وقتی ارزش در برابر قیمت یک اولویت اصلی در فناوری باشد، چند نام خاص به ذهن خطور می‌کنند، و پوکو حتماً باید در صدر این لیست باشد. برند اقتصادی شیائومی به‌طور مداوم گوشی‌های هوشمند ارزانی ارائه می‌دهد که ارزش هیجان‌زدگی دارند و اغلب ویژگی‌ها یا طراحی‌هایی را ارائه می‌کنند که معمولاً برای آن‌ها باید هزینه بیشتری پرداخت کنید.
پوکو X7 پرو (با قیمت شروع از ۳۰۹ پوند) جدیدترین مدل است که صفحه‌نمایش تخت و لبه‌هایی را که توسط پرچمداران اپل محبوب شده‌اند، به یک گوشی اندرویدی با قیمتی حدود یک‌چهارم می‌آورد. پردازنده جدید مدیاتک، دوربینی با تثبیت‌کننده اپتیکال و صفحه‌نمایش OLED پررنگ نیز باید انتظارات شما از یک گوشی ارزان‌قیمت را بازتعریف کنند. البته این فقط نیمی از داستان است – یک مدل ارزان‌تر به نام پوکو X7 (با قیمت شروع از ۲۴۹ پوند) نیز عرضه شده که ظاهر و مشخصات متفاوت خود را دارد.
پس کدام‌یک ارزش بیشتری دارد و آیا هیچ‌کدام می‌توانند عنوان “سرقت واقعی در دنیای گوشی‌های هوشمند” را به خود اختصاص دهند؟
طراحی و ساخت: ظاهری چرمی شیک
بسیاری از برندهای چینی گوشی‌های خود را برای بازار جهانی با نام دیگری عرضه می‌کنند و پوکو نیز از این قاعده مستثنی نیست. پوکو X7 پرو در واقع همان Redmi Turbo 4 مخصوص بازار چین است که با طراحی جدید – یا بهتر بگوییم، پشت چرمی گیاهی – عرضه می‌شود.
در اینجا باید اعتراف کنم که طراحی دو رنگ و مواد بافت‌دار پوکو از شیشه ساده پشت Redmi بسیار جذاب‌تر است (حتی اگر فقط عکس‌های آن را دیده باشم). طرح زرد و مشکی به وضوح نشان می‌دهد که این یک گوشی پوکو است، حتی قبل از اینکه لوگوی کوچک آن در گوشه را ببینید. پوشش چرمی مصنوعی نیز در طول آزمایش من اثر انگشت را به خوبی مقاوم نگه داشت. قاب تخت پلاستیکی مشکی است، اما از نوعی که حس خیلی ارزان ندارد.
نسخه‌های مشکی و سبز این گوشی از پنل‌های پشتی پلاستیکی استفاده می‌کنند که کمی نازک‌تر و سبک‌تر هستند، اما به نظر من همیشه نسخه چرمی گیاهی را ترجیح می‌دهم. این طراحی به گوشی شخصیتی می‌بخشد که در بسیاری از گوشی‌های امروزی، حتی در انتهای دیگر طیف قیمتی، گم شده است.
صفحه‌نمایش ۶.۶۷ اینچی X7 پرو وزنی اطمینان‌بخش دارد؛ انگشتان شما به طور طبیعی به کلیدهای پاور و تنظیم صدا در کناره هدایت می‌شوند؛ و فاصله کم بیرون‌زدگی دو لنز دوربین پشتی باعث شد هیچ مشکلی در جیب گذاشتن گوشی نداشته باشم.
خوشحالم که پوکو به جای حسگر اثر انگشت کناری از حسگر زیر نمایشگر استفاده کرده است، که به نظر من اولین نشانه‌ای است که نشان می‌دهد یک گوشی با بودجه کم ساخته نشده است. این حسگر به خوبی کار کرد و اثر انگشت‌ها را به سرعت و دقت سایر رقبا در این محدوده قیمتی تشخیص داد. قابلیت تشخیص چهره نیز وجود دارد، اما فقط برای باز کردن قفل صفحه است و با اپلیکیشن‌های بانکی امن‌تر کار نمی‌کند.
بلستر IR در غرب بیشتر به‌عنوان یک ویژگی جانبی محسوب می‌شود، جایی که برنامه‌ها و تجهیزات متصل حاکم هستند، اما پوکو برای افزودن محافظت IP68 در برابر گردوغبار و آب امتیاز بالایی کسب می‌کند – که برای اولین بار در محصولات این شرکت ارائه شده است. بسیاری از گوشی‌های اقتصادی همچنان به استاندارد IP65 محدود می‌شوند، درحالی‌که اینجا گوشی در برابر غوطه‌وری‌های تصادفی و همچنین باران مقاوم است.
صفحه‌نمایش و صدا: جادوی تخت
به نظر می‌رسد پوکو از انبار قطعات شیائومی استفاده کرده است؛ زیرا X7 پرو صفحه‌نمایشی بسیار مشابه Xiaomi 14T Pro دارد: ۶.۶۷ اینچی با وضوحی بهتر از Full HD. اگر این درست باشد، جای شکایتی نیست، چون یعنی شما یک صفحه‌نمایش OLED با نرخ نوسازی تطبیقی ۱۲۰ هرتز برای تصاویر تأثیرگذار و پیمایش روان دریافت می‌کنید.
