هواپیمای Mooney با موتور PFM 3200 در بین هواپیماییان افسانه‌ای است. همه آنها این «پورشه آسمان» را می‌خواهند – و امروز فقط پنج فروند از آنها در سراسر جهان قابل پرواز هستند. ما فرصت فوق‌العاده‌ای برای سوارشدن به یکی از آنها داشتیم.
اوه، صدای موتور بوکسور غیر قابل اشتباه است. اما چه حس متفاوتی در این محیط ارائه می‌دهد! ملخ سه پره با صدای وزوز هوا را می‌شکافد و از جلو می‌کشد به‌جای اینکه از عقب فشار دهد. با راه‌رفتن دراز و کمی متزلزل، از Hangar II فرودگاه Paderborn خارج می‌شویم. ابتدا به‌آرامی، سپس با سرعت بیشتری، Mooney M20L PFM (موتور هواپیمای پورشه یا “Porsche-Flugmotor” در آلمانی اصلی) در امتداد باند فرودگاه می‌غلتد. تنها با ۷۴ دسی‌بل، برای کلاس خود بسیار آرام، هواپیما پس از تنها ۴۰۰ متر بلند می‌شود – این تمام چیزی است که برای بلندشدن از زمین با وزن برخاست کمی کمتر از ۹۰۰ کیلوگرم به همراه چهار سرنشین نیاز دارد.
خلبان مکس شوارتز آرام به نظر می‌رسد و جای تعجب ندارد، با آب‌وهوای ایده‌آل و هندلینگ عالی ماشین، همراه با سهولت عملیاتی که هم‌تراز با رانندگی با ماشین است. فقط یک اهرم عملیاتی برای سه عملکرد وجود دارد. دریچه گاز، تنظیم پروانه و کنترل مخلوط بسته به ارتفاع. در هواپیماهای معمولی در همان دوره، خلبان باید هر کدام را جداگانه کنترل کند.
در زیر بزرگراه A44 قرار داریم: ما تمام مسیر تا سقف سرویس حدود ۷۶۰۰ متری بالا نمی‌رویم – پایپر عکاس باید بتواند همگام شود.
هواپیمای کوچک پایپر عکاس اکنون نزدیک شده است. این لحظه‌ای است که هر خلبانی آرزوی آن را دارد: عکاسی از یک Mooney با موتور PFM در یک محیط هوایی به هوا. این روز برای کتاب‌های تاریخ هوانوردی نیز هست، زیرا تنها تعداد کمی از Mooney PFM ساخته شده‌اند: در مجموع فقط ۴۰ فروند. اکثر آنها مدت‌هاست که اوراق شده‌اند، به‌طوری‌که تنها حدود پنج فروند از آنها در سراسر جهان هنوز برای پرواز مناسب هستند. آنچه در دهه ۱۹۹۰ به‌عنوان دومین ستون اصلی پورشه در نظر گرفته شده بود، به گفته هاینز دورش، مدیر توسعه پورشه در آن زمان، تنها پس از شش سال به پایان رسید. اولین PFM در سال ۱۹۸۴ برای عملیات پرواز تأیید شد و به دنبال آن اولین Mooney در سال ۱۹۸۸. همه چیز در سال ۱۹۹۰ به پایان رسید. اما فرود سخت پروژه در آن زمان به دلیل اشتباهات پورشه نبود.
از طرف خودش، شوارتز ما را به‌آرامی پایین می‌آورد. ما از طریق در باریک سمت راست خارج می‌شویم، روی بال و یک پله پایین می‌آییم. در داخل، این پورشه پرنده تقریباً به‌اندازه یک گلف Mk2 جادار است. اما صندلی‌ها راحت‌تر هستند و نماها بهتر است. همچنین نگاهی زیر کاپوت و دیدن انحنای فن خنک‌کننده موتور ۹۱۱ در مقابل شما سورئال است.
Hangar II، Paderborn: یکی از معدود هواپیماهای Mooney Porsche که حدود ۴۰ فروند از آنها بین ساله‌ای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ ساخته شده است.
اولف مولر، دوست شرکت، طراح، معمار و علاقه‌مند به پورشه، کسی است که این قرار را در وهله اول ممکن کرد و دیرک سادلووسکی، صاحب موونی و بنیان‌گذار Hangar II در فرودگاه Paderborn را متقاعد کرد که شرکت کند. سادلووسکی یک کارآفرین است و در صنعت مبلمان کارکرده است، اما سال‌ها پیش رؤیای بسیار خاصی را تحقق بخشید. نه، رؤیای پرواز – اگرچه او آن را هم تیک زده است – بلکه رؤیای ساختن یک پورشه.
کمال فنی همراه با ظاهری کلاسیک
او از کودکی عاشق ماشین‌های پورشه بوده است. او در کنار بزرگراه A44 که به‌تازگی ساخته شده بود، روی چمن خم می‌شد و منتظر می‌ماند تا یکی از آنها عبور کند. شرکت او در مرمت مدل‌های کلاسیک پورشه و همچنین ساخت خودروهای سفارشی برای مشتریان تخصص دارد. سادلووسکی کمال فنی را در کنار استایل کلاسیک دوست دارد. اما امروز قرار است در مورد PFM 3200 صحبت کنیم که – شایسته پورشه – یک افسانه مطلق در بین علاقه‌مندان به هوانوردی است.
سادلووسکی چند سال پیش Mooney 1988 خود را در کانکتیکات پیدا کرد و آن را از طریق کانادا، آلاسکا، گرینلند، ایسلند، جزایر فارو و اسکاتلند به آلمان منتقل کرد. او با آه می‌گوید: «دوست داشتم خودم این کار را انجام دهم، اما وقت نداشتم». اما او قبلاً بسیاری از هواپیماهای تاریخی دیگر را از طریق همین مسیر به اروپا آورده است.
