متخصصین پوست معمولا از لیزر و اسید رتینوئیک برای درمان آسیبهای پوستی استفاده میکنند. آنها اکنون یک مکانیزم مشترک را کشف کردهاند که در آن از ترکیب هر دو اینها استفاده میشود و راه را برای درمانهای جدید باز میکند.
آسیبهای پوستی، به شکل لکههای تیره و چین و چروکها، به طور طبیعی وقتی سن ما بالا میرود، اتفاق میافتد. اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید عامل مهمی در پیری پوست است و باعث بوجود آمدن چیزی میشود که کارشناسان آن را “پیری زودرس پوست” نامگذاری میکنند.
رویههای زیبایی مانند درمان با لیزر، لایهبرداری شیمیایی (روشی برای بهبود و صاف کردن بافت پوست) و میکرودرم میتوانند برخی از علائم مربوط به پیری زودرس پوست را کاهش دهند.
در واقع، کارشناسان پیشبینی میکنند که صنعت جوانسازی صورت، درآمد بازار خود را از بیش از ۱۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ به حدود ۲۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ افزایش خواهد داد. با این حال دانش ما در مورد تکنیکهای سنتی که متخصصین پوست و جراحان پلاستیکی در پوست ما به کار میبرند، هنوز هم در دوره رشد و نوپایی خود قرار دارد.
محققان گروه پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور، همراه با همکاران ملی و بین المللی، به دنبال درک بیشتر از فرایندهای مولکولی مبتنی بر فن آوری جوان سازی پوست هستند.
لیزر و اسید رتینوئیک
دکتر لوئیس گارزا، استاد دانشکده پوست در دانشگاه جان هاپکینز، و تیم او از دادهها و بافتبرداریهای پوستی ۱۷زن که تحت درمان با فرم معمول جوانسازی با لیزر قرار گرفته بودند، استفاده کردند. آنها میگویند این روش پیری و چین و چروک پوست را بهبود میبخشد.
این گروه، افزایشی را در بیان ژنهایی پیدا کردند که یک نوع خاص از مولکول به نام RNR دو رشتهای (dsRNA) را حس میکند.
در تحقیقات قبلی، دکتر گارزا نشان داد که سلولهای آسیب دیده پوست، dsRNA را آزاد میکنند که به نوبه خود به عنوان یک سیگنال خطر عمل میکند و بازسازی فولیکولهای پوست و مو در موشها را تسریع میبخشد.
در این مطالعه، تیم تحقیق همچنین افزایشی را در بیان ژنهای درگیر در تولید اسید رتینوئیک به دست آورد. این ماده مشتق شده از ویتامین A ، نقش مهمی در رشد اولیه دارد و دانشمندان میدانند که در مدلهای حیوانی به بازسازی پوست و اندام کمک میکند.
پزشکان از اسید رتینوئیک برای درمان بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس و آکنه، و همچنین برای جوانسازی پوست استفاده میکنند.
در کشت سلولی تجربی، با استفاده از سلولهای پوست انسان، دکتر گارزا افزایشی را در تولید رتینوئیک اسید هنگامی که محققان یک فرم مصنوعی از dsRNA را اعمال کردند، مشاهده کرد.
این گروه با استفاده از این دانش به شناسایی چگونگی استفاده از dsRNA و رتینوئیک اسید در جهت بازسازی پوست پرداختند.
علائم خطر ناشی از بازسازی پوست
با استفاده از موشهایی که فاقد ضایعات مولکولی مانند (TLR3) بودند که میتوانند dsRNA را حس کنند، آنها محدودیت ظرفیت بازسازی را یافتند. آنها این را به سطوح پایینتر از اسید رتینوئیک در این حیوانات اختصاص میدهند.
هنگامی که اسید رتینوئیک را به موشها اعمال کردند، آنها افزایش قابل توجهی را در بازسازی مشاهده کردند.
دکتر گارزا میگوید: “درمان موفقیتآمیز از طریق هر دو روش جوانسازی لیزر و اسید رتینوئیک برای پیری زودرس پوست از آسیبهای خورشید و دیگر فرمهای قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش، تصادفی نیست.” “این درمانها در واقع در مسیرهای مولکولی کار میکنند و قبل از این هیچ کس آن را نمیدانست.”
“در گذشته، این بسیار منطقی به نظر میرسید، زیرا اسید رتینوئیک پیش از این نیز یک عامل اصلی کاهش دهنده چین و چروک پوست بود و هیچ کس نمیدانست دلیل آن چیست.” اکنون ما میدانیم که آسیب به پوست باعث آزاد شدن dsRNA و منجر به فعال شدن TLR3 و سنتز اسید رتینوئیک میشود.”
در یک آزمایش دیگر، دکتر گارزا سطوح بالاتر از اسید رتینوئیک در پوست را پس از قرار گرفتن سه داوطلب در درمان لیزر جوان سازی مشاهده کرد.
دکتر گارزا بیان کرد: “نتایج کنونی ما بر یافتههای قبلی ما استوار است. ما کشف کردیم که dsRNA به احتمال زیاد نزدیک به روشهایی است که متخصصان پوست به طور معمول از آن استفاده میکنند تا جوانسازی پوست را انجام دهند: تجویز اسید رتینوئیک، استفاده از لیزر، dermabrasion (پوست خراشی)، روش پیلینگ و غیره.”
“به نظر میرسد که مکانیسم رایج در موش و انسان این است که آسیب به پوست باعث آزادسازی dsRNA و تحریک تولید اسید رتینوئیک و در نتیجه منجر به بازسازی / جوانسازی پوست میشود.”
دکتر گارزا توضیح داد: “هاپکینز دارای یک ثبت اختراع است که یافتههای ما را توصیف میکند و میتواند برای درمان ترکیبی dsRNA/ رتینوئیک اسید استفاده شود که باعث بهبود زخم، جلوگیری از زخمها و امیدواری جوان سازی دوباره پوست میشود.”