پوکو حتی یک قدم جلوتر رفته و از محافظ Gorilla Glass 7i استفاده کرده است، بنابراین باید در برابر خراش‌ها و ساییدگی‌ها مقاوم باشد. در طول چند هفته آزمایش، هیچ علامت ماندگاری مشاهده نکردم، اگرچه محافظ صفحه‌نمایش از پیش نصب‌شده نیز کمک کرده است.
روشنایی این گوشی به حداکثر ۳۲۰۰ نیت می‌رسد که از ۴۰۰۰ نیت Xiaomi 14T Pro کمتر است – اما هیچ‌کدام بازتاب‌دهنده روشنایی واقعی در دنیای واقعی نیستند. در آزمایش من، صفحه‌نمایش به اندازه‌ای روشن بود که بتوانم در فضای باز بدون نیاز به ریزبینی استفاده کنم، حتی برای دقایق کمی که در زمستان این قسمت از جهان آفتاب دارد. پوکو X7 حداکثر روشنایی ۳۰۰۰ نیت دارد، اما در سایر موارد تقریباً با مدل پرو برابری می‌کند.
دوربین‌ها: دست‌های ثابت
دوربین‌های پشت پوکو X7 پرو دو روی یک سکه هستند. لنز اصلی یک حسگر ۵۰ مگاپیکسلی سونی با دیافراگم وسیع f/1.5 و تثبیت‌کننده نوری تصویر دارد – به عبارت دیگر، از نظر سخت‌افزاری بالاتر از سطح قیمت خود قرار دارد. از سوی دیگر، دوربین فوق عریض آن یک واحد ۸ مگاپیکسلی با دیافراگم f/2.2 است.
کاملاً مشخص است که دوربین فوق عریض در تمامی شرایط نوری عملکرد ضعیف‌تری دارد، با دامنه دینامیکی کمتر و جزئیات نرم‌تر – هرچند رنگ‌ها و نوردهی تا حد زیادی با دوربین اصلی همخوانی دارند. با نداشتن قابلیت فوکوس ماکرو، این دوربین فقط زمانی کاربرد دارد که بخواهید نمای بیشتری از سوژه را در کادر بگنجانید، و نتایج برای اشتراک‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی کافی هستند. با این حال، دوربین فوق عریض ۵۰ مگاپیکسلی گوشی Nothing Phone 2a عملکرد بسیار بهتری دارد.
دوربین اصلی در همه زمینه‌ها عملکرد بهتری ارائه می‌دهد، با دامنه دینامیکی بیشتر، پردازش HDR بهتر، جزئیات بیشتر در زوم، و رنگ‌های واقعی. قابلیت جدید Motion Capture عکاسی از سوژه‌های در حال حرکت را آسان‌تر کرده است و عکس‌های ۲ برابری با استفاده از برش حسگر کیفیت مناسبی دارند. همچنین، در عکس‌های نزدیک عمق میدان خوبی به دست می‌آید؛ هرچند نمی‌توانید به اندازه گوشی‌هایی با فوکوس ماکرو نزدیک شوید، اما کیفیت عکس‌ها به وضوح بهتر از دوربین‌های ماکروی با وضوح پایین در گوشی‌های ارزان‌قیمت دیگر است.
صحبت از گوشی‌های دیگر، پوکو X7 معمولی یک دوربین ۲ مگاپیکسلی ماکرو به این مجموعه اضافه می‌کند. این دوربین صرفاً برای جلب توجه افرادی که به تعداد لنزها اهمیت می‌دهند طراحی شده، نه کیفیت عکس‌ها، و در طول تست حتی یک بار هم از آن استفاده نکردم.
بهتر است در شب از زوم خودداری کرده و دست خود را ثابت نگه دارید تا گوشی بتواند نور بیشتری جذب کند. جزئیات در مقایسه با گوشی‌های رده بالاتر سریع‌تر کاهش می‌یابد و نویز زودتر وارد تصویر می‌شود. گوشی Pixel 8a گوگل همچنان انتخاب برتر من برای دوربینی در بازه قیمتی زیر ۵۰۰ پوند است، اما فاصله به طرز چشمگیری کاهش یافته است.
تجربه نرم‌افزاری: میراث خانوادگی
هرچند که نام پوکو روی این گوشی حک شده است، اما بخش نرم‌افزاری آن مدیون شرکت مادر یعنی شیائومی است. رابط کاربری HyperOS این گوشی تقریباً مشابه رابط Xiaomi 14T Pro عمل می‌کند، با ویژگی‌هایی که از iOS الهام گرفته‌اند. برای مثال، نوتیفیکیشن‌ها و تنظیمات سریع به دو منوی جداگانه تقسیم شده‌اند، به طور پیش‌فرض کشوی برنامه وجود ندارد (هرچند در تنظیمات اولیه می‌توانید آن را فعال کنید) و چندین اپلیکیشن از برند خود شیائومی نصب شده‌اند.
