شرکتها میتوانند با به اشتراک گذاشتن بهترین عملیات، ترویج سیاستهای مترقی و همکاری با همتایان خود در صنعت، یک اثر موجی ایجاد کنند که پاسخ جهانی به تغییرات آبوهوایی را تسریع میکند.
در خلاصه، مسئولیت شرکتها یک مؤلفه حیاتی در مبارزه با تغییرات آبوهوایی است. با کاهش ردپای کربن، اتخاذ عملیات پایدار، هدایت نوآوری، جلب مشارکت ذینفعان و رهبری با مثال، شرکتها میتوانند نقش محوری در شکلدهی به آیندهای پایدار ایفا کنند.
با افزایش خطرات، ضروری است که شرکتها گامبهگام بردارند و برای مقابله مستقیم با بحران آبوهوا اقدام قاطعانه انجام دهند.
مطالعه کامل در مجله Review of Financial Studies منتشر شده است.