هوایی که امروز نفس میکشیم، داستانی میلیونها ساله را در خود دارد. دیاکسید کربن – گازی حیاتی برای زندگی و اقلیم – همواره با ریتم زمین در عصرهای یخبندان و دورههای گرم بینیخبندان بالا و پایین رفته است.
دیاکسید کربن
اگر در اطراف ناپل زندگی کنید، میدانید که زمین آنجا نفس میکشد. خیابانها ترک میخورند، بندر پر از رسوب میشود، بخار از دل زمین بالا میآید و دستهای از زمینلرزههای کوچک پنجرهها را میلرزاند. همه این نشانهها از کمپی فلگری (Campi Flegrei) میآید، یک کالدرای عظیم و مشهور به «ابرآتشفشان» که آخرین بار در سال ۱۵۳۸ فوران کرد.
اقیانوسهای زمین تاریخچهای دقیق و بلندمدت از تغییرات اقلیمی در خود ثبت کردهاند و برخی از مهمترین شواهد این تغییرات در پوستههای کوچکتر از یک دانه شن بهنام فوزولینها (Fusulines) یافت میشود.
آلودگی کربنی موجود در جو زمین، هماکنون باعث ایجاد تغییرات خطرناک در آبوهوا شده است. کاهش انتشار گازهای گلخانهای بهتنهایی کافی نیست که سیاره ما را در محدودههای ایمن دمایی نگه دارد.
دیاکسید کربن را معمولاً تنها بهعنوان یک آلاینده میشناسیم؛ محصول جانبی کارخانهها، خودروها و نیروگاهها که یکی از عوامل اصلی تغییرات اقلیمی به شمار میآید. اما اگر بتوانیم این گاز زائد را به مادهای مفید تبدیل کنیم چه؟
ناسا اعلام کرده که پیش از فوران آتشفشانها، درختان اطراف آنها نشانههایی قابل مشاهده از تغییر را بروز میدهند. بر اساس یک پژوهش جدید، گاز دیاکسید کربنی که در اثر بالا آمدن ماگما از زیر زمین آزاد میشود، باعث میشود برگهای درختان اطراف سرسبزتر، زندهتر و پررنگتر شوند. این تغییرات اکنون با استفاده از ماهوارههای ناسا از فضا قابل مشاهده است.
جذب و ذخیرهسازی دیاکسید کربن برای کاهش سرعت گرمایش جهانی امری حیاتی است، اما روشهای فعلی این کار پرهزینه و انرژیبر هستند و اغلب به سوختهای فسیلی متکیاند. اکنون، یک تیم پژوهشی روشی نوین برای جذب کربن طراحی کرده است که از منبعی فراوان، پاک و رایگان بهره میبرد: نور خورشید.
یک مطالعه جدید ارتباطی میان تغییر مسیر حرکت زمین به دور خورشید و دورههای فورانهای شدید آتشفشانی را کشف کرده است.
اقلیم زمین با سرعت در حال تغییر است و دانشمندان در تلاشاند تا درک کنند گیاهان چگونه به این تغییرات واکنش نشان خواهند داد. با افزایش دما و سطح دیاکسید کربن، گیاهان با چالشها و فرصتهای جدیدی مواجه میشوند.
جستجو برای کاهش ردپای کربن ما باعث شده تلاشهای زیادی برای توسعه سیستمی به منظور حذف انتشار گازهای گلخانهای مانند دیاکسید کربن از منبع آنها صورت گیرد.