صحنه‌هایی از یک روز خاص: شگفت‌انگیزترین چیز دیدن موتور یک پورشه ۹۱۱ در هواپیما و فهمیدن این است که احتراق دوتایی که با آن معرفی شد، بعداً در ۹۶۴ به جاده می‌آید. خبر قدیمی برای خلبان سادلووسکی.
Mooneys از ابتدا برای سرعت طراحی شده‌اند، بنابراین آنها کاملاً با پورشه مطابقت داشتند. “دم پرنده” معروف یک جزئیات جالب است. تمام تثبیت‌کننده‌های افقی و عمودی حرکت می‌کنند، نه فقط برخی از فلپ‌ها. این به معنای کشش کمتر و سرعت بیشتر است. نوعی خط پرواز در هوا، اگر دوست دارید. تنها چیزی که برای نصب موتور PFM 3200 نیاز بود، کشش دماغه بود که باعث می‌شود کل هواپیما حتی زیباتر به نظر برسد. نتیجه؟ یک اثر هنری در آسمان!
هم‌زیستی با Mooney به‌سادگی جا افتاد
PFM 3200 اولین موتور هواپیمای پورشه نبود. این PFM 678 بود که بر اساس موتور ۳۵۶ ساخته شده بود و تا ۷۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این مدل پایه و یک موفقیت بزرگ در هواپیمای آلمانی Pützer Elster بود. از سال ۱۹۸۱، ۹۱۱ نیز به پرواز درآمد: در SkyShip 500 و ۶۰۰ که از فیلم جیمزباند “چشم‌انداز به قتل” شناخته شده است. موتورهای پورشه ۹۳۰ برای پیشرانش در آن استفاده می‌شد. PFM 3200 از سال ۱۹۸۱ در وایساخ توسعه یافت و در سال ۱۹۸۴/۸۵ گواهینامه خود را دریافت کرد. بااین‌حال، تولید انبوه تا سال ۱۹۸۷ – البته با کمی تأخیر – آغاز نشد.
یک در به داخل منتهی می‌شود: خلبان مکس شوارتز قبل از پرواز Mooney را بررسی می‌کند. ما در حال پرواز در آب‌وهوای عالی هستیم.
بااین‌حال، همه چیز هنوز هم می‌تواند خوب باشد: شراکت با Mooney متقاعدکننده بود. راندمان سوخت آن مطمئناً یک نقطه قوت بود، زیرا در هر ساعت پرواز به‌جای بیش از ۵۰ لیتر سوخت هواپیمایی، از ۳۸ لیتر سوخت معمولی استفاده می‌کرد – که چیزی بود که می‌توانستید از هواپیماهای رقیب مانند Lycoming دریافت کنید. اما در ایالات متحده، جایی که سوخت ارزان بود، راندمان سوخت چندان مهم نبود. سکوت عملکرد موتور نیز در ایالات متحده بی‌ربط بود. در عوض، رقبا به یک جزئیات حمله کردند: سیستم جرقه‌زنی موتور. استدلال این بود: اگر برق قطع شود، هواپیما یک ساعت بعد از آسمان سقوط می‌کند.
ژنراتورها و توزیع‌کننده‌های جرقه‌زنی مجبور بودند در برابر مگنتو جرقه‌زنی معمولی که خود جریان را القا می‌کند، مقاومت کنند. مشتریان ترسیده بودند. متأسفانه با موفقیت و بااین‌حال PFM 3200 قابلیت اطمینان خود را ثابت کرده بود. در بیش از شش ماه با ۳۰۰ پرواز و فرود و ۶۰۰ ساعت پرواز، مایکل شولتز و هانس کامپیک در سال ۱۹۸۵/۸۶ با آن دور دنیا را دور زدند. در ۱۶ ژانویه ۱۹۸۶، آنها نمونه اولیه Mooney خود را به‌سلامت در یک فرودگاه کوچک در شهر Donaueschingen آلمان فرود آوردند. موتور هواپیمای ۳.۲ لیتری Porsche PFM 3200 مقدار ۲۳۰۰۰ لیتر بنزین سوپر و ۳۰ لیتر روغن مصرف کرده بود، گرما و سرما را به چالش کشیده بود و ۱۰۰۰۰۰ کیلومتر را بدون هیچ مشکلی طی کرده بود و احتراق؟ چیزی برای گزارش وجود ندارد.
در میان دوستان: معمار و طراح اولف مولر (چپ) و کارآفرین و علاقه‌مند به پورشه دیرک سادلووسکی روی مبل، با منظره‌ای از میدان هوایی.
امروز، همه چیز آب زیر پل است. بازار هواپیما به سرعت کل صنعت پیشرفت نکرد. در نهایت حدود ۱۸۰ موتور هواپیمای PFM 3200 ساخته شد و حدود ۸۰ فروند هواپیما با آنها به پرواز درآمدند. اینها علاوه بر Mooneyها شامل Cessna و Robin DR400/RP فرانسوی نیز بودند. هنوز حدود ۱۵ تا ۲۰ فروند از آنها باقی‌مانده است که ۵ فروند از آنها Mooney هستند. آنها رؤیای بسیاری از خلبانان و افسانه آسمان هستند و اکنون یکی از آنها در سال ۲۰۲۳ در آسمان وستفالیا دوباره عکس‌برداری شده است و در Hangari نگهداری می‌شود که ما به لطف اولف مولر مفتخر به بازدید از آن بودیم. چه روزی!
