در یک نظر سنجی مشخص شده که از هر سه سالمند، یکی از آنها می‌گوید که او همدم و هم صحبتی ندارد. چنین احساسی معمولا در سالمندانی که مشکلات سلامتی دارند بیشتر است.
اریکا سولوی، محقق اجتماعی علوم دانشگاه میشیگان می‌گوید: در نظرسنجی از ۲۰۰۰ بزرگسال بین سنین ۵۰ تا ۸۰ ساله، مشخص شد که یک نفر از هر چهار نفر مورد نظر می‌گوید که احساس تنهایی می‌کند.
او می‌گوید: “احساس تنهایی یک تجربه بسیار رایج برای افراد است.” به نظر می‌رسد افراد میانسالی که دارای مسائل و مشکلات بهداشتی- سلامتی هستند، به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند، اما مطمئن نیستیم که آیا مسائل سلامتی باعث انزوا می‌شود یا بالعکس( انزوا و تنهایی باعث مشکلات سلامتی در آنها می‌شود).
چه کسی تنها است؟
نظرسنجی “تنهایی و سلامت” بخشی از نظرسنجی ملی در مورد “پیری سالم” است. در میان سایر یافته‌ها:
- یک سوم گزارش دادند که احساس نبود همصحبت را دارند که ۸ درصد آنها اغلب این احساس را دارند.
- یک چهارم گزارش دادند که احساس تنهایی و جدا شدن از دیگران را دارند، که ۵ درصد آنها در طول چند سال اخیر اغلب این احساس را دارند.
- ۳۶ زن‌ها اغلب گزارش دادند که همراه و همصحبتی ندارند که در مقایسه با مردان بیشتر بود (۳۱ درصد در مردان)
- تنهایی زندگی کردن با احساس تنهایی مرتبط بود. ۶۰ درصد افرادی که تنهایی زندگی می‌کنند گفتند که احساس نبود همدم را دارند و ۴۱ درصد احساس جدا شدن از دیگران را دارند.
مشکلات بهداشتی و سلامتی هم نقش داشتند. ۲۶ درصد از بزرگسالانی که گفتند احساس نبود همدم و همصحبت را دارند، اظهار کردند که سلامت جسمانی ضعیفی دارند.
بزرگسالان با مشکلات شنوایی و مسائل مربوط به سلامت روان بیشتر احساسات انزوا و تنهایی را گزارش کردند. سایر مواردی که در ارتباط با نبود همصحبت وجود دارد شامل درآمد خانوار کمتر از ۶۰،۰۰۰ دلار در سال و داشتن فرزندان در خانه بود.
بیش از یک چهارم پاسخ دهندگان گفتند که فقط یک بار در هفته یا کمتر، با اعضای خانواده‌ای که اکنون با آنها زندگی نمی‌کنند، دوستان و همسایگان، ارتباط اجتماعی دارند.
تنهایی و سلامت
یافته‌های این تحقیق عمدتا با سایر پژوهش‌های اخیر مطابقت دارد و مقامات بهداشتی زنگ خطر در مورد اثرات منفی سلامتی بر تنهایی را فشار داده‌اند.
دیلیپ جست، یکی از اعضای ارشد برای “پیری سالم” و مراقبت‌های میانسالان در دانشگاه سانفرانسیسکو کالیفرنیا می‌گوید: “ما همچنین دریافتیم که تنهایی در طول عمر بزرگسالان رایج بود و با ضعف جسمانی، عملکرد‌های شناختی و سلامت روانی همراه بود.
تحقیقات اخیر نشان داده است افرادی که تنها و منزوی هستند بیشتر احتمال دارد که بیماری قلبی و سکته مغزی داشته باشند، دچار مشکلات سیستم ایمنی شوند و حتی ممکن است زمان‌های دشواری را برای بهبودی سرطان خود بگذرانند
مطالعه دیگری نشان داد که تنهایی همچنین خطر مرگ زودرس در میان افراد مختلف با هر سنی را بالا می‌برد.
دیوید روبن، مدیر روانپزشکی در مرکز پزشکی سانتا مونیکا، می‌گوید: در حالی که تنهایی در طول زندگی اتفاق می‌افتد، اما این تنهایی و نداشتن همدم در افراد مسن (نسبت به جوانان و نوجوانان) متفاوت است. تنهایی معمولا در افراد مسن، ناگوارتر است و نتایج بدی بهمراه دارد اما در نوجوانان، این تنهایی بیشتر ذاتی است و مقتضای سن اوست.
روبن می‌گوید: “علاوه بر اینکه هنگامی که دوستان صمیمی از شما دور می‌شوند احساس تنهایی می‌کنید، اما میانسالان معمولا هنگامی که بازنشسته می‌شوند این احساس به آنها دست می‌دهد.”
او می‌گوید: “برخی از افراد با بازنشستگی خوب کنار می‌آیند اما بسیاری از افراد با چندین سال کار خود، خو گرفته‌اند. او یک بیمار را که در ۸۶ سالگی بازنشسته شد به یاد آورد و گفت: “او دیگر همان مرد نیست. او جایی برای رفتن ندارد. “
کاهش تنهایی
برای مبارزه با تنهایی، ارتباطات اجتماعی و رفتارهای سالم می‌توانند کمک کننده باشند. در میان افرادی که احساس نارضایتی و نبود همدم را ندارند، ۸۵ درصد از آنها گفتند که هر روز یا چندین بار در هفته رژیم غذایی سالم مصرف می‌کنند.
همچنین به نظر می‌رسد که ورزش منظم و خواب کافی مزایای مشابهی دارند.
برای برخی از افراد، فقط دانستن اینکه تنها نیستند می‌تواند آنها را تشویق به رسیدن به دیگران کند.
جست، که همچنین استاد برجسته روانپزشکی و علوم اعصاب است، دریافت که وقتی فعالیت‌های اجتماعی افراد در حد انتظاراتشان نباشد، اغلب احساس تنهایی می‌کنند. افراد می‌توانند فعالیت‌هایی را انتخاب کنند که بتوانند اهداف‌شان را بهتر انجام دهند. یا ممکن است تصمیم بگیرند که نیاز‌شان را برای تعاملات اجتماعی کاهش داده و به جای آن یک کتاب بخوانند یا یک فیلم ببینند تا با این روش با احساس تنهایی خود مبارزه کنند.
تقویت ارتباطات اجتماعی می‌تواند تنهایی را کاهش دهد، اما “فعال بودن” باید با شخصیت فرد انطباق و همخوانی باشد.
