مگالودون برای نسل‌ها مورد توجه و جذابیت انسان‌ها بوده است. دندان‌های عظیم و بقایای پراکنده اسکلت زمانی به تصاویری از یک شکارچی ضخیم و بزرگ منجر می‌شد، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهند که مگالودون بلندتر و باریک‌تر از ظاهر کلاسیک کوسه سفید بزرگ است که بسیاری از ما تصور می‌کردیم.
فیلیپ استرنز، که دکترای خود را از دانشگاه کالیفرنیا ریورساید گرفته و اکنون در زمینه حفاظت از کوسه‌ها فعالیت می‌کند، به کشف نگاهی تازه به مگالودون کمک کرده است.
او و تیمی بین‌المللی مهره‌های ستون فقرات را بررسی و آن‌ها را با بیش از صد گونه کوسه مدرن و باستانی مقایسه کردند تا اطلاعات بیشتری در مورد شکل و سبک شنا کردن این شکارچی منقرض شده به دست آورند.
بلند، لاغر و مناسب برای سفر
تیم تحقیقاتی به جای اتکا به اندازه دندان‌ها، بدن مگالودون را به بخش‌هایی تقسیم کرده و اندازه‌گیری کردند.
این رویکرد به محققان کمک کرد تا سر، تنه و دم را به شکلی متعادل‌تر برآورد کنند و تصویری از کوسه‌ای با طول حدود ۸۰ فوت از سر تا دم ارائه دهند.
کارشناسان تخمین زدند که وزن مگالودون‌ها حدود ۹۴ تن بوده که در بسیاری جهات مشابه با یک نهنگ بزرگ است.
با این حال، این وزن در طول یک بدن بلندتر توزیع شده بود، به گونه‌ای که این کوسه می‌توانست با مقاومت کمتری نسبت به یک شکل کوتاه‌تر و پهن‌تر حرکت کند.
دورنمای جدید از شکل مگالودون
محققان بدن مگالودون را بیشتر شبیه به نسبت‌های یک کوسه لیمویی توصیف کرده‌اند.
این مطالعه نشان می‌دهد که مگالودون دارای تنه‌ای باریک‌تر و انحنای صاف‌تری بوده که برای سفر در مسافت‌های طولانی بدون صرف انرژی بیش از حد مناسب بوده است.
فیلیپ استرنز می‌گوید: «این مطالعه دقیق‌ترین تحلیل از اندازه و شکل بدن مگالودون تا به امروز است.» این بدان معناست که تصاویر قدیمی با شکم‌های گرد نیاز به به‌روزرسانی دارند.
تیم هایام، زیست‌شناس دانشگاه کالیفرنیا ریورساید، می‌گوید: «هنگام شنا، بهتر است با سر حرکت کنید، زیرا این کار کارآمدتر از هدایت با شکم است.»
به بیان دیگر، شکل بلند و استوانه‌ای می‌تواند به کاهش مقاومت آب کمک کند، مشابه با شناگران ماهر.
هایام اضافه کرد: «فیزیک شنا محدودیت‌هایی را بر ضخامت یا کشیدگی شکارچیان عظیم ایجاد می‌کند و این محدودیت‌ها تکامل شناگران بزرگ را هدایت می‌کند.»
تعادل سرعت و استقامت در مگالودون
بسیاری از شکارچیان بزرگ اقیانوس از انفجارهای سریع برای شکار استفاده می‌کنند و سپس به حالت آرام‌تر بازمی‌گردند.
شکل مگالودون نیز با این الگو مطابقت دارد و به او سرعت کروز میان‌رده و در عین حال قدرت کافی برای حمله ناگهانی می‌داد.
کوسه‌های سفید بزرگ در مسافت‌های کوتاه سریع هستند، اما به اندازه نهنگ‌های بزرگ در مسافت‌های طولانی اقتصادی عمل نمی‌کنند.
یک مگالودون کشیده‌تر احتمالاً سرعت متوسطی با سبک شنای مداوم و کارآمد در مسافت‌های وسیع داشته است.
اندازه زمان تولد و شکار
استرنز می‌گوید: «کاملاً ممکن است که بچه مگالودون‌ها از همان ابتدای تولد پستانداران دریایی را شکار می‌کرده‌اند.» این مطالعه همچنین اندازه نوزادان مگالودون را هنگام ورود به اقیانوس بررسی کرده است.
اگر چنین باشد، این بچه‌ها از روز اول ترسناک بودند، احتمالاً حدود ۱۳ فوت طول داشتند که تقریباً هم‌اندازه یک کوسه سفید بزرگ بالغ است و به آن‌ها از ابتدا در برابر طعمه‌های کوچکتر برتری می‌داد.
شباهت مگالودون به کوسه‌های لیمویی
کوسه‌های لیمویی مدرن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به آرامی در آب حرکت کنند و در عین حال بتوانند برای کمین سرعت کافی را ایجاد کنند.
گروه تحقیقاتی شباهت‌هایی را در الگوی مهره‌های مگالودون و کوسه‌های لیمویی شناسایی کردند که نشان می‌دهد این غول منقرض شده با بدنی مشابه با کارآمدی در سفر ترکیب شده است.
تحلیل‌ها نشان داد که مگالودون برخلاف تصور رایج، بیشتر شبیه به کوسه سفید بزرگ نبوده و دارای بدنی باریک‌تر و متناسب‌تر بوده است.
سرعت و تکامل کوسه‌ها
در ماهیان عظیم، شکل بیشتر از اندازه بر کارایی شنا تأثیر دارد. ضخامت زیاد می‌تواند مقاومت ایجاد کند، اما تنه صاف‌تر به عبور آب کمک می‌کند.
کوسه‌های نهنگی و کوسه‌های غول‌پیکر نیز نشان می‌دهند که اندازه بزرگ همیشه به معنی حرکت دست‌وپاگیر نیست. طراحی مگالودون به عنوان نمونه‌ای از مهندسی مشابه، اما در مقیاسی حتی بزرگ‌تر، مورد اشاره محققان قرار گرفته است.
شکل مناسب بدن ممکن است کلید موفقیت مگالودون در شکار در زیستگاه‌های وسیع بوده باشد.
طراحی مگالودون و تکامل اقیانوس
درک جدید از مگالودون نشان‌دهنده دینامیک گسترده‌تری در اقیانوس است. حیوانات بزرگ اغلب الگوهای تکراری در شکل بدن دارند، چه کوسه باشند و چه نهنگ.
اگرچه سرعت و استقامت متفاوت است، اما همگی به اصول کاهش مقاومت آب پایبند هستند. این طراحی مشترک از میلیون‌ها سال تاریخ مهره‌داران منعکس می‌شود.