در ابتدا، تعداد زیاد میانبرها کمی گیج‌کننده بود؛ تعداد اپلیکیشن‌هایی که می‌توان آن‌ها را bloatware نامید به بیش از ۱۰ عدد می‌رسید، اما خوشبختانه فضای زیادی از حافظه داخلی ۵۱۲ گیگابایتی را اشغال نمی‌کردند و حذف آن‌ها آسان بود. برخی دیگر از برنامه‌های پیش‌فرض تلاش زیادی برای فروش تم‌های صفحه اصلی می‌کنند.
هوش مصنوعی حتی در گوشی‌های ارزان‌قیمتی مانند این مورد نیز به چشم می‌خورد. شما اپلیکیشن‌های یادداشت و ضبط صدای مبتنی بر AI شیائومی، دستیار صوتی Gemini و ابزارهای ویرایش مبتنی بر هوش مصنوعی در اپلیکیشن گالری را دریافت می‌کنید. هرچند این قابلیت‌ها در حد تلاش‌های گوگل و سامسونگ نیستند، اما همچنان مفید هستند.
نکته‌ای که قابل توجه است این است که پوکو هیچ تضمینی برای دریافت آپدیت ارائه نکرده، و احتمالاً این گوشی همان دو نسخه اصلی اندروید را دریافت خواهد کرد که مدل‌های قبلی دریافت کرده‌اند. این موضوع دیگر قابل قبول نیست، زیرا گوشی‌های اقتصادی رقیب حداقل سه سال به‌روزرسانی ارائه می‌دهند – و برای گوشی‌هایی با وعده پنج یا حتی هفت سال پشتیبانی نیازی به پرداخت هزینه خیلی بیشتر نیست.
عملکرد و عمر باتری: پیشرو در سرعت
این اولین گوشی است که از چیپست Dimensity 8400 Ultra استفاده می‌کند. مدیاتک و شیائومی به طور مشترک روی این چیپ کار کرده‌اند، درست مانند همکاری کوالکام با سامسونگ برای نسخه‌های ویژه Snapdragon. این چیپ هشت هسته‌ای، از نظر عملکرد به پرچمداران فعلی نزدیک است.
تست‌های Geekbench نشان دادند که این گوشی امتیازهای ۱۶۵۰ و ۶۵۲۹ را در بخش‌های تک‌هسته‌ای و چند‌هسته‌ای کسب می‌کند، که نشان می‌دهد مدیاتک در انجام کارهای چند‌نخی از اسنپدراگون، اگزینوس و تنسور بهتر عمل می‌کند – و این گوشی با مدل‌های میان‌رده سال گذشته رقابت می‌کند.
استفاده روزمره کاملاً روان بود، که بخشی از آن به ۱۲ گیگابایت رم بازمی‌گردد. اپلیکیشن‌ها به سرعت باز می‌شدند، پاسخ‌گویی گوشی آنی بود و در مالتی‌تسکینگ هم مشکلی وجود نداشت. تنها مشکلی که داشتم این بود که HyperOS برنامه‌ها را زودتر از دیگر گوشی‌ها به حالت خواب عمیق می‌برد، اما بازگشت آن‌ها بسیار سریع بود.
بازی‌ها نیز روان اجرا شدند. بازی Streets of Rage 4 با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه و حداکثر جزئیات به خوبی اجرا شد. بازی سنگین‌تر Alien: Isolation جزئیات را پایین‌تر آورد و نرخ فریم کمتر شد، اما اینکه چنین گوشی اقتصادی همچنان بتواند این بازی را اجرا کند قابل توجه است.
باتری بزرگ ۶۰۰۰ میلی‌آمپر‌ساعتی گوشی به راحتی دو روز دوام می‌آورد و سرعت شارژ ۹۰ واتی نیز زمان انتظار را کوتاه می‌کند.
نتیجه‌گیری:
گوشی Poco X7 Pro با سخت‌افزاری قدرتمند، طراحی جذاب، دوربین قابل‌قبول و عمر باتری خوب، یکی از بهترین گزینه‌های اقتصادی است. البته رقبایی مانند Nothing Phone 2a با دوربین‌های بهتر و طراحی متمایز وجود دارند، اما این گوشی همچنان انتخابی عالی در بازه قیمتی خود است.
این گوشی از طراحی مدرن بهره می‌برد، عملکرد و فضای ذخیره‌سازی مناسبی را ارائه می‌دهد و نسبت به قیمت، عکس‌های قابل قبولی می‌گیرد. پوکو X7 پرو همچنان به روند عرضه گوشی‌های اقتصادی جذاب توسط این برند ادامه می‌دهد.
نکات مثبت:
- طراحی صفحه‌نمایش و لبه‌های تخت که در حال حاضر بسیار پرطرفدار است
- باتری بزرگ و عملکرد بسیار قابل قبول
- دوربین اصلی نسبت به قیمت عملکرد خوبی دارد
نکات منفی:
- تعداد زیاد اپلیکیشن‌های از پیش نصب‌شده
- دوربین فوق عریض ۸ مگاپیکسلی عملکرد ضعیفی دارد
